FKJ húsmøti, 6. Oktober 2018
GUÐ LÝGUR IKKI
– so hvør er faðirin at Alexandrisku bíbliuni?
Innleiðandi tekstir:
Nummur 23:19
Titus 1:2
Jóh. 8:44
I. Cor. 14:33
1) Hebr. 3:15—17
Vóru tað allir, sum komu út úr Egyptalandi við Mósesi, sum tirraðu?
(GG: summir stendur beint áðrenn, í v. 16!)
Prógv tekstir: Devteronomion 1:29-30; & 29:2
2) Markus 1:2—3
í prophetunum (KJB/FKJ), mótsatt: hjá Esaiasi profeti (V.D & J.D.)
Vers 2 endurgevur Malachi 3:1, og vers 3 endurgevur Esaiah 40:3
3) II. Sámuel 21:19
Dávid drap Goliath (KJB/FKJ), mótsatt: Elhanan drap Goliath (V.D & J.D.)
Prógv tekstir: I. Krýn. 20:5; & I. Sám. 17:48—50 & v.4
4) Jóh. 7:6-9
eg fari ikki niðan enn til hesa hátíðina (KJB/FKJ), mótsatt: eg fari ikki niðan til hesa hátíðina ( J.D.)
Prógv tekstur: Jóh. 7:10
5) Matthæus 5:22
hvørsumhelst ið er vreiður við bróður sín uttan grund … (KJB/FKJ), mótsatt: hvør, ið er vreiður við bróður sín … (J.D.)
“uttan grund” eitur “eike” á Grikskum.
Uttan grund finst í:
Irenæus & Origen uml. 200 e.Ch.,
Gomlu Latínsku versjónini,
Gomlu Sýriakk versjónini,
Gotisku,
Diatessaron frá 180 e.Ch.,
øllum uncialum (hondskrift) uttan tveimum,
Armensku versjónini,
Sýrisku versjónini,
Latínsku versjónini.
Prógv tekstir: Markus 3:5; & Jóhannes 2:13—17
6) Opinberingin 22:18-19
lívsins bók (KJB/FKJ); mótsatt: lívsins træ (V.D. & J.D.)
Prógv tekstir: Malachi 2:8—12; & Sí Matthæus 1:11 og Jeremiah 36:1 & 36:20—2.
(Jehoiakims navn er lopið um og útilatið í ættarskrá Jesu Christs, tí Jehoiakim brendi Guðs orð. Jechonias var sonur Jehoiakims, men Jehoiakim stendur IKKI nevndur!. Guð tók hansara navn út úr síni Bók (lívsins bók), av tí at hann virdi ikki Guðs orð.)
7) I. Pætur 1:23
Guðs orð … sum verður um ævir (KJB/FKJ); mótsatt: Guðs orð … sum varir (V.D. & J.D.)
Prógv tekstir: Psálmur 12:6—7 & 119:160; & Matthæus 24:35
8) Hebr. 10:12
Eitt sláturoffur um ævir (KJB/FKJ); mótsatt: settist niður um ævir? (V.D. & J.D.)
Prógv tekstir: Hebr. 9:7; 9:12; 9:26; 9:28; 10:10; 10:14
Niðurstøða:
—Hvør Bíblia sigur satt: KJB/FKJ, ella V.D./J.D.?
—Kunnu báðar vera Guðs orð, tá ið onnur lýgur (og tað fleiri ferðir)?
—Kann Guð, sum ikki lýgur, hava íblást eina lúgvandi bók?
…………………….
—Phillip Schaff, týðari NASB, misti røddina meira og meira frá 1854 til 1890.
—Kenneth Taylor, týðari Living Bible, misti taluførleikan.
HARRIN skal skera av allar smikrandi varrar, og tunguna sum talar hugmóðig ting:
Psálmur 12:3
Lat hinar lúgvandi varrar verða teptar; sum tala hervilig ting hugmóðiga og vanvirðisliga ímóti tí rættvísa.
Psálmur 31:18
…………………….
AMEN!
Hvussu man brýtur valdið hjá Google, Facebook, Twitter og tøknirisum
Mansstundir
1: Maðurin er settur av Guði at stjórna
Konu síni: Genesis 3:16
Heimi sínum: I. Tim. 3:4
Býi og landi: Esaiah 3:12
2: Maðurin skal arbeiða; hann er fyrsyrgjarin
Arbeiða: Genesis 2:15; 3:17-19;
Forsyrgjarin: I. Tim. 5:8
3: Maðurin er høvur kvinnunnar og ektakonu sínar
Kvinnunnar sum heild: I. Corinth 11:3
Ektakonu sínar: Ephesus 5:22-24
Isinglass, “rúmd” og hválvvirkið. (Útlikin stjórnarskjøl avdúka sannleikan)
https://www.youtube.com/watch?v=Y6qxhqI6280
hválvvirki = fast, virkað hválv; (en: firmament).
Brúka títt egna høvd, og gloym ikki at hava hjartað við
Brúka títt egna høvd, tað er tað tú fekst tað til, og lat teg ongantíð læsa niður mentalt.
