Væl muldir mál molar burturúr sáldaðum hveiti, sum ei gerast modnir, so framt teir eru molar úr Guðs orði, sum livir og verður um ævir (sí I. Pætur. 1:23 FKJ)
At látast; (seg býr málfrøðiliga inni í st endingini)
láta sik > látask > látast
(sik = sig = seg)
Hans álegging; hansara dómar (man letur sjálvljóð-hjáljóð koma saman, ikki sjálvljóð-sjálvljóð og hjáljóð-hjáljóð)
Hans ístaðin fyri tess viðhvørt, og tað av røttum
Haruna, kaninina
(a endingin í hara fær umljóð til u í endingini “una”. Kanin hevur onga a ending, tískil hevur tað endingina “ina”.)
Ímóti, móti, mót, mótvegis
ir endingin er alneyðug. (Eg vraki i endingina sum fullkomiliga meiningsleysa og óbrúkiliga)
At skipa í hvørjumfalli er at ábjóða; men at skipa í hvønnfalli er at tilskila
Somu orðini so vítt gjørligt
Talvurnar tvær í hendi mær
Where = hvar, men viðhvørt har
Sum regul soleiðis:
Hvar, tá ið tað er spurningur.
Har, tá ið tað er staðfesting.
Dømi:
Knowest thou where he is? = Veitst tú, hvar hann er?
It was where he died = Tað var har, hann doyði
(so man týðir ikki púra altíð 100% orð-fyri-orð, – men næstan; men at gera soleiðis er 100% rætt. Ja, tað veit so eg, um tú ikki veitst tað. Hav tína fáfrøði fyri teg sjálvan. Ikki tíð til tín.)
“Holy mother Church”, sokallað, er sjálvasta skøkjan í Opinb. 17: hoyr ein fyrrverandi Jesuita prest avdúka hetta og síggj hvat er kirkja Jesu Christs, og hvat er kirkja anti-christs
Eg tilogni hetta innslagið til føroyska bíbliufelagið, sum tíverri er í song við romversku skøkjuni, og tískil má skammfuktast so til; ja, fleingjast og avdúkast alment í gapistokki hetta til Christus kemur at døma alt hatta sleiska, smílandi, starblinda, humanissuta, horfikna harkaliðið á veg undir aftur anti-christ: páva-drumbin í Rom.
Rom er mamman at horum: og tað ger tykkum til horurnar. Fý; at svíkja Jesus Christ og Guðs orð fyri økumenissimu. Sikken nakrar nissir: hoppandi og dansandi, starblindar, druknar við býttum smíli. Bara tað er “positivt”, so man tað vera frá Guði, ha?
Eigi ikki orð fyri blindleika!
Guðs orð sigur ongastaðni, at kirkjan er okkara “mamma”, eiheldur at hon hevur mátt til at frelsa við sínum sjálv-uppfunnu “sacramentum”.
Men Guðs orð sigur okkum, at Guð Faðir er okkara Faðir, Heilagi Andin er okkara Uggari, Guð Sonurin er okkara Frelsari, okkara vinur og okkara bróðir.
Kirkjan er samfelag teirra frelstu, samfelag teirra heilagu t.e. teirra, sum eru frelst.
Øll onnur kunnu koma til eitt evangeliskt møti, og taka ímóti Jesusi Christi sum sínum persónliga Frelsara, og soleiðis gerast limir á Jesu Christi likami, hansara kirkju á jørð. Beint eftir sína frelsu eiga frelst at verða doypt í navni hins tríeinda Guðs, og møtast við øðrum frelstum til at læra Guðs orð og vaksa upp til vakstrarmál fyllingar Christs (sí Eph. 4:13 FKJ).
Merki djórsins verður í kroppinum, ikki á kroppinum: júst sum King James Bíblian hevur sagt í 403 ár
11 Og eg skoðaði eitt annað
djór komandi upp út úr jørðini ;
og hann hevði tvey horn líka sum
eitt lamb, og hann talaði sum ein
dreki.
12 Og hann útinnir allan máttin
hjá hinum fyrsta djóri frammi
fyri honum, og elvir jørðini og
teim sum dvøljast hará at tilbiðja
hitt fyrsta djórið, hvørs deyðiliga
sár varð grøtt.
