Kategori: Ikke kategoriseret

At Paulus skal hava skrivað 3 ella 4 brøv til Corinth er okkum Christnu ÓVIÐKOMANDI, tí Guð hevur longu vrakað tey frá sínum orði, kann eg heilsa Tummasi Jacobsen og Lindini

Guð hevur longu valt, hvørjar bøkur skuldu koma í hans orð, og hvørjar ikki. Tær 66 canoniseraðu bøkurnar eru Guðs orð; als og aldeilis einkið annað er Guðs orð yvirhøvur! Tey, sum ivast um hetta, kunnu valla stóla uppá Guðs orð yvirhøvur, eiheldur elska tað.

Tað orðið, sigi eg, kenna tit,
hvørt kunngjørt varð út gjøgnum
alla Judæu, og byrjaði frá Galileu,
eftir tann dópin hvønn Jóhannes
prædikaði;
(Gern. Ap. 10:37 FKJ)

Og orð Harrans varð kunngjørt
út gjøgnum alt umráðið.
(Gern. Ap. 13:49 FKJ)

Eg stóli ikki eitt klovið sekund uppá hatta GLOBALIST LeaderSHIT Bummer hjá globalistunum og økumenistunum og páva sleikunum, og skeiklaðu kvinnuriknu kitlara meinigheitunum

Hatta er at fara niður til Egyptalands eftir hjálp, eftir at man longu langt síðani hevur vent Harranum reyv.

Woe to the rebellious children, saith the Lord,
that take counsel, but not of me;
and that cover with a covering, but not of my spirit,
that they may add sin to sin:
2 that walk to go down into Egypt,
and have not asked at my mouth;
to strengthen themselves in the strength of Pharaoh,
and to trust in the shadow of Egypt!
3 Therefore shall the strength of Pharaoh be your shame,
and the trust in the shadow of Egypt your confusion.
4 For his princes were at Zoan,
and his ambassadors came to Hanes.
5 They were all ashamed of a people that could not profit
them, nor be an help nor profit, but a shame,
and also a reproach.
6 The burden of the beasts of the south:
into the land of trouble and anguish,
from whence come the young and old lion,
the viper and fiery flying serpent,
they will carry their riches upon the shoulders of young asses,
and their treasures upon the bunches of camels,
to a people that shall not profit them.
7 For the Egyptians shall help in vain, and to no purpose:
therefore have I cried concerning this,
Their strength is to sit still.
(Isaiah 30:1-7)

Vei til hinna uppreistrarsomu barna, sigur Harrin, sum leggja ráð, men ikki av mær; og sum dekka við eini dekking, men ikki av anda mínum, at teir mega leggja synd afturat synd:
 2  Sum ganga fyri at fara niður í Egyptaland, og hava ikki spurt hjá munni mínum; fyri at styrkja seg sjálvar í Pharaohs styrki, og fyri at troysta á Egyptalands skugga!
 3  Tí skal Pharaohs styrki verða tykkara skomm, og álitið á Egyptalands skugga tykkara ørkymlan.
 4  Tí hansara prinsar vóru í Zo´-an, og hansara umboðsmenn komu til Há´-nes.
 5  Teir skammaðust allir um eitt fólk, sum kundi ikki gagna teimum, ella vera ein hjálp, ella gagn, men ein skomm, og eisini ein last.
 6  Byrða djóranna úr sunnan: inn í landið av trongd og angist, hvaðanfrá koma hin unga og gamla leyvan, eiturormurin og hin eldsligi, fljúgvandi drekin, teir vilja bera sínar ríkdómar uppiá herðunum á ungum asnum, og sínar skattir uppiá kúlunum á kamelum, til eitt fólk, sum skal ikki gagna teimum.
 7  Tí Egyptarnir skulu hjálpa til fánýtis, og til einkið endamál: tí havi eg rópt viðvíkjandi hesum, Teirra styrki er at sita stillir.
(Esaiah 30:1-7)

 41  Og Jesus svaraði og segði við
hana, Martha, Martha, tú ert sútfull
og órógvað um mangar lutir:
 42  Men ein lutur er neyðugur:
og Maria hevur valt tann góða
lutin, sum skal ikki verða tikin
burtur frá henni.
( Lukas 10:41-42 FKJ )

Eg haldi FAST við mín góða lut: Jesus, Heilaga Andan, KJB, og FKJ.

– Forget Willow Creek, Rykkjaran Warren, og global ditt og global datt.

Stóli ikki uppá NAKAÐ, sum hevur “global” í sær, óansæð hvussu fittan maskott, Satan setur fremst til at royna at lokka.
Eg havi mín lut. EINKIÐ kann lokka meg.
Eg siti stillur; tað er og verður mín styrki.

Komið tit aftur til Harran Jesus Christ og orðsins klettagrund einans!

HVØR PÁVIN ER SO BÝTTUR SUM TIL AT FYLGJA LEIÐARUM, SUM IKKI SJÁLVIR FYLGJA GUÐS ORÐI? JA, HVØR PÁVIN?

