HETTA er ein sonn framsøgn, Um ein maður trái biskups-embætið, hann tráar eitt gott verk.
2 Ein biskupur tá má vera ólastandi, ektamaðurin hjá éinari ektakonu, árvakin, edrúiligur, av góðum atburði, givin til gestablídnis, skikkaður at frálæra;
3 Ikki givin til vín, eingin sláari, ikki grádigur eftir skitnum vinningi; men tolinmóðigur, ikki eitt klandursvætti, ikki ágirndarsamur;
4 Ein sum stjórnar væl sínum egna húsi, havandi síni børn í undirgivni við allari sómasemi;
5 (Tí at um ein maður viti ikki hvussu stjórna eigur sínum egna húsi, hvussu skal hann taka sær av kirkju Guðs?)
6 Ikki ein nýumvendingi, at ikki, verðandi lyftur upp við dramblæti, hann falli inn í fordøming djevulsins.
7 Harafturat má hann hava gott ummæli av teimum sum eru fyri uttan; at ikki hann falli inn í vanæru og snerru djevulsins.
( I. Tim. 3:1—7 FKJ)
Guðs orð sigur, at ein biskupur, (t.e. ein pastorur, ein hirði, ein umsjónarmaður í eini staðbundnari meinigheit) skal vera ektamaðurin hjá éinari ektakonu (King James: the husband of one wife). Dahls manglandi, feilandi, alexandriska, gnostiska “bíblia” sigur einarkonumaður. Nýggja nazistasáttmálan vil eg ikki sitera..
Spurningur: Hvussu kann so ein pastorur á nakran hátt vera ein kona?
Hvussu kann ein kona vera ektamaðurin hjá éinari ektakonu, uttan hon er ein devulrendur sodomitur?
Hevur Guð ikki klárt sagt, at pastorurin skal vera maður????
Jú, tað hevur hann!
Minnist til tað, næstu ferð tit skulu innseta pastor yvir fylginum, at Guð sigur altso, at hann skal vera maður, ikki kona. Guðs pastorar eru altso menn, tí at Guð hevur sett menninar yvir kvinnunum, at stjórna og at leiða, bæði í landi, býi, heimi, og ikki minst í kirkjuni/meinigheitini (sí Genesis 3:16; Esaiah 3:12; I. Corinth 11:3; I. Corinth. 14:34-38; I. Tim. 2:11-15; I. Tim 3:2; & II. Tim. 2:1-2; í King James, Ensku og Føroysku). Velja tit hann eftir Guðs vilja, so velja tit hann eftir Guðs orði. Men tað gera tit ikki, eiheldur missiónshúsið Tabor á Toftum, tí tit dríta á hvat Guðs orð sigur, og eisini á, hvør bók er Guðs orð. Bara tað verður útgivið av pestum; (koyr tú eitt r inn, um tú mást; eg lati vera), so stóla tit blint á tað.
Eg verði so ikki lærdur Guðs orð av fólki, sum drítur á Guðs orð, og fylgir tíðarandanum ístaðin. Tey fáa bleytan skvøtt á høvdið. Bleytu menninir, ið bera seg undan síni Guð-givnu ábyrgd, kunnu hyggja upp og gapa, tá eg lati rapa.
Hoyrið HARRANS orð, tit sum nøtra fyri hans orði; Tykkara brøður sum hataðu tykkum, sum kastaðu tykkum út fyri navns míns skuld, søgdu, Latið HARRAN verða dýrðmettan: men hann skal birtast til tykkara frøi, og teir skulu skammast.
(Esaiah 66:5 FKJ)