13 Og hann ger mikil undur,
so at hann ger at eldur kemur
niður frá himni á jørðina í eygsjón
manna,
14 Og villleiðir teir sum dvøljast
á jørðini, við brúkinum av hasum
kraftaverkunum sum hann hevði
mátt at gera í eygsjón djórsins ;
sigandi til teirra sum dvøljast á
jørðini, at teir skuldu gera eina
mynd til djórsins, sum hevði sárið
av einum svørði, og livdi.
15 Og hann hevði mátt at geva
mynd djórsins lív, at mynd djórsins
skuldi bæði tala, og volda at
so mangir sum vildu ikki tilbiðja
mynd djórsins skuldu verða dripnir.
16 Og hann veldir øllum, bæði
smáum og miklum, ríkum og
fátækum, fríum og trælum, at
móttaka eitt merki í høgru hond
sína, ella í ennir síni :
17 Og at eingin maður mátti
keypa ella selja, uttan hann sum
hevði merkið, ella navn djórsins,
ella tal navns hansara.
18 Her er vísdómur. Lat hann
sum hevur skil telja tal djórsins :
tí tað er tal eins mans ; og tal hans
er Seks hundrað og trísinstjúgu og
seks.
( Opb. 13:11-18 FKJ )
Hvat má ein gera sum nýfrelstur, og hvussu styrkir man seg andaliga?
Veljið í dag, hvørjum tit vilja tæna: Guði ella Ba´-al-i; eg og mítt hús vilja fylgja Guði, Guði E-li´-jah, Samsons, Pæturs, Paulusar, og Jóhannesar Doyparans
1
2
Mynd: E-li´-jah drepur teir 430 Ba´-al-s prophetarnar, eftir at hann hevði kallað eld niður frá himni niður á altarið, og fólkið hevði sæð hvør ið er Guð, og hvør ið ikki er Guð.
Í dag er okkara svørð Guðs orð (sí Ephesus 6:17 FKJ), og fíggindin sum vit kjoppa høvdið av er lygn, hykl, og fals, og alt andaligt myrkur.
E-li´-jah spottaði Ba´-al-s prophetarnar; Jesus, Pætur, og Paulus brúktu sterk, fordømandi lýsingarorð, og Ne-he-mi´-ah enntá forbannaði, sló, og reitti fráfallið fólk
… og tað haldi eg áfram at gera, tí eg kenni mín Guð í himni
1
2
Í seks ár av saltaðari prædikan, spottan av svikaprophetum, og hóskiligari navna-kalling av sleiskum orma-munnum (sum fólkið blint fylgir), hevur Jesus bara EINA ferð havt at mær og biðið meg rættað tað, og tá var eg komin til at siga okkurt, sum tað gekk upp fyri mær, kundi vera ósatt.
So at alt, sum liggur úti á kjv.fo, standi eg inni fyri inntil mín doyggjandi dag.
Um bispur, prestarnir, teir leiðandi, og fólkið alt venda um, so verður tað tó liggjandi úti sum søguligt tilfar til alla ókomna framtíð um tykkara skammiligu Ba´-al-s tilbiðjan og svíkjan av Guði og hans orði. Tað kann standa til skrekk og advarsel, – so segði danin.
My God is in heaven, and I worship him only; and if he ever gives me a wife, it will be one which has the spirit and heart to stand by my side, humbly calling me her lord, obeying her husband, even as Sarah unto Abraham (see. I. Peter. 3:1-7 KJB/FKJ). Until then God has not given me a wife, and I will walk alone in the Spirit and calling God gave me while you were still a child.
Thank you for listening.
Have a nice day.
Jóhannes Doyparin kallaði ónd fólk fyri avkom av eiturormum:
O avkom av eiturormum (ein eiturormur er ein djevul)
(Citat: Jóhannes Doyparin, sí Matth. 3:7)
Jesus kallaði ónd fólk fyri hundar:
Gevið ikki hundunum tað sum heilagt er
(Citat: Jesus, sí Matthæus 7:6)
Jesus kallaði ónd fólk fyri svín:
eiheldur kasti tit perlur tykkara fyri svín
(Citat: Jesus, sí Matthæus 7:6)
Jesus kallaði Heródes fyri ein rev:
Farið tit og sigið hasum revinum
(Citat: Jesus, sí Lukas 13:32)
Apostulin Paulus kallaði Elymas fyri eitt djevulsins barn beint upp í hansara andlit, meðan onnur hoyrdu
Títt djevulsins barn
(Citat: Paulus, Gern. Ap. 13:10)
(Paulus kallaði altso eitt fólk fyri eitt djevulsins barn, og skriftin sigur, at hann var fyltur av Heilaga Andanum, tá ið hann gjørdi tað!; les Gern Ap. 13:9!)
