Guðs forbannilsi yvir hvørja ROTTU, sum lýpur á Ísrael, – uttan mun til hvønn lit hon hevur, og hvat hon hevur um høvdið, ella ikki.
Hann, ið bannar Ábraham, (víðari til Ísaak, Jákob og teir tólv ættarfedrarnar), bølbiður seg sjálvan, sigur Guð sjálvur.
And I will bless them that bless thee, and curse him that curseth thee: and in thee shall all families of the earth be blessed.
( Genesis 12:3 KJB )
Vælsigna Ísrael og ver vælsignaður!
1
2
3
Jesus Christus var, er, og verður heilagur í sær sjálvum; jomfrúgvin Maria var ikki heilag í sær sjálvari, – hon mátti eisini trúgva á Jesus Christ, Son Guðs, heimsins Frelsara, fyri at verða fyrigivin og reinsað frá síni synd. Ja, jomfrú Maria var ein SYNDARI, sum mátti ofra fyri reinsan SÍNA, – tað mátti Jesus ONGANTÍÐ gera, – eiheldur varð tað gjørt hansara vegna, sum tykkara falska “bíblia” upp úr Djevulsins Alexandriu í Egyptalandi lýgur. Guðs bók sigur, at Maria mátti ofra fyri reinsan sína. Fái so hatta inn í bollan!
21 Og tá ið átta dagar vóru fullførdir fyri umskeringina av barninum, varð navn hansara kallað JESUS, sum varð soleiðis nevnt av einglinum áður enn hann varð gitin í móðurlívinum.
22 Og tá ið reinsanardagar hennara samsvarandi við lóg Mósesar vóru fullførdir, førdu tey hann til Jerusalem, at framseta hann framfyri Harran;
23 (Sum tað stendur skrivað í lóg Harrans, Hvørt kallkyn sum opnar móðurlívið skal verða kallað heilagt fyri Harranum😉
( Lukas 2:21-23 FKJ )
21 And when eight days were accomplished for the circumcising of the child, his name was called JESUS, which was so named of the angel before he was conceived in the womb.
22 And when the days of her purification according to the law of Moses were accomplished, they brought him to Jerusalem, to present him to the Lord;
23 (As it is written in the law of the Lord, Every male that openeth the womb shall be called holy to the Lord😉
( Luke 2:21-23 KJB )
Tvs.at Maria var ÓREIN.
Jesus var heilagur.
Er tað sivað inn?
Maria var eitt menniskja, júst sum eg og tú, hon var fødd í synd, og hevði brúk fyri einum frelsara; tann Frelsarin var tann heilagi lutur, sum varð føddur av henni, tá ið Heilagi Andin kom uppá hana, og kraft hins Hægsta skuggaði yvir hana, hon gjørdist altso við barn av Guði, sum skrivað stendur:
Og eingilin svaraði og segði
við hana, Heilagi Andin skal
koma uppá teg, og kraft hins
Hægsta skal skugga yvir teg:
tessvegna eisini hin heilagi lutur
sum skal verða føddur av tær skal
vera kallaður Sonur Guðs.
( Lukas 1:35 FKJ )
Jesus fekk IKKI sín heilagleika frá Mariu, men frá GUÐI; ja, hann er heilagur, tí hann er Guð, annar persónurin í tríeindini; Maria er eitt menniskja, als eingin gudur, og eigur ikki at verða tilbiðin, eiheldur prísað, eiheldur mussað, ella kallað heilag. Hon er vælsignað millum kvenna (sí Lukas 1:28 & 42 FKJ), (ikki av kvinnum sum Dahl svassar). Guð vælsignaði hana við tí framíhjárætti at føða Son Guðs í heim, men Guð gevur ongantíð boð um at prísa Mariu. Tað hevði verið avgudadýrkan!.
Eingilin Gabriel kallar Mariu vælsignaða millum kvenna í Lukas 1:28, og Elisabeth kallar Mariu vælsignaða millum kvenna í Lukas 1:42. Hvørki eingil ella maður tilbað Mariu, ella prísaði henni!!!!!!!
Hon var vælsignað av Guði, ikki signað, eiheldur prísað av monnum.
Og andi mín hevur frøtt seg í
Guði Frelsara mínum.
( Lukas 1:47 FKJ )
.. segði jomfrú Maria um Jesus Christ sín Frelsara.
Handan upp-úr-helviti-drigna “bíblian” hjá Dahl lýgur “reinsanardagar teirra” í Lukas 2:22, – sum um Jesus hevði brúk fyri reinsan!!!!!!!. (Brotið umhandlar Mariu og Jesus, ikki Jóseph, – hann var bara triðja hjól)
Hatta kann bara skríða sær niður aftur til helvitis.