Ung vantrúgvandi kona, við bíbilskum áskoðanum um familjuna, uttan at vita tað. Ótrúligt!
Í tann mun, ið fólk í dag parkera heilan, og sláa upp í sprotanum, sigi eg, at SPROTIN ER ROTIN!
Í tann mun, ið fólk í dag parkera heilan, og sláa upp í sprotanum, og siga, uttan at sjálv at hugsa: Jamen Sprotin sigur; … sigi eg, at SPROTIN ER ROTIN!
Fákunnugliga er annað, meiri, og øðrvísi, enn fákunnuliga
(Tekstur: Gern. Áp. 17:22-23 FKJ)
Fákunnugliga er annað, meiri, og øðrvísi, enn fákunnuliga.
Orðaliðurin ug hevur sama málsliga týdning sum ig, og ber boð um eginleika hjá tí, sum orðið verður brúkt um. Tí er ein fákunnugur maður ein, sum hevur tann eginleika, (at tað er nakað sum eyðkennir hann sum heild), at hann einkið veit. Fákunnur maður veit einkið, men nýtist ikki hava tað sum eginleika; nei, hann veit bara einkið.
Orðið ignorant er negativt og niðursetandi á Enskum. At kalla ein ignorant, er álvarsamt, hugstoytandi, og uppmerksemisvekjandi, tí tað lýsir eginleikan hjá tí, sum tað verður brúkt um, og at hann má broyta henda eginleika, henda hugburð, og hesa støðu. Paulus sigur annars eisini við Athen menn beint áðrenn, í vers 22, at teir vóru “ov pátrúnir”, sum eisini er átalandi, hugstoytandi, og niðursetandi. Niðursetandi siga vit, men hjá Paulusi at siga tað, var bara at staðfesta sannleikan; nakað, sum fólk í dag ikki orka at hugsa so nógv um. So í sama spori sum tað fyrra, at teir vóru “ov pátrúnir”, meti eg tað vera rætt at siga, at teir vóru fákunnugir, ikki bara fákunnir; tí at tilbiðja avgudar var, er, og verður altíð ein andstyggilig synd, og skal á ongan hátt berast í bøtuflaka fyri, pudrast, ella lifrast fyri, men eigur heldur at gangast beint í hólmgongu ímóti, avdúkast, og tveitast út — høvd og hala. Meðan man avdúkar syndina er man ikki mjúkur, men tað er man tá ið man sýnir fólki Guðs miskunn og náði í Syni hansara Jesusi Christi.
Sprotin ger fákunnugur og fákunnur eins, so hasum gras-stráinum loyva vit ikki at læra okkum Føroyskt mál. Gras dugir jú ikki til annað enn til krýatúr, sum ikki hugsa serliga nógv sjálv. Har út fylgi eg ikki meginstreyminum. Annars takk. Luftar man hesum fyri fólki sum heild, fara øll at tosa um, at Sprotin sigur so og so, uttan at hugsa nakaðsumhelst sjálv.
Dahl og Victor pudra “ov pátrúnir” til at vera “ógvuliga gudrøknir”, tí teir ríða á hasum slímsliga positivistiska tíðaranda endatíðarinnar, sum í grundini er humanisma. Tí skilja teir eiheldur orðið “fákunnugir”. Kanska tí at teir, og allir teirra avleggar, vóru og eru ikki bara fákunnir, men enntá fákunnugir. Teir mugu so bara skavast í sínum Alexandriska sandi. Geri meg ikki klókan uppá teir. Vit halda okkum áfram til Guðs orð einans, standa áfram á Guðs kletti.
Eitt dømi um, at ig og ug parturin sigur hvussu okkurt er, er orðið syndigur. Ein, sum er syndigur, er ikki bara fullur í synd; — synd er hansara náttúra. Har má ein kollveltandi umbroyting henda, hann má verða føddur av nýggjum. Inntil tá er hann syndigur, og einkið annað enn syndigur, og tað má sigast, viðurkennast, og so má Jesus sleppa framat at gera sítt undurfulla verk, so at tú verður ein heilagur.
Íblást upprunahandrit uttan varðveitslu av Guðs orðum hevði verið ein gudómlig spilla av tíð
Verandi endurføddir, ikki av forgongiligum sáði, men av óforgongiligum, við Guðs orði, sum livir og verður um ævir.
(I. Pætur 1:23 FKJ)
Guð lovaði ikki at varðveita upprunahandrit; hann lovaði at varðveita síni orð um ævir.
P.S. Hvørki Victor ella Dahl siga, at Guðs orð verður um ævir í I. Pætur 1:23. Orðini um ævir mangla hjá teimum.
Hví? Tí at tá ið Origen, Clement, Philo og Evsebius broyttu síni handrit (sum eru undirliggjandi fyri bíblium Victors og Dahls), longu í aðru øld, tá var tað ikki longur Guðs orð. Tað livdi og vardi eina tíð, … men ikki um ævir.
Men Guð varðveitti síni orð í Antiochiu, og vit hava tey í King James. Takk og lov til Guðs!