


Samson var Guðs amboð; men hansara fólk tók hann, og gav hann yvir til Philistarnar (tað sama sum tykkara sodomu-bispur vildi gera við meg fyri at átala ein av hansara villleiðarum! men HARRIN útfríaði meg)
… men út úr teim øllum Harrin útfríaði meg.
( II. Tim. 3:11 FKJ )

Teir blindu lúgva tá teir siga, at eingin Guðslæra er ávirkað, tá teir taka burtur orð
.. minka um ikki eitt orð.
(Jeremiah 26:2 FKJ)

At siga so mikið sum eitt gott orð um eina bíbliuperversjón er Guðsspott, og hartil stuðlan av kontra-reformatiónini hjá jesuitunum í Róm, átaluvert frá fyrsta upphavi, nú, og um æviga tíð
Ja, Immasa svar var blasphemiskt. Men tað kundi ikki verið annað, tí hann stendur jú á Victorsa alexandriska sandi.

Nakrar sterkar grundir fyri hví eg bara brúki King James (3)

Fleirtalið av teimum kristnu í Føroyum í dag skilja ikki álvarsomu støðuna, sum viðhald av sodomita-“parlagi” førir við sær í Guðs eygum
Ella eru tey longu sovnað; lampan slóknað, við ongari olju í kannuni.
Hasar eld-strikurnar, sum tey sóu á luftini í Sodomu og Gomorruh, koma tit eisini at síggja, men tað verða rakettir, og tey hvítu ljósini atom. Og tað verður tykkara fitti Jesus, sum tá letur tað henda. Og tit vórðu ávaraði, bæði av Guðs orði, og av mær. Bið tá tín fitta Jesus bjarga tær. Nei, hann gevur tær sama dóm sum sodomitarnir fáa fyri andstygdina, sum tú hevði hugnað í.
WENDEN SIE DARUM UM, BÝTTI

Dagsins tørvur er góðar møður, sum eru passarar við hús (brest nú einkið fjús)

Guð kemur ikki at “signa Føroyar mítt land” so leingi sum Føroyar mítt land signar sodomi
So tit kunnu líkasovæl flagga við hálvari stong. Guð hoyrir tykkum ikki.
Ikki at hann er deyvur. Nei, tit eru stokkdeyv fyri hvat GUÐ SIGUR, og hartil andliga deyð; tí vendir hann tykkum rygg.
Hetta fólkið dregst nær mær við sínum munni, og ærir meg við sínum vørrum; men teirra hjarta er fjart frá mær.
( Matthæus 15:8 FKJ )

Copeland er ein úlvur í seyðaskinni; spottar reformatiónina, og dregur fólk undir anti-christ í Róm
https://m.youtube.com/watch?v=3khhYIVrCE0

Tú sum stendur mær ímóti fyri at ávara ímóti Guðloysinum, fráfallinum, og andstygdini: stendur tú yvirhøvur teimum ímóti sum tosa fyri tí? (..nei)
– tann ójavnin avdúkar hvørjumegin tú stendur.
Tigur tú yvirfyri teimum, so ert tú ein Guðloysingur!
Tað er ikki eg, men tit, sum eru bæði rablandi svøk í høvdinum, og sjúk í hjartanum!
Knokkin í blokkin!
Í dag brúka tey flestu hampiligheit sum skálkaskjól fyri Guðloysi og stuðlan av synd og andstygd, men siga seg vera kristin, tí tey verða ongantíð ill við nakran so sum tú, og duga at tosa barasta so hampiliga, so hampiliga…
– Tit lumpa ikki meg. Síggi tvørturígjøgnum tykkum, tykkara hyklara-lygnara-pakk!
“Púra svakur”?
Ja, whatever!
Eg hoyri tykkum ikki fyri tykkara hykli.