Fleirtalið av teimum kristnu í Føroyum í dag skilja ikki álvarsomu støðuna, sum viðhald av sodomita-“parlagi” førir við sær í Guðs eygum

Ella eru tey longu sovnað; lampan slóknað, við ongari olju í kannuni.



Hasar eld-strikurnar, sum tey sóu á luftini í Sodomu og Gomorruh, koma tit eisini at síggja, men tað verða rakettir, og tey hvítu ljósini atom. Og tað verður tykkara fitti Jesus, sum tá letur tað henda. Og tit vórðu ávaraði, bæði av Guðs orði, og av mær. Bið tá tín fitta Jesus bjarga tær. Nei, hann gevur tær sama dóm sum sodomitarnir fáa fyri andstygdina, sum tú hevði hugnað í.

WENDEN SIE DARUM UM, BÝTTI

Tú sum stendur mær ímóti fyri at ávara ímóti Guðloysinum, fráfallinum, og andstygdini: stendur tú yvirhøvur teimum ímóti sum tosa fyri tí? (..nei)

– tann ójavnin avdúkar hvørjumegin tú stendur.
Tigur tú yvirfyri teimum, so ert tú ein Guðloysingur!
Tað er ikki eg, men tit, sum eru bæði rablandi svøk í høvdinum, og sjúk í hjartanum!
Knokkin í blokkin!



Í dag brúka tey flestu hampiligheit sum skálkaskjól fyri Guðloysi og stuðlan av synd og andstygd, men siga seg vera kristin, tí tey verða ongantíð ill við nakran so sum tú, og duga at tosa barasta so hampiliga, so hampiliga…
– Tit lumpa ikki meg. Síggi tvørturígjøgnum tykkum, tykkara hyklara-lygnara-pakk!

“Púra svakur”?
Ja, whatever!
Eg hoyri tykkum ikki fyri tykkara hykli.

Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×