Jesus innsetti IKKI líkarætt og kynsjavnan, tá ið hann lovaði kvinnum at vera tær fyrstu at vitna um, at hann var upprisin

(Hetta var tó tekin um, at Jesus virðir tær og elskar tær, men hann gekk tó IKKI ímóti sínum egna orði og setti tær yvir menninar.)

Um ævir, O, Harri, títt orð
er grundfest í himni.
(Psálmur 119:89 FKJ)

Innleiðing
Ein flokkur av yvir trimum kvinnum fingu tann heiður, at vera tey fyrstu at bera øðrum boð um, at Jesus Christus var risin frá teimum deyðu. Mangan hoyri eg bronglarar av Guðs orði mølma, at hetta skal merkja, at Jesus nú lyfti konuna upp javnstøðis við mannin, og at nú er als eingin munur á manni og konu longur. Við gjølligari eftirkannan síggja vit tó, at hetta er als ikki so. Til dømis í Móse bókunum síggja vit, at kvinnan skuldi altíð hava ein mann yvir sær: um hon var ógift, so var hon undir faðir sínum. Um ein kvinna strongdi heiti, og faðir hennara, ella ektamaður hennara, ógyldaði tað, so var tað ókyldugt (sí Nummur kapitul 30). Men við at júst loyva kvinnunum at vera tær fyrstu at vitna, sýndi Jesus, at í Nýggja Testamenti mega kvinnurnar eisini bera vitnisburð um hann; men hann hevur tó ikki gjørt bæði til fyrsta stýrimann; nei, maðurin er enn, sum áður, høvur konunnar, bæði í heiminum og í samkomuni (kirkjuni).

Tað er ein óreingiligur Bíbilskur sannleiki, at Guð hevur sett menninar yvir konunum í heiminum, í samkomuni (kirkjuni), og í samfelagnum. Síðstu 30-40 árini er vesturheimurin farin longur og longur burtur frá hesi gomlu lóg, í síni havisjúku eftir pengum; pengarnar fingu tit, men hvussu sterkur er tann innari bygnaðurin í omanfyri nevndu eindunum í dag? Hvussu leingi fer tað almenna at megna at sparsla í sprekkurnar í hesum múri av lygn? Brátt man hann rapla; og tá stendur Guðs orð enn.

Markus 16:9-11 FKJ:
9 ¶ Nú, tá ið Jesus var upprisin
árla hin fyrsta dag vikunnar, birtist
hann fyrst fyri Mariu Magda-
le´-nu, út úr hvørji hann hevði
kastað sjey djevlar.
10 Og hon fór og segði teimum
frá sum høvdu verið við honum,
sum teir syrgdu og grótu.
11 Og teir, tá ið høvdu hoyrt
at hann var livandi, og hevði verið
sæddur av henni, trúðu ikki.

Lukas 24:1-11 FKJ:
NÚ, uppá hin fyrsta dag vikunnar,
reiðuliga árla um
morgunin, komu tær at gravhýsinum,
havandi við sær hinar angandi
kryddurtir sum tær høvdu tilreitt,
og ávísar aðrar við teim.
2 Og tær funnu steinin rullaðan
burtur frá gravhýsinum.
3 Og tær fóru inn, og funnu ikki
likam Harrans Jesu.
4 Og tað bar á, sum tær vóru
mikið ørkymlaðar um tað, sí, tveir
menn stóðu hjá teimum í skínandi
klæðum:
5 Og sum tær vórðu ræddar, og
boygdu niður andlit síni til jarðar,
søgdu teir við tær, Hví sóknast tit
eftir teimum livandi millum teirra
deyðu?
6 Hann er ikki her, men er risin
upp, minnist hvussu hann talaði
við tykkum tá ið hann var enn í
Galileu,
7 Sigandi, Menniskjusonurin
má verða givin upp í hendurnar á
syndafullum monnum, og verða
krossfestur, og hin triðja dagin
rísa aftur.
8 Og tær mintust aftur orðini
hjá honum,
9 Og vendu aftur frá gravhýsinum,
og søgdu teimum ellivu frá
øllum hesum lutum, og fyri øllum
hinum.
10 Tað var Maria Mag-da-le´-na,
og Jó-an´-na, og Maria móðir Jácobs,
og aðrar kvinnur ið vóru við
teimum, sum søgdu apostlunum
frá hesum lutum.
11 Og orð teirra tóktust teimum
eins og tómar søgur, og teir trúðu
teim ei.

… Hetta er rætt; ja, men:

1) Guð setti mannin at stjórna yvir kvinnuni
Guðs orð lærir ikki javnstøðu, hvørki í Gamla Testamenti, ella í Nýggja Testamenti; nei, heilt frá byrjanini lesa vit:

Genesis 3:16 FKJ
Við kvinnuna segði hann,
Eg vil stórliga margfalda tína
sorg og tína framaling; í sorg
skalt tú bera fram børn; og tín
trá skal vera til tín ektamann, og
hann skal stjórna yvir tær.