Apostulin Pætur bað Símun galdrara fara til helvitis saman við sínum pengum:
Peningur tín glatist við tær
(Citat: Pætur, Gern. Ap. 8:20)
Jesus segði við summar Jødar persónliga beint upp í teirra andlit, at teir vóru av faðir sínum djevlinum; og tað vóru teir:
Tit eru av faðir tykkara djevlinum
(Citat: Jesus, Jóh. 8:44)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:13)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:14)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:15)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:23)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:25)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:27)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri hyklarar, og tað alment úti ímillum onnur í templinum:
.. vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarum!
(Citat: Jesus, Matth. 23:29)
Jesus kallaði Phariseararnar og øll teirra fólk tvíføld helvitis børn:
.. gera tit hann tvífalt meiri helvitis barnið enn tit sjálvir
(Citat: Jesus, Matth. 23:15)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri blindar vegleiðarar:
tykkara blindu vegleiðarar
(Citat: Jesus, Matth. 23:15)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri dárar (er tað ikki spott? Er tað ikki synd? Ikki sambært Matth. 5:22, tí Jesus gjørdi tað við grund og harafturat við røttum hjartalagi: fyri at ávara og bjarga teimum frá helviti):
Tykkara dárar
(Citat: Jesus, Matth. 23:17)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri blindar:
.. og blindu
(Citat: Jesus, Matth. 23:19)
Jesus kallaði Phariseararnar fyri blindar vegleiðarar:
Tykkara blindu vegleiðarar
(Citat: Jesus, Matth. 23:15)
Jesus segði við phariseararnar: Tín blindi Phariseari
Tín blindi Phariseari
(Citat: Jesus, Matth. 23:26)
Jesus sigur við teir hvat teir eru: høggormar, t.e. djevlar, fanar!!!
Tykkara høggormar
(Citat: Jesus, Matth. 23:26)
Jesus sigur við teir hvat teir eru: avkom av eiturormum, t.e. børn hjá Satan og illum andum
tykkara avkom av eiturormum
(Citat: Jesus, Matth. 23:26)
Hesi eru orð, sum tit ALDRI koma at hoyra út úr munninum á svikaprophetunum Jógvan Fríðrikssyni, Jógvan Zachariassen, og Meinhardi Svartalíð; men hetta og annað líkt hoyra tit út úr munninum á monnum, sum Guð eigur til anda, sálar, og likams, av sonnum.
Niðri í helviti fara glataðu sálirnar at skelda svikaprophetarnar (sum eisini vera har), og angra, at tey ikki lurtaðu eftir mær.
Og tað er bara sannheit.
Trupulleikin er, at fólk er so óvitandi í Guðs orði!
Fólk heldur, at vreiði er altíð synd.
Tað er tað ikki!
Jesus var sjálvandi vreiður, tá ið hann ruddaði templið, koppaði borðini og pískaði fólkið út haðani; tað kann man ikki gera sum ein hampiligur penga-babsi við mammon í hjartanum og masku til andlit; (sí Jóh. 2:13-17 FKJ).
Bara vreiði uttan grund er synd. (Sí Matth. 5:22 & Eph 4:26 KJB/FKJ)
Eg havi alla grund til at vera vreiður við allar Føroyar, tí at landið er alt fráfallið og 80-85% er á veg í helviti, (meðan tað enntá kallar seg kristið)!!
Vreiði við grund kallast rættvís vreiði;
og Guðs Andi kann virka vreiði, so sum hendi við Sauli í I. Sám. 11:6:
And the Spirit of God came upon Saul when he heard those tidings, and his anger was kindled greatly.
So ikki geva mær tykkara humanistiska, bíbliu-fremmanda nonsens!
.. og sum sagt, Guð hevur ongantíð enn átalað meg fyri rættvísa vreiði fyri tí rætta; og eg arbeiði bara fyri Guð, og bara undir Guði, onga meinigheit, eiheldur húsmeinigheit; ONGAN uttan Guð í himni og í mínum knústa, troytta hjarta (Esaiah 57:15).
So skeinið tykkum við tykkara hampiligheit, alt meðan Føroyar fara í helviti.
