Sannleikin um Nóah flóð; ja, hon hendi fyri umleið 4500 árum síðani, og hon var global; Bíblian er fakta, ikki prosa (tín hosa!)

Kapitul 7

Og Harrin segði við Nóah,
Kom tú og alt hús títt inn í ørkina; tí at teg havi eg sæð rættvísan frammi fyri mær í hesi ætt.
2 Av hvørjum reinum djóri skalt tú taka til tín í sjeyum, kallkynið og hansara kvennkyn: og av djórum, sum eru ikki rein, sum tvey, kallkynið og hansara kvennkyn.
3 Av fuglum eisini luftarinnar í sjeyum, kallkynið og kvennkynið; til at halda sáði á lívi uppiá ásjónini á allari jørðini.
4 Tí at enn eru sjey dagar, og eg vil elva tí at regna uppá jørðina fjøruti dagar og fjøruti nætur; og hvørt livandi evni, sum eg havi gjørt, vil eg oyða oman av ásjón jarðarinnar.
5 Og Nóah gjørdi samsvarandi øllum, sum Harrin beyð honum.
6 Og Nóah var seks hundrað ára gamalur, tá ið flóðin av vøtnum var uppiá jørðini.
7 ¶ Og Nóah fór inn, og synir hansara, og ektakona hansara, og ektakonur sona hansara við honum, inn í ørkina, uppá grund av vøtnunum av flóðini.
8 Av reinum djórum, og av djórum, sum eru ikki rein, og av fuglum, og av hvørjum tingi, sum skríður uppiá jørðini,
9 Fóru tað inn tvey og tvey til Nóah inn í ørkina, kallkynið og kvennkynið, eins og Guð hevði bjóðað Nóah.
10 Og tað bar á aftaná sjey dagar, at vøtnini av flóðini vóru uppiá jørðini.
11 ¶ Í tí seks hundradasta árinum av lívi Nóah, í øðrum mánaðinum, hinum seytjanda degi mánaðarins, hin sama dag vórðu allar keldur hins mikla djúps brotnar upp, og gluggar himins vórðu upplatnir.
12 Og regnið var uppiá jørðini fjøruti dagar og fjøruti nætur.
13 Í sjálvum tí sama deginum innfóru Nóah, og Sjem, og Ham, og Já´-pheth, synir Nóah, og ektakona Nóah, og tær tríggjar ektakonur sona hansara við teimum, inn í ørkina;
14 Tey, og hvørt djór eftir sínum slagi, og allur fenaðurin eftir teirra slagi; og hvørt skriðkykt, sum skríður uppiá jørðini, eftir slagi sínum; og hvør fuglur eftir slagi sínum, hvør fuglur av hvørjum slagi.
15 Og tey fóru inn til Nóah inn í ørkina, tvey og tvey av øllum kjøti, í hvørjum lívsandin er.
16 Og tey, sum fóru inn, fóru inn kallkyn og kvennkyn av øllum kjøti, eins og Guð hevði boðið honum: og Harrin lokaði hann inni.
17 Og flóðin var fjøruti dagar uppiá jørðini; og vøtnini øktust, og bóru uppi ørkina, og hon varð lyft upp uppum jørðina.
18 Og vøtnini høvdu yvirvág, og vórðu økt nógv uppiá jørðini; og ørkin fór uppiá ásjón vatnanna.
19 Og vøtnini høvdu yvirvág framúrligani uppiá jørðini; og allir hinir høgu heyggjar, sum vóru undir øllum himninum, vórðu huldir.
20 Fimtan alnir omantil høvdu vøtnini yvirvág; og fjøllini huldust.
21 Og alt kjøt doyði, sum rørdist uppiá jørðini, bæði av fugli, og av fenaði, og av djóri; og av hvørjum skriðkykti, sum skríður uppiá jørðini; og hvør maður:
22 Alt, í hvørs nasum lívsandin var, av øllum, sum var á turrlendinum, doyði.
23 Og hvørt livandi evni varð oytt, sum var uppiá ásjón lendisins, bæði maður, og fenaður, og skriðkyktini, og fuglur himinsins; og tey vórðu oydd frá jørðini: og Nóah einans varð verandi á lívi; og tey, sum vóru við honum í ørkini.
24 Og vøtnini høvdu yvirvág uppiá jørðini eitt hundrað og fimti dagar.