2) Guð hevur sett mannin sum høvur yvir konuni
Guðs orð lærir greitt, at høvur ektakonunnar er ektamaðurin, og at ektakonan skal vera undirgivin yvirfyri sínum ektamanni í hjúnabandinum

Eph. 5:22-24 FKJ:
22 Ektakonur, undirgevið tykkum
sjálvar yvirfyri tykkara egnu
ektamonnum, sum Harranum.
23 Tí ektamaðurin er høvur ektakonunnar,
enntá eins og Christus
er høvur kirkjunnar: og hann er
frelsari likamsins.
24 Tessvegna eins og kirkjan er
undirgivin yvirfyri Christi, soleiðis
veri ektakonurnar fyri sínum egnu
ektamonnum í øllum lutum.

Col. 3:18-19 FKJ:
18 Ektakonur, undirgevið tykkum
sjálvar yvirfyri tykkara egnu
ektamonnum, sum tað er hóskiligt
í Harranum.
19 Ektamenn, elskið ektakonur
tykkara, og verið ikki beiskir ímóti
teimum.

I. Pætur 3:1 FKJ:
LÍKALEIÐIS, tit ektakonur,
verið í undirgivni fyri egnu
ektamonnum tykkara; at, um
nakrir lýði ikki orðinum, teir eisini
mega uttan orðið verða vunnir við
atferðini hjá ektakonunum;
2 Meðan teir skoða kýsku atferð
tykkara samkoplaða við ótta.

3) Guðs hirðar eru menn
Guðs orð lærir greitt, at ikki heldur í samkomuni (kirkju Jesu Christs) er javnstøða, tí menn, ikki kvinnur, skulu vera hirðar

I. Tim. 3:1-5 FKJ:
HENDA er ein sonn framsøgn:
Um ein maður trái biskupsembætið,
hann tráar eitt gott verk.
2 Ein biskupur tá má vera ólastandi,
ektamaðurin hjá eini ektakonu,
árvakin, edrúiligur, av góðum
atburði, givin til gestablídnis,
skikkaður at frálæra;
3 Ikki givin til víns, eingin sláari,
ikki grádugur eftir skitnum vinningi;
men tolinmóðigur, ikki eitt
klandursvætti, ikki ágirndarsamur;
4 Ein sum stjórnar væl sínum
egna húsi, havandi børn síni í
undirgivni við allari sómasemi;
5 (Tí um ein maður viti ei
hvussu at stjórna sínum egna
húsi, hvussu skal hann taka sær
av kirkju Guðs?)


4) Guðs elstar eru menn; (so út við kvinnuligum elstum, sum tit byrjaðu at loyva inn í elstaráðini ikki longri síðani enn einaferð mitt í 1990’unum)
Guðs orð lærir greitt, at ikki heldur í samkomuni er javnstøða, tí menn, ikki kvinnur, skulu vera elstar

Titus 1:5-6 FKJ:
5 Fyri hesa grund læt eg teg
eftir á Cretoy, at tú skuldirt seta
í rættlag teir lutir sum vanta í, og
innseta elstar í hvørjum staði, eins
og eg hevði fyriskipað tær:
6 Um nakar veri ólastandi, ektamaðurin
hjá einari ektakonu, havandi
trúføst børn ikki ákærd fyri
óryggjuskap ella óstýrlig.

5) Guðs deknar eru menn (deknastarv er eitt hjálparstarv í kirkjuni); (so burtur við kvinnuligum deknum)
Guðs orð lærir greitt, at ikki heldur í samkomuni er javnstøða, tí menn, ikki kvinnur, skulu vera deknar

I. Tim 3:8-12 FKJ
8 Líkaleiðis mugu deknarnir
vera virðiligir, ikki tvítungutir,
ikki givnir
til nógvs víns, ikki grádigir
eftir skitnum vinningi;
9 Haldandi loyndardóm trúarinnar
í eini reinari samvitsku.
10 Og lat hesar eisini fyrst verða
royndar; síðan lat teir brúka
dekna-embætið, verðandi funnir
ólastandi.
11 Enntá soleiðis mugu konur
teirra vera virðiligar, ikki baktalarar,
edrúiligar, trúfastar í øllum
lutum.
12 Lat deknarnar vera ektamenninir
hjá einari ektakonu,
stjórnandi børnum sínum og
egnu húsum sínum væl.

6) Guðs frálærarar eru menn; (tí nokti eg at verða lærdur Guðs orð av nakrari kvinnu nakrantíð yvirhøvur)
Guðs orð lærir greitt, at ikki heldur í samkomuni er javnstøða, tí menn, ikki kvinnur, skulu vera frálærarar

II. Tim. 2:1-2 FKJ:
TÚ tessvegna, sonur mín, ver
sterkur í náðini sum er í
Christi Jesusi.
2 Og teir lutir sum tú hevurt
hoyrt av mær millum mangra
vitna, hinar somu líti tú trúføstum
monnum til, hvørjir vera
skulu førir fyri at læra aðrar eisini.

