Hetta er ikki ein harðskaps-hóttan, men ein hart tiltrongd ávaring um GUÐS dóm.
(Í dag er man opinbart noyddur til at siga tað..)
P.S. Orsakið meg, at eg eina ferð brúkti orðið fanar. Eg meinti at siga djevlar.
26 Og eins og tað var á døgum Nóa, soleiðis skal tað vera eisini á døgum Menniskjusonarins.
27 Tey ótu, tey drukku, teir giftust við konum, tær vórðu givnar í giftu, inntil tann dag ið Nói fór inn í ørkina, og flóðin kom, og oyddi tey øll.
28 Somuleiðis eisini sum tað var á døgum Lots; tey ótu, tey drukku, tey keyptu, tey seldu, tey settu niður, tey bygdu;
29 Men tann sama dagin sum Lot fór út úr Sodomu, regnaði eldur og svávul frá himni, og oyddi tey øll.
30 Enntá soleiðis skal tað vera á tí degi tá ið Menniskjusonurin verður opinberaður.
( Lukas 17:26—30 FKJ )
18 Við tað at Ábraham skal vissuliga verða ein mikil og mektig tjóð, og allar tjóðir jarðarinnar skulu verða vælsignaðar í honum?
19 Tí at eg kenni hann, at hann vil ábjóða børnum sínum og húshaldi sínum eftir seg, og tey skulu varðveita veg HARRANS, at inna rættvísi og dóm; at HARRIN má føra uppá Ábraham tað sum hann hevur talað um hann.
20 Og HARRIN segði, Av tí at rópið av Sodomu og Gomorruh er mikið, og av tí at teirra synd er ógvuliga hervilig;
21 Vil eg fara niður nú, og síggja hvørt teir havi gjørt fullkomiliga samsvarandi við rópið av tí sum komið er til mín; og um ikki, vil eg vita.
( Genesis 18:18—21 FKJ )
OG tað komu tveir einglar til Sodomu um aftan; og Lot sat í portri Sodomu: og Lot, síggjandi teir, reis upp at møta teimum; og boygdi seg við sínum andliti ímóti jørðini;
2 Og hann segði, Síggið nú, mínir harrar, vendið inn, eg biði tykkum, inn í hús tænara tykkara, og dvøljið alla nátt, og tváið tykkara føtur, og tit skulu rísa upp árla, og fara á leiðum tykkara. Og teir søgdu, Nei; men vit vilja verða verandi í gøtuni í alla nátt.
3 Og hann strongdi á teir stórligani; og teir vendu inn til hansara, og fóru inn í hús hansara; og hann gjørdi teimum eina veitslu, og bakaði ósúrgað breyð, og teir ótu.
4 ¶ Men áðrenn teir løgdust niður, umringaðu menninir úr staðinum, enntá menninir úr Sodomu, húsið umkring, bæði gamlir og ungir, alt fólkið frá hvørjum heraðshorni:
5 Og teir kallaðu á Lot, og søgdu við hann, Hvar eru menninir sum komu inn til tín hesa nátt? før teir út at okkum, at vit mega kenna teir.
6 Og Lot fór út við dyrnar til teirra, og læt aftur hurðina eftir seg,
7 Og segði, Eg biði tykkum, brøður, gerið ikki so vondliga.
8 Sí nú, eg havi tvær døtur, sum hava ikki kent mann; latið meg, eg biði tykkum, føra tær út at tykkum, og gerið tit við tær sum er gott í eygum tykkara: einans hesum monnunum gerið einkið; tí at tessvegna komu teir undir skuggan av taki mínum.
9 Og teir søgdu, Statt tilbakar. Og teir søgdu aftur, Hesin eini felagin kom inn at útisita, og hann vil endiliga vera ein dómari: nú vilja vit fara verri við tær enn við teimum. Og teir strongdu sáran uppá mannin, enntá Lot, og komu nær at bróta hurðina.
10 Men menninir koyrdu fram sína hond, og togaðu Lot inn í húsið til sín, og lokaðu fyri hurðina.
11 Og teir slógu menninar, sum vóru við dyrnar av húsinum, við blindleika, bæði smáar og stórar: so at teir møddu seg at finna hurðina.
12 ¶ Og menninir søgdu við Lot, Hevurt tú her nakran umframt? verson, og synir tínar, og døtur tínar, og hvatsumhelst tú hevurt í staðinum, før tey út úr hesum plássinum:
13 Tí at vit vilja oyða hetta stað, av tí at rópið av teimum er vaksið mikið frammi fyri andliti HARRANS; og HARRIN hevur sent okkum at oyða tað.
14 Og Lot fór út, og talaði við sínar versynir, sum giftu seg við døtrum hansara, og segði, Upp, sleppið tykkum út úr hesum plássi; tí at HARRIN vil oyða henda stað. Men hann tóktist sum ein sum spottaði yvirfyri versonum sínum.
15 ¶ Og tá ið morgunin reistist, tá skundaðu einglarnir undir Lot, sigandi, Reis teg, tak konu tína, og døtur tínar tvær, sum eru her; at ikki tú verði upptærdur í misgerðini hjá staðinum.
16 Og meðan hann drálaði, løgdu menninir hald uppá hond hansara, og uppá hondina á konu hansara, og uppá hondina á døtrum hansara tveim; HARRIN verandi miskunnarfullur at honum: og teir førdu hann út, og settu hann uttanfyri staðin.