Kapitul 8

Og Guð mintist Nóah, og hvørt livandi ting, og allan fenaðin, sum var hjá honum í ørkini: og Guð fekk ein vind at fara yvir jørðina, og vøtnini linkaðu;
2 Keldurnar eisini djúpsins og gluggar himins vórðu tipt, og regnið frá himni varð hildið aftur;
3 Og vøtnini vendu aftur oman av jørðini støðugt: og við endan á teimum hundrað og fimti døgunum vóru vøtnini lækkaði.
4 Og ørkin hvíldi í tí sjeynda mánaðinum, á hinum seytjanda degi mánaðarins, uppiá Ar´-a-rat-s fjøllum.
5 Og vøtnini minkaðu støðugt inntil hin tíggjunda mánaðin: í tí tíggjunda mánaðinum, á hinum fyrsta degi mánaðarins, sóust fjallatindarnir.
6 ¶ Og tað bar á við endan á fjøruti døgum, at Nóah læt upp gluggan á ørkini, sum hann hevði gjørt:
7 Og hann sendi fram ein ravn, sum fór út fram og aftur, inntil vøtnini vórðu tornaði upp oman av jørðini.
8 Hann eisini sendi fram eina dúgvu frá sær, til at sjá, um vøtnini vóru lækkaði oman av ásjón lendisins;
9 Men dúgvan fann onga hvílu til ilina á fóti sínum, og hon kom aftur til hansara inn í ørkina, tí at vøtnini vóru á ásjónini á allari jørðini: tá rætti hann fram sína hond, og tók hana, og dró hana inn til sín inn í ørkina.
10 Og hann steðgaði enn aðrar sjey dagar; og aftur sendi hann fram dúgvuna út úr ørkini;
11 Og dúgvan kom inn til hansara um kvøldið; og sí, í hennara munni var eitt olivinblað – slitið av: so Nóah vitsti, at vøtnini vóru lækkaði oman av jørðini.
12 Og hann steðgaði enn aðrar sjey dagar; og sendi út dúgvuna; sum vendi ikki aftur til hansara meira.
13 ¶ Og tað bar á í tí seks hundradasta og fyrsta árinum, í tí fyrsta mánaðinum, hinum fyrsta degi mánaðarins, at vøtnini vóru tornaði upp oman av jørðini: og Nóah tók burtur dekking arkarinnar, og hugdi, og sí, ásjónin á lendinum var turr.
14 Og í øðrum mánaðinum, á hinum sjey og tjúgunda degi mánaðarins, var jørðin tornað.
15 ¶ Og Guð talaði við Nóah, sigandi,
16 Far fram úr ørkini, tú, og ektakona tín, og synir tínir, og ektakonur sona tína við tær.
17 Før út við tær hvørt livandi ting, sum er hjá tær, av øllum kjøti, bæði av fugli, og av fenaði, og av hvørjum skriðkykti, sum skríður uppiá jørðini; at tey mega nørast ríkiliga á jørðini, og vera ávakstasom, og margfaldast uppiá jørðini.
18 Og Nóah fór fram, og synir hansara, og ektakona hansara, og ektakonur sona hansara við honum:
19 Hvørt djór, hvørt skriðkykt, og hvør fuglur, og hvatsumhelst ið skríður uppiá jørðini, eftir sløgum sínum, fóru fram út úr ørkini.
20 ¶ Og Nóah bygdi eitt altar at Harranum; og tók av hvørjum reinum djóri, og av hvørjum reinum fugli, og ofraði brennioffurˇ á altarinum.
21 Og Harrin kendi søtan royk; og Harrin segði í hjarta sínum, Eg vil ikki aftur banna jørðina meira fyri mansins søk; tí at ímyndan hjarta mans er ónd frá ungdómi hansara; eiheldur vil eg aftur sláa meira alt livandi, eins og eg havi gjørt.
22 Meðan jørðin verður, skal sáðtíð og heyst, og kuldi og hiti, og summar og vetur, og dagur og nátt ikki halda uppat.

Ein og hvønn, sum ikki trýr uppá Nóah flóð bókstavliga so sum Guð sigur okkum í heilaga orði sínum, hann rokni eg sum VANTRÚGVANDI, og IKKI ein bróður.