I. Cor. 14:34-38 FKJ:
34 Latið kvinnur tykkara halda
tøgn í kirkjunum: tí tað er ikki
loyvt teimum at tala; men teimum
er boðið at vera undir lýdni,
sum eisini lógin sigur.
35 Og um tær vilji læra nakran
lut, lat tær spyrja sínar ektamenn
heima: tí tað er ein skomm hjá
kvinnum at tala í kirkjuni.
36 Hvat? kom orð Guðs út frá
tykkum? ella kom tað til tykkara
einans?
37 Um nakar maður haldi seg sjálvan
at vera ein prophet, ella
andaligan, lat hann viðurkenna at
teir lutir sum eg skrivi til tykkara
eru boðini hjá Harranum.
38 Men um nakar maður veri
óvitandi, lat hann vera óvitandi.

7) Guðs forsyrgjari er maðurin, og Guðs passari við hús er konan; (so heimaftur við konunum at passa heimið, elska sín mann og síni børn)
Guðs orð lærir greitt, at ikki heldur í hjúnarbandinum er javnstøða, tí maðurin, ikki konan, er forsyrgjarin, og passarin við hús er altso konan

I. Tim 5:8 FKJ:
Men um nakar skaffi ikki
fyri sínum egnu, og serstakliga
fyri teimum av sínum egna húsi,
hann hevur avnoktað trúnna, og
er verri enn ein vantrúgvandi.

Titus 2:3-5 FKJ:
3 Hinar aldraðu kvinnur líkaleiðis,
at tær veri í atferð sum sømir
heilagleika, ikki falskir ákærarar,
ikki givnar til nógvs víns, frálærarar
av góðum lutum;
4 At tær mega læra hinar ungu
kvinnur at vera edrúiligar, at
elska ektamenn sínar, at elska
børn síni,
5 At vera hóvligar, kýskar, passarar
við hús, góðar, lýdnar fyri
sínum egnu ektamonnum, at orð
Guðs verði ikki Guðsspottað.

Orðt. 31:15 FKJ
Hon rísur eisini meðan tað
er enn nátt, og gevur mat til sítt
húsfólk, og ein skamt til sínar
moyggjar.

Orðt. 31:27 FKJ
Hon hyggur væl til vegirnar
hjá sínum húsfólki, og etur ikki
yrkisloysisins breyð.

8) Guðs landsstjórnarar og býarstjórnarar eru menn; (so til hús við øllum kvinnuligum lands- og býarpolitikkarum)
Guðs orð lærir greitt, at menn, ikki kvinnur, eiga at stýra og leiða eitt land, og at tá ið kvinnur gera tað, tá er tað eitt sjúkdómstekin, og eitt tekin um, at landið er vorðið spilt og stendur dóminum nær.

Orðtøkini 31:23 FKJ
Hennara ektamaður er kend-
ur í portrunum, tá ið hann situr
hinna elstu landsins millum.

Esaiah 3:12 FKJ:
Hvat fólki mínum viðvíkur, børn eru teirra kúgarar, og kvinnur stjórna yvir teimum. O, fólk mítt, teir, sum leiða teg, elva tær at fara skeivum, og oyða vegin av tínum gøtum.

Hetta er altso ikki bara mín meining, útlegging, ella tulking av sakini, men Guðs orðs egna klára læra og tala um hesi ting, bæði í Gamla Testamenti, men so sanniliga eisini í Nýggja Testamenti, sum tú nú hevur sæð. Tann, sum avnoktar hetta, er blindur, býttur, senilur, ella barasta mótræsin ímóti Guðs orði, tí hann, ella hon, dámar tað ikki, og vil heldur ríða á tíðaranda-alduni, bæði heima í familjulívinum og í meinigheitini. Ikki tykkum at siga, men eg kalli tykkum øll somul nakrar køstaskitnar, verðsligar, Guðs orð vanvirðandi, vinir-við-heimin skeiklaðar kloddar.

Føroyar! Christnar og tímiligar: tykkara gerðir vitna ímóti tykkum. Tit yvirgóvu Guðs orðs meginreglur fyri 30-40 árum síðani, og familjan, samfelagið, og samkoman eru nú sjúk, standa og morla sundur; ja, og fara sundur.

Komið tit aftur til Guðs orðs klettagrund. Tað skal vera tykkara heilsubót til longdar.

Títt orð er ein lampa hjá
fótum mínum, og eitt ljós hjá
gøtu míni.
(Psálmur 119:105 FKJ)

Jamen, Sjúrður, hví ert tú bara ímóti okkum?
Tað eru TIT, sum bara eru ímóti Guðs orði!
Tí tit eru plantaði í heiminum, og kaga yvirí Guðs orð.
Verið nú heldur plantaði í Guðs orði, og øtist yvir heimin.
Kom nú, kom.

Viðmerking

So, gamla, hasir reyðu sokkarnir, sum hasin reyð-svarti Devilin lokkaði teg til at lata teg í, mugu heldur fara í klor. Guð hevur so ikki broytt meining um nakaðsumhelst.

– At ganga ímóti Guðs orði er ONGANTÍÐ loysnin; nei, tá byrja trupulleikarnir. Tá ið fólk byrjaði at fara frá omanfyrinevndu 8 tingunum í Guðs orði, TÁ byrjaðu skilsmissurnar, stjórnarloysið í meinigheitunum, og samfelagsliga sundurmoltanin annars.