Eg veit hví fólk spæla hampilig: tí at tey óttast fólk, og ikki Guð, einkið annað.
Eg ætli mær at bjarga sálum, hesar 5 minuttirnar sum eru eftir, áðrenn Jesus kemur aftur!
34 ¶ Hvørsvegna, sí, eg sendi
tykkum prophetar, og vísmenn, og
skriftlærdar : og summar av teimum
skulu tit drepa og krossfesta ;
og summar av teimum skulu tit
húðfletta í synagogum tykkara, og
søkja at teimum frá staði til staðar :
(Matthæus 23:34 FKJ)
So sum støðan er í landinum í dag; tann, sum tosar um, at man skal spæla hampiligur og ikki siga for nógv, hann heldur við øllum lortinum.
Ikki eg.
Og halt teg VEKK frá mær, um tú ikki hevur nossir til at standa við mær.
Far so inn í grumsutu Kelduna, gev pengar, mussa uppeftir, og fylg Paula og Rick Warren inn undir anti-christ í Rom í tvørkirkjuligum bíbliufelagi við einum Baals-tilbiðjandi catholikka-snilli á odda.
Gev mær kraft!
Skal man ikki rópa, tá ið man prædikar? So tað sigur tú? Sig tað við Guð og við E-sai´-ah og við Jóhannes Doyparan!
Cry aloud, spare not, lift up thy voice like a trumpet, and shew my people their transgression, and the house of Jacob their sins.
( Isaiah 58:1 KJB)
Geyla hart, spar ikki, lyft upp tína rødd líka sum ein lúður, og sýn mínum fólki teirra brot, og Jákobs húsi teirra syndir.
(Esaiah 58:1 FKJ)
Hvør segði hatta við Esaiah?
Guð segði hatta við Esaiah!
Guð segði hatta við Esaiah!
Les Esaiah 57:21, og síggj, at tað var Guð, sum tosaði víðari í kapitul 58.
Hart er at tæna Guði, og eg tæni honum einsamallur, um so má vera.
Trýrt tú ikki tí?
Vita so eftir.
2/3 av at prophetera eru harðir og negativir.
Prophetering er áminning, uggan og lærdómur. Bara uggan er beinleiðis bleytt. Áminning er beinhart og lærdómur gongur ímóti tí, sum fólk í sær sjálvum vil halda. Tí mást tú tosa ímóti fólki, og siga teimum teirra syndir.
Tað skal eingin siga mær, at Paulus og Silas stóðu sum nakrar geldar humanissir á onkrum gøtuhorni í Ephesus. Nei, teir prædikaðu við kraft, so at teir hoyrdust. Tí er tað at prædika bert fyri menn. Take it or leave it.
Prædikan í sínum upprunaliga formi er við geylandi rødd, mitt úti ímillum fólkið, so øll hoyra teg, – við lívinum sum innsats, brennandi neyð fyri fólkinum, og eldi inni í tíni sál.
Hesin maðurin her fer at halda áfram at rópa í oyðimørkini, og tann, sum ikki dámar tað, hann má so bara halda seg burtur; tí eg tæni altso Guði; við ella uttan vin, og við ella uttan kvennmann.
Tí hesin er hann sum varð talaður
um av prophetinum E-sai´-as-i,
sigandi, Røddin á einum rópandi
í oyðimørkini, Fyribúgvið tit
veg Harrans, gerið gøtur hansara
beinar.
(Matthæus 3:3 FKJ)
Jesus leið deyðan í kjøtinum: hann doyði IKKI andaliga; og hann gjørdist ikki ein demonur, sum Satan tuskaði av í helviti. JDS er ein falslæra
1)
Eingin frelsur hevur illan anda!
Guðs Andi deilir ikki hús við illar andar
(II. Cor. 1:22 ; I. Sám. 16:14)
Eingin frelsur hevur illan anda!
Guðs Andi deilir ikki hús við illar andar
(II. Cor. 1:22 ; I. Sám. 16:14)
2)
Prosperity er ikki ein bíbilsk læra!
(Matth. 8:20 ; I. Tim. 6:5-11 FKJ)
3)
Jesus doyði ikki andaliga, bara likamliga; og fór so við Andanum og prædikaði fyri andunum, sum vóru í varðveitslu!