17 ¶ Og tað bar á, tá ið teir høvdu ført tey út um, at hann segði, Kom tær undan fyri títt lív; hygg ikki afturum teg, eiheldur steðgi tú á øllum slættanum; kom tær undan til fjallsins, at ikki tú verði upptærdur.
18 Og Lot segði við teir, Á, ikki so, Harri mín:
19 Síggj nú, tænari tín hevur funnið náði í eygsjón tíni, og tú hevurt stórgjørt tína miskunn, sum tú hevurt sýnt at mær í at frelsa mítt lív; og eg kann ikki koma mær undan til fjallsins, at ikki okkurt ilt taki meg, og eg doyggi:
20 Síggj nú, hesin staður er nær at flýggja at, og hann er ein lítil ein: Á, lat meg koma mær undan hagar, (er hann ikki ein lítil ein?), og sál mín skal liva.
21 Og hann segði við hann, Sí, eg havi góðtikið teg viðvíkjandi hesum tingi við, at eg vil ikki kollrenna henda stað, fyri hvønn tú hevurt talað.
22 Skunda tær, kom tær undan hagar; tí at eg kann ikki gera nakað ting, til tú veri komin hagar. Tí varð navnið á staðinum kallað Zoar.
23 ¶ Sólin var risin uppá jørðina, tá ið Lot fór inn í Zoar.
24 Tá regnaði HARRIN omanyvir Sodomu og omanyvir Gomorruh svávul og eld frá HARRANUM út úr himni;
25 Og hann kollrendi hasar staðirnar, og allan slættan, og allar íbúgvarnar av staðunum, og tað sum vaks uppiá lendinum.
26 ¶ Men kona hansara hugdi tilbakar frá fyri aftan hann, og hon gjørdist ein saltstólpi.
27 ¶ Og Ábraham fór upp árla um morgunin til staðið har hann stóð frammi fyri HARRANUM:
28 Og hann leit ímóti Sodomu og Gomorruh, og ímóti øllum landi slættarins, og skoðaði, og sí, roykurin av landinum fór upp sum roykurin úr einum bræðsluovni.
29 ¶ Og tað bar á, tá ið Guð oyddi staðir slættarins, at Guð mintist til Ábrahams, og sendi Lot út úr miðjari kollrenningini, tá ið hann kollrendi staðirnar, í hvørjum Lot dvaldist.
30 ¶ Og Lot legði avstað út úr Zoar, og dvaldist á fjallinum, og hansara døtur tvær við honum; tí hann óttaðist at dvøljast í Zoar: og hann dvaldist í einum helli, hann og døtur hansara tvær.
31 Og hin fyrstafødda segði við ta yngru, Okkara faðir er gamal, og tað er ikki maður á jørðini at koma inn at okkum eftir alrar jarðar vísi:
32 Kom, latum okkum fáa faðir okkara at drekka vín, og vit vilja liggja hjá honum, at vit mega varðveita sáð av faðir okkara.
33 Og tær fingu faðir sín at drekka vín tað kvøldið: og hin fyrstafødda fór inn, og lá hjá faðir sínum; og hann varnaðist ikki tá ið hon legðist niður, ella tá ið hon reistist.
34 Og tað bar á um morginárið, at hin fyrstafødda segði við ta yngru, Sí, eg lá gjáranáttina hjá faðir mínum: latum okkum fáa hann at drekka vín hetta kvøldið við; og far tú inn, og ligg hjá honum, at vit mega varðveita sáð av faðir okkara.
35 Og tær fingu faðir sín at drekka vín tað kvøldið við: og hin yngra reistist, og lá hjá honum; og hann varnaðist ikki tá ið hon legðist niður, ella tá ið hon reistist.
36 Soleiðis vórðu báðar døtur Lots við barn av faðir sínum.
37 Og hin fyrstafødda føddi son, og kallaði navn hansara Móab: hin sami er faðir Móabitanna at hesum degi.
38 Og hin yngra, hon eisini føddi son, og kallaði navn hansara Ben-ammi: hin sami er faðir Ammons barna at hesum degi.
( Genesis 19 FKJ )
Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.
( Judasarbræv v. 7 FKJ )
9 Vita tit ikki, at hinir órættvísu skulu ikki arva kongadømi Guðs? verðið ikki villleiddir: hvørki siðloysingar, ella avgudadýrkarar, ella hordómsfremjarar, ella kvinnulátigir, ella misbrúkarar av sær sjálvum við mannkyni,
10 Ella tjóvar, ella gírigir, ella drykkjumenn, ella illmælismenn, ella peninganoyðarar, skulu arva kongadømi Guðs.
( I. Corinth. 6:9—10 FKJ )
Tú skalt ikki liggja við mannkyni, eins og við kvennkyni: tað er andstygd.
( Leviticus 18:22 FKJ )
Rætting:
Tað var ikki dóttir Lot, sum varð misbrúkt av monnunum alla náttina, tað var ein hjákona í dómarabókini; men syndin var líka andstyggilig.
Bera: kongur Sodomu, (+sodomittanna í Føroyum, ár 2012)
Birsja: kongur Gomorruh, (+sodomittanna í Tórshavn, ár 2012).