Meðan teir lova teim frælsi,
eru teir sjálvir tænararnir hjá
spilling:
(II. Pætur 2:19 FKJ)

Tríeindin er tríggir persónar, sum allir eru Guð; tó er bert ein Guð, ikki gudar mangir (I. Cor. 8:5-6)

(Tekningin er lænt)

Hin tríeindi Guð

Tríeindin kann virka fløkt; men í veruleikanum er hon sára einføld at skilja: Guð er ein Guð, men tríggir persónar.

Faðirin er Guð. (I. Cor. 8:6)
Sonurin er Guð (I. Tim. 3:16).
Heilagi Andin er Guð (Gern Ap. 5:3&4).

– Teir tríggir saman eru Guð.
– Allir tríggir eru líka nógv Guð.
– Tríeindin er tríggir persónar, – ikki tríggir Gudar.

Teir hava hvør sítt embæti, men arbeiða altíð saman og við sama máli og sama vilja.
(Sí I. Cor. 12:4-6; II. Cor. 13:14 FKJ)

Guð er tríggir persónar

Guð er tríggir persónar.
Guddómurin er tríggir persónar.
Men Guð er ikki tríggir Gudar, nei, hann er EIN GUÐ.

Tað kann virka mótsigandi, at Guð er ein Guð, men samstundis er Guð tríggir, men hetta er soleiðis; hetta er púra satt.

Faðirin, Sonurin, og Heilagi Andin

Faðirin er Guð, – ikki “ein Guð”,
Sonurin er Guð, – ikki “ein Guð”
Heilagi Andin er Guð, – ikki “ein Guð”.

Tá ið vit Christnu siga: Guð, so hava vit í huga Faðirin, Sonin, og Heilaga Andan.
Tó er rætt at siga á atskildan hátt, at Faðirin er Guð, at Sonurin er Guð, og at Heilagi Andin er Guð.

– Altso er einkið galið við at siga: Jesus er Guð; tí tað er hann.
– Altso er einkið galið við at siga: Heilagi Andin er Guð; tí tað er hann.
– Altso er einkið galið við at siga: Faðirin er Guð; tí tað er hann.

Tríeind mansins avspeglar tríeind Guðs

Vit menniskju, sum eru skapt í Guðs mynd, eru eisini ein tríeind:
andi, sál, og likam (sí Genesis 2:7 KJB, & I. Thess. 5:23 FKJ)

Tín andi er tú,
tín sál er tú,
tít likam er tú,
– Hesi trý saman eru tú.

– Tú ert tríggir partar, ikki trý tú (ella tríggir persónar), júst sum Guð er tríggir partar, ikki tríggir Gudar.

Tín tríeind, og Guðs tríeind

Eins og partarnir av einum manni kunnu skiljast sundur (sí Hebr. 4:12) í trý, soleiðis eisini við Guði.

Tí tað eru tríggir, sum geva
frágreiðing í himni, Faðirin, Orðið,
og Heilagi Andin: og hesir tríggir
eru eitt.
(I. Jóh. 5:7 FKJ)

Legg til merkis, at hesir tríggir eru EITT, ikki EIN, (ikki EIN OG SAMI), men teir eru EITT, sum at teir renna saman í eitt.
(…og disse tre ere eet. (ikki een) (Kong Christian VI, 1732))
Teir eru altso tríggir, men EITT.
Teir eru altso tríggir persónar, men EIN GUÐ.
Teir renna saman í eitt, júst sum tín andi, sál og likam eru samlað í eitt.

Munurin ímillum tríeind mansins og tríeind Guðs

Munurin ímillum tríeind mansins og tríeind Guðs, at ein maður er býttur í tríggjar PARTAR, meðan Guð er býttur í tríggjar PERSÓNAR. (Nei, góði; slappa bara av, eg eri ikki ein “Jesus only” falslærari).

Men tað SERA TÝDNINGARMIKLA er, at vit gera mun á, at samstundis sum Guð er EIN GUÐ, so er hann tríggir persónar. Sum Guð kann hann ikki skiljast sundur, men sum persónar kunnu teir skiljast sundur.
(Summi kanska skilja hetta ongantíð. Bið so Guð hjálpa tær og opna tíni eygu (sí I. Cor. 2:12-13 FKJ))

Faðirin hevur eina serstøðu í tríeindini, júst sum maðurin er høvur konu sínar

Heilagi Andin, t.d. hevur sín egna vilja, (sí I. Cor. 12:11)
Hóast egnan vilja, so arbeiðir hann í samráði við Faðirin og Sonin.

Og hann, sum kannar hjørtuni,
veit, hvat hugur Andans er,
av tí at hann gongur í forbøn fyri
hinum heilagu samsvarandi við
vilja Guðs.
(Rom 8:27 FKJ)

T.e. Heilagi Andin arbeiðir samsvarandi við vilja Faðirsins;
og tað sama er galdandi fyri Sonin (sí Jóh. 4:34).