(Sí tey trý vitnini niðanfyri)
4)
Jesus gjørdist ikki ein demon, og leið undir Satan í helviti! Nei: Jesus leið frá Gethzemane til Golgatha, prædikaði í helviti, og kom sigrandi upp úr helviti.
5)
Jesus reis ikki upp í andanum (sum Dahl og Victor falslæra í I. Pætur. 3:18), men varð reistur av Andanum (KJB/FKJ); hann reis upp andi, sál, og likam, og fór upp inn í himin andi, sál, og likam, og kemur aftur andi, sál, og likam!
6)
Jesus er ikki ein eingitin ella einborin gudur, eiheldur ein gitin Guð (falslæra úr alexandriskum “bíbliu”-perversjónum av Jóh. 1:18), tí so fært tú TVEIR Guðar. Nei; Jesus er hin eingitni Sonurin (Jóh. 1:18 KJB/FKJ) og hann er Guð givin til kennar í kjøtinum (I. Tim. 3:16 KJB/FKJ); tí at tríeindin er EIN Guð, (ikki tríggir Guðar), men tað eru tríggir persónar í Guðhøvdinum (Godhead, t.e. tríeindini).
Undarligt at tey, sum læra 1 av omanfyristandandi 6, læra altíð 5 ella 6 av teimum (tað síðsta varierar viðhvørt hjá falslærarunum).
Hví tað er so?
– Tí at lærdómar av illum andum kunnu bara føra við sær enn fleiri lærdómar av illum andum.
Eg siti heldur heima við sannleikanum: sannleikans orði, og sannleikans Anda. Men kann gjarna koma og læra tykkum, um tit klára at sita still og lurta væl eftir í hálvan annan tíma.
Falslærararnir:
Nei!
Jesus leið fyri okkum í kjøtinum, tá ið hann leið og píndist úti á Golgatha.
Bíblian sigur EINKIÐ um, at hann leið fyri okkum í andanum í helviti.
Vitni 1:
12 Hvørsvegna Jesus eisini,
at hann mátti halga fólkið við
sínum egna blóði, leið uttanfyri
portrið.
13 Latum okkum fara fram tessvegna
til hansara útum leirin, berandi
vanvirðing hansara.
( Hebr. 13:12-13 FKJ )
Uttanfyri portrið: t.e. uttanfyri býarportur Jerusalems, t.e. úti á Golgatha. Har leið Jesus fyri okkum, og har halgaði hann okkum við sínum egna blóði.
Vitni 2:
EFTIRSUM tá at Christus
hevur liðið fyri okkum í kjøtinum,
vápnið tykkum á sama hátt
við hinum sama sinni : tí hann
sum hevur liðið í kjøtinum er hildin
uppat frá synd ;
( I. Pætur. 4:1 FKJ )
Vitni 3:
18 Tí Christus eisini hevur eina
ferð liðið fyri syndir, hin rættvísi
fyri hinar órættvísu, at hann mátti
føra okkum til Guðs, verðandi tikin
av lívi í kjøtinum, men livandigjørdur
av Andanum :
19 Við hvørjum eisini hann
fór og prædikaði fyri andunum í
fongsli ;
( I. Pætur. 3:18-19 FKJ )
Tá ið man er giftur, er tað ongantíð rætt at skiljast: uttan mun til fortíð og møguligt kall, ein einaferð hevði
Ert tú vorðin giftur, so er tað títt kall, sum tú ongan rætt hevur at rýma frá.
1
2
3
4
Bíblian sigur beinleiðis, at tað at nokta fólki at giftast er Guðslæra av djevlum (her meinast ikki við uppafturgiftu, men við giftu sum heild)
NÚ, Andin talar týðiliga, at
í hinum seinnu tíðum skulu
summir fara burt frá trúnni, gevandi
gætur eftir tølandi andum,
og Guðs-lærum av djevlum ;
2 Talandi lygnir í hykli ; havandi
samvitsku sína brennimerkta við
einum heitum jarni ;
3 Forbjóðandi at giftast, og bjóðandi
at fráhalda frá matum, sum
Guð hevur skapað at verða móttiknar
við takkarveitan av teim
sum trúgva og kenna sannleikan.
4 Tí hvør ein skapningur Guðs
er góður, og einkið at verða havnað,
um tað verði tikið ímóti við
takkarveitan :
5 Tí tað verður halgað við Guðs
orði og bøn.