3 Vitandi hetta fyrst, at tað skulu koma í hinum síðstu døgum spottarar, gangandi eftir teirra egnu lystum,
4 Og sigandi, Hvar er fyrijáttanin um komu hansara? tí síðan fedrarnir sovnaðu, allir lutir halda áfram sum teir vóru frá byrjan skapanarinnar.
5 Tí hetta teir eru viljugliga óvitandi um, at við orði Guðs himnarnir vórðu í forðum, og jørðin standandi út úr vatninum og í vatninum:
6 Við hvørjum heimurin sum tá var, verðandi yvirfloymdur við vatni, glataðist:
7 Men himnarnir og jørðin, sum nú eru, við hinum sama orði verða hildin í varðveitslu, goymd at eldi ímóti deginum av dómi og glatan av ógudiligum monnum.
( II. Pætur 3:3-7 FKJ )

Guðs orð sigur altso, at í síðstu døgum skuldu tey spotta hesi trý ting (sí omanfyri):
1) Skapanina
2) Syndaflóðina
3) Jesu afturkomu

Eg havi so ikki tíð til spottarar.

vórðu í forðum = “blivu til” í forðum.

Jóhannus Páll II pávalortur, og Billy frímúrari Graham kunnu eta hvør sín tveir metur langan ráligan, nýskitnan neytalort.

Báðir SÁÐA IVA um og tí SPOTTA skapanina og syndaflóðina, og tað enntá í Jesu navni sum dulbúnir rættvísis tænarar.

Páll II er longu í helviti (ikki skerseldi); so hann kann eta sín har.

Billy (og hansara innsníktu líkar, eisini her í Føroyum!) kann enn taka og venda sær um. Hasin steindeyði ræðuskíturin avnoktaði, at man má vera FRELSTUR fyri at koma til himmals, og at JESUS CHRISTUS ER EINASTI VEGUR TIL FAÐIRSINS. So er hann altso ein kavheiðin SPOTTARI!!!. Sært tú ikki tað, so ert tú STARBLINDUR!!!. Ikki havi eg enn hoyrt hann koma fram og siga, at hann segði nakað rangt. Hatta er so ikki mín bróðir. Hatta kalli eg ein KAVHEIDNAN SPOTTARA.

Babsarnir í Føroyum, sum blindir hava forgudað økumeniska pávasleikin Billy kunnu bara taka og eta hann; (eftir at hann hevur etið sítt); og skamma seg av og VAKNA!

Menn fylgja monnum, meðan teir kalla Guð ein lygnara!
Sannleikin er, at tað eigur at vera akkurát UMVENT!

Latið Guð vera sannorðaðan, men hvønn mann ein lygnara;
( Rom. 3:4 FKJ )

Billy og Páll eru tveir útforhálaðir LYGNARAR!

Ja, tey, sum yvirhøvur hava forgudað NAKRAN MANN yvirhøvur, kunnu læra seg at fylgja JESUSI CHRISTI eina okk aleina.

Tað er betri at vera ov ógvusligur fyri tí rætta, enn at spæla ein hampilig nissa fyri tí órætta.

Gev mær eina KING JAMES; og eig tú bara tínar smørmjúku kanónir uppi á 32. templara grad!

P.S. Pat Robertson er ein annar úlvur!

Will Kinney og Dave Flang mylja lygnirnar hjá James White í pulvur: og má Guð geva teimum æviga løn í himni fyri tað!

Vit trúgva, at Guð var í kontroll, tá ið King James týðararnir skuldu velja hvør lesháttur var tann rætti. Ja, vit trúgva fult og fast, at King James Bíblian ER Guðs orð. Vælsignað er tað!

King James Bíblian er KONSTANT: allar hinar danda og skvampa í sandinum, til tær søkka.
KJB stendur.
Eg keypti mær nýliga eina FOTOGRAFISKA reproduktión av upprunaligu A.V. 1611 N.T.: tað er LÍKA sum King James Bíblian, ið eg havi frá Cambridge, sum eg havi týtt eftir. Ivast tú í tí, so kom heim til mín og hygg.

Ja, KJB víkur frá fleirtalstekstinum tá ið hon EIGUR AT víkja frá majoritetstekstinum, tí tað, at tey flestu siga okkurt, ger tað ikki endiliga til tað rætta. Guð leiddi teir til at velja EIN leshátt, sum skuldi standa av øllum teimum møguligu. Vit kunnu jú ikki liggja og svimja í tekstligum variantum í allar ævir, (og skapa fleiri við fleiri og fleiri útgávum): nei: King James ER Guðs orð; og har seta vit punktum.