Vit lesa eisini, at høvur Christs er Guð:

Men eg vildi havt tykkum at vitað,
at høvur hvørs mans er Christus;
og høvur kvinnunnar er maðurin;
og høvur Christs er Guð.
(I. Cor. 11:3 FKJ)

.. men tann munurin er sum munurin ímillum mannin og konu hansara; tey eru jú bæði grundleggjandi av sama slagi; men maðurin er altso høvdið, hann gevur ordrarnar, júst sum Guð, tá ið hann segði: Veri ljós! (Genesis 1:3).

Eisini síggja vit, at allir lutir skulu verða undirlagdir Faðirin:

 27  Tí hann hevur lagt allar lutir
undir føtur hansara. Men tá ið
hann sigur, allir lutir eru lagdir
undir hann, er tað eyðsýnt at hann
er undantikin, sum legði allar lutir
undir hann.
 28  Og tá ið allir lutir skulu verða
undirlagdir hann, tá skal Sonurin
eisini sjálvur verða undirgivin
hann sum legði allar lutir undir
hann, at Guð má vera alt í øllum.
( I. Cor. 15:27-28 FKJ)

Við skapanina høvdu teir hvør sítt embæti

– Faðirin talaði, segði: verði ljós!. (Genesis 1:3)
– Sonurin gjørdi vilja Faðirsins. (Jóh. 1:3)
– Heilagi Andin var kraftin, sum orðið arbeiddi saman við, at fremja Faðirsins vilja. (Genesis 1:2)

Í Guðs frelsuætlan hava teir hvør sítt embæti

Faðirin gav Sonin (Jóh. 3:16)
Sonurin gjørdi frelsuverkið (Jóh. 19:30)
Heilagi Andin lærir okkum og minnir okkum á Jesu orð (Jóh 14:26)

Teir tríggir hava høvuðssakliga hvør sína virkistíð

– Í Gamla Testamenti arbeiddi Guð Faðir
(við Mósesi og hinum prophetunum)
– Í Nýggja Testamenti arbeiddi Guð Sonurin
(við apostlunum)
– Í kirkjunnar tíð (eftir at Jesus fór upp inn í himin, og Heilagi Andin fylti tey á loftstovuni, Gern. Ap. 2), sum er nú, so arbeiðir Heilagi Andin á jørðini við tær og mær, sum eru persónliga frelstir.

Allir tríggir eru Harrin

Guð Faðirin er Harrin (Genesis 2:8 KJB)
Guð Sonurin er Harrin (I. Cor. 12:5 FKJ (v. 4 er Heilagi Andin, & v. 6 er Faðirin, so v. 4 er Harrin Jesus)
Heilagi Andin er Harrin (II. Cor. 3:17; Heb. 10:15-16 FKJ)

Allir tríggir eru EG ERI

EG ERI, sum talaði við Móses í Exodus 4:14, er ikki bara Guð Faðirin, men eisini Guð Sonurin, og Guð Heilagi Andin. EG ERI er eitt av nøvnum hins tríeinda Guðs, og tí ikki bara identifiserað við Faðirin, men eisini við hinar tveir  Soleiðis síggja vit Jesus í Jóhannes 8:58 siga við Jødarnar: Áðrenn Ábraham varð, eg eri.

Jesus í Gamla Testamenti

Eisini síggja vit, at tað var Jesus, sum l
eiddi Ísraels børn ígjøgnum oyðuna; ja, likamliga var tað Josjua, men hin ósjónligi (Heb. 11:27), sum Móses sá og fylgdi, var Harrin, Jehovah, EG ERI, sum er hin tríeindi Guð, og tí eisini Jesus. Tí lesa vit í Hebrearabrævinum 4:8:
Tí um Jesus hevði givið teim hvíld, tá vildi hann ikki aftaná havt talað um ein annan dag.

Hetta duga dagsins ófrelstu “lærdu” ikki at skilja; ØLL grikst handrit siga Jesjua (ikki Josjua), men teir broyta tað allir til Josva (sí Dahl og Victor).

Sonur Guðs, Jesus Christus, var í eldovninum hjá Dánieli og vinum hansara (Dániel 3:25 KJB)

Høvdingin fyri herliði Harrans kom til Josjua, og hetta var ikki ein eingil, tí Josjua slapp at tilbiðja hann (sí Josjua 5:13-14 KJB)

Høvdingin fyri herliði Harrans er Harri herliðanna (herliðini av einglum), og tað er Harrin sum heild, og tí er tað her Harrin Jesus Christus, tí hann var har í kjøtinum, og kundi tilbiðjast. (Smb. við, at einglar mugu ikki tilbiðjast; sí Opb. 22:8-9 FKJ)

Josjua tilbað Guð: Guð Sonin, Jesus Christ!

Tríggir atskiljiligir persónar

Sum persónar í tríeindini, so eru Faðirin, Sonurin, og Heilagi Andin atskiljiligir; ja, teir eru atskildir, soleiðis at Faðirin er ikki Sonurin, Heilagi Andin er ikki Sonurin, og Faðirin er ikki Heilagi Andin. Teir eru altso FULLKOMILIGA ATSKILDIR PERSÓNAR.

Altso: Ein óatskiljiligur Guð, men tríggir persónar, sum eru atskildir og serstakir.