( I. Tim. 4:1-5 FKJ )
At vera ógiftur er ikki fyri tey, sum ikki klára og kunnu tað
Men um tey kunnu ikki halda
sær, lat tey giftast : tí tað er betri at
giftast enn at brenna.
( I. Cor. 7:9 FKJ )
Paulus hevði rætt til at giftast, um hann vildi
Hava vit ikki mátt at leiða umkring
eina systur, eina ektakonu,
líka so væl sum aðrir apostlar, og
sum brøður Harrans, og Ce´-phas?
( I. Cor. 9:5 FKJ )
máttur = vald til, rætt til
Legg til merkis, at sjálv GRUNDIN fyri, at Guð skapti Evu, var at geva Adami eina hjálp.
Hví skuldi tað so verið rangt hjá honum at havt eina?
18 ¶ Og Harrin Guð segði,
Tað er ikki gott, at maðurin skuldi
verið einsamallur ; eg vil gera honum
eina hjálp – hóskilig til hansara.
( Genesis 2:18 FKJ )
TAÐ ERU 3 RÆTTVÍSAR GRUNDIR FYRI UPPAFTURGIFTU:
1: Deyði
Rom. 7:1-3 FKJ:
VITA tit ikki, brøður, (tí eg tali
til teirra sum kenna lógina,)
hvussu ið lógin hevur harradømi
yvir einum manni so leingi sum
hann livir?
2 Tí konan sum hevur ein ektamann
er bundin við lógini til ektamans
síns so leingi sum hann livir;
men um ektamaðurin veri deyður,
hon er loyst frá lóg ektamans
síns.
3 So at um, meðan ektamaður
hennara livir, hon verði gift við einum
øðrum manni, skal hon verða
kallað ein horinna: men um ektamaður
hennara veri deyður, hon
er frí frá teirri lóg; so at hon er
eingin horinna, tó hon verði gift
við einum øðrum manni.
2: Siðloysi
Matth. 19:9 FKJ:
Og eg sigi tykkum, Hvørsumhelst
ið skal koyra burtur konu
sína, undantikið um tað veri fyri
siðloysi, og skal giftast við eini
aðrari, fremur hordóm: og hvøriðso
giftist við henni sum er koyrd
burtur, fremur hordóm.
3: Yvirgeving/rýming
I. Cor. 7:14-16 & 27-28 FKJ
14 Tí hin vantrúgvandi ektamaðurin
er halgaður av ektakonuni,
og hin vantrúgvandi ektakonan
er halgað av ektamanninum:
annars vóru børn tykkara órein;
men nú eru tey heilag.
15 Men um hin vantrúgvandi
fari
avstað, lat hann fara avstað.
avstað, lat hann fara avstað.
Ein bróðir ella ein systir er ikki
undir trældómi í slíkum førum:
men Guð hevur kallað okkum til
friðar.
16 Tí hvat veitst tú, O ektakona,
hvørt tú skalt frelsa ektamann
tín? ella hvussu veitst tú,
O maður, hvørt tú skalt frelsa
ektakonu tína?
….
27 Ert tú bundin at ektakonu?
søk ikki at verða loystur. Ert tú
loystur frá ektakonu? søk ikki
ektakonu.
28 Men og um tú gifti teg, tú
hevurt ikki syndað; og um ein
jomfrú gifti seg, hon hevur ikki
syndað. Hóast hetta, slík skulu
hava trongslu í kjøtinum: men eg
spari tykkum.
……………………………………………………………………….………..
“Loystur” tengir vers 27-28 við vers 14-16, og rættvísger uppafturgiftu av honum, ella henni, sum varð rýmdur frá.
………………………………………………..…………………….…………
I. Cor. 7:27 KJB:
Art thou bound unto a wife?
seek not to be loosed.
Art thou loosed from a wife?
seek not a wife.
When a man hath taken a wife, and married her, and it come to pass that she find no favour in his eyes, because he hath found some uncleanness in her: then let him write her a bill of divorcement, and give it in her hand, and send her out of his house.
2 And when she is departed out of his house, she may go and be another man’s wife.
3 And if the latter husband hate her, and write her a bill of divorcement, and giveth it in her hand, and sendeth her out of his house; or if the latter husband die, which took her to be his wife;
4 Her former husband, which sent her away, may not take her again to be his wife, after that she is defiled; for that is abomination before the Lord: and thou shalt not cause the land to sin, which the Lord thy God giveth thee for an inheritance.
( Deuteronomy 24:1-4 KJB )