James White tænir ikki Guði. Hann tænir Satan.

Tú ert annaðhvørt ein BÍBLIU TRÚGVANDI, ella ein bíbliu agnostikari!
Hvar er tín bíblia?
Er hon Guðs orð 100%?
Mín er!!!!!

Stakkals James White, … bíbliu-“lærdur” við ongari Bíbliu!
Altso, hvussu stórur kloddi kann ein maður vera?

Alan Lamont og Steven DeNoon avdúka tilrænda tvískifta vald Católsku skøkjunnar, sum flestøll horast við í dag meira og meira, (alt meðan eg vil sita heima við JE-HO´-VAH og alhalga orði hans)

Mynd: Jesuitarnir hava nýliga strintað territorium av (eyðkendu sólstrálurnar; Catolisisma er jú sólguda-tilbiðjan); teir vísa nú, at teir hava valdið í 10 Downing Street; koyra enntá ein píl undir í óndum ironii. Helvitis børn!

(Googla “10 downing street door”, trýst á “myndir”, og “see for yourself, mate!

Hvør man veruliga hava valdið í Tinganesi, í Tórshavnar býráð, og á hasum vemmiliga Kyns Villingarstovni Føroya?
Man hatta ikki alt vera frímúrarar, ella undir beinleiðis stýring av frímúrarum?
(Hygg eftir myndum av Tórshavnar býráði og síggj hvussu nógvir halda hendurnar í ymsum merkiligum stilningum, vísa tveir fingrar, vísa tríggjar fingrar, gera tríkant við tumlunum osv.)
Tað kanst tú bóka.

Nakrir tankar í morgun um JE-HO´-VAH, JE-HO´-SJU-A, JAH, E´-LO-HIM, og E´-LI


1

2

3

4

JHWH = JeHoWaH (H’ið skal vera í endanum, annars er tað IKKI Guðs navn!  So “Jehova” vitnir hava ikki Guðs navn; eiheldur hava tey Jesus Christ, tíverri!)

JE-HO´-SJU-A  >  JO´-SJU-A  >  JE´-SJU-A (Jesus á Hebraiskum; merkir JE-HO´-VAH ER FRELSA)

JE-HO´-VAH er í JE-HO´-SJUA (júst sum JEHOVAH kom í og við Jesusi Christi)

JE-HO´-SJA-PHAT (JE-HO´-VAH sæst í JE-HO partinum av navninum)

E-LI´-JAH (Guðs navn JAH sæst í endanum av navninum)
JE-RE-MI´-JAH (Guðs navn JAH sæst í endanum av navninum)
ZEPH-AN´-JAH (Guðs navn JAH sæst í endanum av navninum)
ZECH-AR´-JAH (Guðs navn JAH sæst í endanum av navninum)

Elohim er pluralis háttur av E´-li.
í Genesis skapaði Elohim (allir tríggir til staðar); men á krossinum segði Jesus: E´-li, E´-li, la´-ma sa-bachtha´-nï? (sí Matth. 27:46 FKJ), altso tosaði Jesus, (sum er Guð), við Faðir sín, (sum er Guð), í eintali, av tí at Jesus sjálvur er Guð.

Hví so fáir av okkum King James Bíbliu trúgvandi tíma at kjakast við menn sum James White?
Er tað av tí at vit hava okkurt at krógva?
Nei; tað er av tí at vit hava ikki tíð til at tosa við dárar.
Annars eisini av komu grund sum Eva ikki skuldi havt tosað við ormin, og av somu grund sum Paulus dró seg tilbakar frá teimum, sum vórðu herdaðir og stóðu ímóti orðinum, og fór so og helt møtir í skúlanum hjá Týrannusi:

Men tá ið ymsir vórðu herdaðir,
og trúðu ikki, men talaðu ilt
um tann vegin frammi fyri mannfjøldini,
fór hann avstað frá teimum,
og skildi lærusveinarnar frá,
samrøðandi dagliga í skúlanum
hjá einum Ty-ran´-nus-i.
( Gern. Ap. 19:9  FKJ )

My son, fear thou the Lord and the king: and meddle not with them that are given to change:
( Proverbs 24:21 KJB)

.. change; sum tað at tykjast kunna broyta Guðs navn alt í einum. Nei, Guð broytist aldri, og hann eitur enn JE-HO´-VAH.