Tá ið vit siga, at Jesus er Guð tilkennargivin í kjøtinum (I. Tim. 3:16), so er hann ikki “ein Guð”, men sjálvasti Guð tilkennargivin í kjøtinum; men, sum sagt, sjálvandi ikki Guð Faðirin, men Guð Sonurin.

Tá ið vit møta Faðirinum, so møta vit Guði, (Harranum, Harranum Guði)
Tá ið vit møta Syninum, so møta vit Guði, (Harranum, Harranum Guði)
Tá ið vit møta Heilaga Andanum, so møta vit Guði, (Harranum, Harranum Guði)

HARRIN birtist sum tríggir menn fyri Ábrahami

Í Genesis kapitul 18 lesa vit, at HARRIN birtist Ábraham í Mamre slættum. Hvussu birtist HARRIN honum? Jú, sum tríggir menn. Men tað var altso HARRIN, sum birtist honum! Hvørjir vóru so hesir tríggir menn?

Ja, tað kann ikki vera Faðirin og Heilagi Andin í teirra himinska skapi (Faðirin hevur skap (sí Jóh 5:37)), men Guð Sonurin kundi vera ein teirra, og óivað var hann tað; hinir tveir hava helst verið tveir einglar, sum eru komnir við honum; men har opinberar HARRIN, at HARRIN er tríggir persónar.

Falslæran Jesus only

Falslæran “Jesus only” uppstendur, tá ið man sigur, at teir tríggir PERSÓNARNIR í tríeindini eru EIN OG SAMI PERSÓNUR! Soleiðis at man sigur, at Faðirin er Sonurin, Heilagi Andin er Faðirin, Sonurin er Heilagi Andin, – altso SUM PERSÓNAR. Har liggur teirra falslæra.

Nei! Teir eru TRÍGGIR ATSKILDIR PERSÓNAR.
Tá ið vit frelstu fara til himins, fara vit at síggja Guð Faðir ovurstóran á hásæti sínum, Guð Sonin sitandi við hans høgru hond, og Guð Heilaga Andan fara vit eisini at síggja (Tod Burpo sá hann sum eitt blátt skýggj).

Gleði meg!

Og hvussu doypa vit so?

Jú, í navni Faðirsins, Sonarins, og Heilaga Andans, sjálvandi. Soleiðis siga tey upprunaligu boðini jú svart uppá hvítt av egna munni várs Harra og Frelsara Jesu Christs í Matthæus 28:18-19 FKJ.
– Blllubs undir vatn, – blub, blub, blub, – og so uppaftur!
Vuuhey, og upp hann fleyg!

Ethiopiski hirðmaðurin fór niður inn í vatnið, og kom so upp út úr vatninum (sí Gern Ap. 8:36-39). Hann fekk ikki 15 dropar á sítt høvd sum ófrestur av ófrestum presti undir skyni av, at tann handlingin skuldi kunnað frest hann, uppfunnin av Católsku kirkjuni, fyri at sleppa undan at boða evangeliið til sanna frelsu.

Kom til rætta trúgv, góði, kom!
Nú er tíð uppá!

Um hasa toppasmælu “Jesus only” falslæruna

David Wilkerson (ein av teim fáu, sonnu pinsa prædikumonnunum, USA hevur havt) hartar harðliga sokallaðan kristnan ROKK tónleik

Má Guð geva tær (sum stendur og hoppar sum eitt býtt inni í Kelduni) oyra til at hoyra (um tú ikki longu langt síðani hevur fingið tiiiiiiiiiiinitus):

– Roykshow
– Ljósshow
– Gandakallar
– Oyrnakitlarar
– Fraktaðar kanónir
– Bara tríggir elstar (einasta treyt: at tú heldur munn og smílist; talar tú at, so verður tú koyrdur frá)
– Andaligt tiiiiiiiinitus.

Køsta, køsta, køsta, køsta, køsta, køsta skitið Moloks tjald, sum tit kalla Guðs hús inni í Skálabotni!!!

Hetta innslagið er tilognað Eyðuni Jacobsen, sum vendi ikki um (tað var bara hyklariskur látaskapur), so hann fær bara alla trumluna umafturaftur ótvigið.

1
2

3

4
5

6

7 (Hetta átti ikki at koma her, men lat fara)
8

9

10
11

12

Andstyggiliga skrrræpan, sum Keldan í Skálabotni tolir:
Allar tykkara SATANISKU ANDSTYGDIR standa við reyðum:

Hasin tænari SATANS, Eyðun Jacobsen, sum skipar fyri hesum lortinum her, skal biðjast venda um og gevast við at infisera tey Christnu í Føroyum við síni verðsligu skræpu.

N.B.
Á ovaru plakatini stendur GYKLARÍ, og á niðaru myndini síggja tit handan innskridna GYKLARAN Berthelsen, við gyklara-hatti, gyklara-vesti og trølmans-lutum. (Hetta er IKKI eitt sokallað “dukku-show”, men ganda-eftirlíking í tí, tit kalla “Guðs hús”. Eg kalli hatta lortið fyri Tjald Moloks, og biði tykkum venda tykkum um frá ovastu rók til niðast.

Trond Erics var eitt kavheiðið, verðsligt DANSIBAND!!!

FANANSKAPUR!!!

Heldur kloddin áfram at herða sín svíra, so fara fløgur av hesum og øðrum talum til alt elstaráðið í hasi sovandi Kelduni.

Um Ananias og Saffira kundu ikki eingong lúgva fyri Heilaga Andanum, hvussu skulu tit kunna spotta hann og liva?

Sí annars: Gandakallarnir hjá Heimamissiónini (frá 2004) >

Um tú ikki sært, at tað er ANDSTYGGILIG SYND at yvirhøvur hava GYKLARAR í Guðs húsi, so gevi eg teg yvir til Satan til oyðileggingina av kjøtinum. (sí I. Cor. 5:4-5 FKJ).

Eg sá, ella droymdi, árla ein morgunin herfyri, tveir Jødar, sum gera seg klárar til at fara at vitna fyri Jødunum; hvat kunnu teir vera uttan vitnini tvey?

(Myndin er tilvildarlig)

Rætting:
Eg meinti at siga, at menn halda tey tvey vitnini vera Enoch (ikki Móses) og Elijah, tí teir vórðu ryktir upp til himins, uttan at doyggja vanligan likamligan deyða. (Sí Genesis 5:24 & II. Kong. 2:11  KJB).

Men hvørvítt vitnini tvey eru Enoch og Elijah likamliga, tað loyvi eg mær at ivast í; tí Jóhannes Doyparin var jú ikki Elijah likamliga, men kom í anda og í kraft Elijah.
Aðrir meina, at vitnini eru Elijah og Móses, av tí at tað vóru teir, sum sýndust í samtalu við Christ við dýrdarumbroyting hansara á fjallinum, sí Matthæus 17:1-8 FKJ.

MEN!! Jesus Christus kemur aftur likamliga. (sí Zecharjah 13:6; Gern. Ap. 1:8-11; I. Pætur 3:18; Lukas 24:39-43; I. Cor. 15:1-4 osv., osv.)

Móses doyði, og HARRIN jarðaði hann:

 5  So Moses the servant of the Lord died there in the land of Moab, according to the word of the Lord.
 nbsp;6  And he buried him in a valley in the land of Moab, over against Beth-peor: but no man knoweth of his sepulchre unto this day.
 7  And Moses was an hundred and twenty years old when he died: his eye was not dim, nor his natural force abated.
( Deuteronomy 34:5-7  KJB )

Av tí at teir skulu hava mátt til at kalla niður eld av himni (sí Opb. 11:5, smb við Elijah í I. Kong. 18:38; II. Kong. 1:10, 12 & 14), hava teir í øllum førum somu kraft og myndugleika frá Guði, sum Elijah hevði, og tí samberliga andaliga tænastu.

Teir frelstu prestarnir mugu nú vakna, lyfta upp tær hendur, sum hanga niður, og hini máttleysu knø; gera beinar rásir fyri føtur sínar, at ikki tað, sum er lamið, verði vent út av veginum

Og vitið hetta, at sum frelstir “prestar”, so eru tit ikki “prestar”, men vanligir trúboðarar sum eg og einhvør annar.

1
2

Og latið nú kirkju Christs vera atskilda frá Bábylonisku skøkjuni:

 14  Verið tit ikki ójavnliga okaðir
saman við vantrúgvandi: tí hvønn
felagskap hevur rættvísi við órættvísi?
og hvat samfelag hevur ljós
við myrkur?
 15  Og hvønn viðljóm hevur
Christus við Be´-li-al? ella hvønn
lut hevur hann sum trýr við einum
vantrúgvandi?
 16  Og hvørja seming hevur
tempul Guðs við skurðgudar? tí
tit eru tempul hins livandi Guðs;
eins og Guð hevur sagt, eg vil
dvøljast í teim, og ganga í teim;
og eg vil vera Guð teirra, og tey
skulu vera fólk mítt.
 17  Hvørsvegna komið út frá
ímillum teirra, og verið tit atskild,
sigur Harrin, og nemið
ikki við hin óreina lut; og eg vil
taka ímóti tykkum,
 18  Og eg vil vera tykkum Faðir,
og tit skulu vera synir mínir og
døtur, sigur Harrin Almáttugi.
( II. Cor. 6:14-18  FKJ )

Satan hevur sínar tænarar, sum hann fyrireikar á universitetinum í Kbh., og sendir út og so skríða teir inn ímillum tey heilagu, fyri at forgifta tey. Jógvan Fríðriksson, Uni Næs, Meinhard Svartalíð, Marjun Beck, Anne Mette Jezebel eru dømir um slík, sum látast vera tænarar Christs, men eru í veruleikanum tænarar Satans:

 14  Og eingin undran: tí Satan
sjálvur umbroytist yvir í ein ljóseingil.
 15  Tessvegna er tað eingin mikil
lutur um tænarar hansara eisini
verði umbroyttir sum tænararnir
av rættvísi; hvørs endi skal verða
samsvarandi verkum teirra.
( II. Cor. 11:14-15  FKJ )

(Eg meinti at siga I. Cor 5, ikki 15).

Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×