Hjartalig bøn, biðin í trúgv, og sum er samsvarandi við Guðs vilja, flytir enn fjøll: tað hava vit Guðs orð uppá; hvønn dag!

… og tað, sum Jesus lærdi sínar lærusveinar, lærir hann vælsaktans eisini okkum.  Lat ongan siga tær øðrvísi; (tvs. lat ongan betong-høvda-babs koma og gelda teg; eiheldur blomba.)


1

2

Tí sanniliga sigi eg tykkum,
At hvørsumhelst skal siga við
hetta fjall, Veri tú burtflutt, og
veri tú kastað inn í sjógvin; og
skal ikki ivast í hjarta sínum, men
skal trúgva at teir lutir sum hann
sigur skulu bera á; hann skal hava
hvatsumhelst hann sigur.
( St. Mark. 11:23  FKJ )

Men vit eru ikki óheft av Guðs vilja:

 14  Og hetta er treystið sum vit
hava á hann, at, um vit biðja um
nakran lut samsvarandi við vilja
hansara, hann hoyrir okkum
:
 15  Og um vit vita at hann hoyri
okkum, hvatsumhelst vit biðja
um, vit vita at vit hava tær umbønir
sum vit tráaðu av honum
.
( I. Jóh. 5:14-15  FKJ )

Hin virknaðarsama, inniliga bøn
av rættvísum manni megnar mikið.
( Jákob 5:16b  FKJ )

Líti á Riplinger – dríti á White

– Eg líti á Guð, Guðs kirkju í Antiochia (sum varð væl upplærd av Paulusi), Tyndale, King James týðararnar, Peter S. Ruckman, Gail Riplinger; og Guðs Heilagu Bíbliu: King James Bíbliuna.

– Eg líti IKKI á Satan, hansara høvuðsstøð Alexandriu í Egyptaland, hasa følsku gnostisku kirkjuna hann hevði har, hansara høvuðs falslærara Origen, hansara blásta tekst-kritikara Griesbach, hansara lygnara Tischendorf, hansara ringastu børn Westcott & Hort, hansara lygnara James White, ella teirra “bíbliur”, sum teir spýggja út nú í endatíðini.

James White er ein fíggindi av Guðs orði, og tí eingin vinur mín.

Guð lovaði at varðveita síni orð (Psálmur 12:6-7). Tað lyftið stendur bara í tí reinu linjuni av Bíblium. Guð fekk ikki falslærandi gnostikarar niðri í Alexandria at varðveita síni orð. Tað fekk hann Christnu kirkjuna uppi í Antiochia at gera (sum var miðdepilin í Christnini longu á Paulusar døgum, uttanfyri Jerusalem).

Skriftin sjálv vísir, at Antiochia var miðstøðin og staðið, har teir fyrst vórðu kallaðir Christnir (tað sigur ikki so lítið):

Og tá ið hann hevði funnið
hann, førdi hann hann til An-tioch´-i-u.
Og tað bar á, at eitt heilt
ár savnaðu teir seg saman við
kirkjuni, og lærdu væl av fólki.
Og lærusveinarnir vórðu kallaðir
Christnir fyrst í An-ti-o´-chi-u.
( Gern. Ap. 11:26 FKJ )


– King James Bíblian rekur sínar røtur aftur til Antiochiu.

Skriftin sjálv talar ilt um Alexandriu ferð eftir ferð:

Fyrstu ferð Alexandria verður nevnt í Bíbliuni, er í sambandi við vantrúgvandi fólk, atsókn, og til endans deyða Stephans.
(Gern. Apostl. 6:9 & 7:54-60)

Næstu ferð, ið Alexandria verður nevnt, snýr tað seg um ein villfarnan prædikumann, sum mátti verða rættleiddur í Guðslæru síni.
(Gern. Apostl. 18:24-26)

Tvær tær síðstu ferðirnar, ið vit lesa um Alexandriu, er í Gern. Apostl. 27:6 og 28:11. Her síggja vit, at Paulus varð sigldur til deyða sín í Rom av tveimum skipum úr Alexandriu.

– Allar hasar modernau “bíbliurnar” reka sínar røtur aftur til Alexandriu.

Eg líti á vitnisburð skriftarinnar, og vraki James White, (sum ikki er petti hvítur, men ein krunkasvartur lygnari, og harafturat starblindur.)

Ja, eg líti á Riplinger, dríti á White.

Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×