Eg kvetti lortið av.
Far ikki til Rom og til helvitis við fólkakirkjuni. Søk Jesus Christ, verð av sonnum frelstur av náði við trúgv uttan gerningar, og kom við til himins brádligani sum ein rakett uttan plett.
Ja, Maria hevði mong onnur børn. Jesus var hennara fyrstiføddi (sí Matthæus 1:25 FKJ, – skola Dahl og Viktor niður í kummuna).
Hann hevði hálvbrøður, eitt nú Jákob, og Jóses, og Símon, og Judas (sí Matthæus 13:55 FKJ)
Sí eisini Matthæus 12:47-48.
Matthæus 13:56 sigur okkum, at Jesus átti hálvsystrar, men tær verða ikki nevndar við navni.
Hálvbrøður og hálvsystrar, tí at Guð Faðir var Jesu faðir, Jóseph var faðir hansara hálvsystkinna.
Tú kanst annars lesa um hetta her:
http://www.gotquestions.org/Jesus-siblings.html
Católska “halgimennið” Jóhannes Páll II pávalortendi er í heita hula helviti í allar ævir:
Católska “Heilaga Maria moy” kundi ikki frelsa hansara sál …
Spell, tí Jesus Christus hevði kunnað frelst hann …
Ja, tey, sum bara brúka King James Bíbliuna, og sum vita, at hon ER Guðs varðveidda orð, eru als ikki so fá. Men tað, sum er týdningarmiklast er, at vit hava Guðs orð í hondum okkara, hvar ið øll hini trúgva uppá ævintýr, … okkurt um íblást upprunahandrit. Hvat skal tað nytta okkum í dag, tá ið ikki eitt einasta av teimum er til?
Nei. Eg havi Guðs orð her á borðinum; og kann tí eisini siga, at eg havi tað í hjartanum. Hjá summum at siga, at tey hava Guðs orð í hjartanum, meðan tey ikki hava eina fullkomiliga feilafría BÓK í hondum sínum, er láturligt utopi, tí at hvussu kann Guðs orð koma inn í hjarta títt, um tú ikki hevur tað at lesa, so tað kann koma inn um eygu tíni?
Meg eg havi bæði. Tessvegna eri eg ovurhondsliga ríkur: ja, enntá ríkasti maður í Føroyum: Guðs orð er mær alt, og eg eigi tað alt; tað havi eg langt síðan valt, og tað gevur mær salt; á, hvør svalt.
TÓ eg tali við tungum manna og eingla, og havi ikki vælvild, eg eri vorðin eins og ljómandi messing, ella klingandi ljóðskál.
2 Og tó eg havi gávuna av prophetïi, og skilji allar loyndardómar, og allan kunnleika; og tó eg havi alla trúgv, so at eg kundi burtflutt fjøll, og havi ikki vælvild, eg eri einkið.
3 Og tó eg lati út alt góðs mítt at føða tey fátæku, og tó eg gevi likam mítt at verða brent, og havi ikki vælvild, tað gagnar mær einkið.
4 Vælvild ber leingi yvir, og er blíð ; vælvild øvundar ikki; vælvild breggjar ikki sær sjálvari, er ikki uppblásin,
5 Ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, verður ikki lættliga ilskað, hugsar einkið ilt ;
6 Fegnast ikki í misgerð, men fegnast í sannleikanum ;
7 Ber allar lutir, trýr øllum lutum, vónar allar lutir, heldur út allar lutir.
8 Vælvild svíkur aldri : men hvørt tað veri seg prophetïir, tey skulu svíkja ; hvørt tað veri tungur, tær skulu halda uppat ; hvørt tað veri seg kunnleiki, hann skal hvørva burt.
9 Tí vit skyna í pørtum, og vit prophetera í pørtum.
10 Men tá ið tað sum er fullkomið er komið, tá skal tað sum er í pørtum verða tikið av.
11 Tá ið eg var barn, talaði eg sum barn, skilti eg sum barn, hugsaði eg sum barn : men tá ið eg gjørdist maður, legði eg av
barnsligar lutir.
12 Tí nú síggja vit gjøgnum eitt glar, skýmliga; men tá andlit til andlits : nú kenni eg partvís ; men tá skal eg kenna enntá sum eisini eg eri kendur.
13 Og nú verður verandi trúgv, vón, vælvild, hesi trý ; men hin størsta av hesum er vælvild.
( I. Corinth 13 FKJ )
Though I speak with the tongues of men and of angels, and have not charity, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.
2 And though I have the gift of prophecy, and understand all mysteries, and all knowledge; and though I have all faith, so that I could remove mountains, and have not charity, I am nothing.
3 And though I bestow all my goods to feed the poor, and though I give my body to be burned, and have not charity, it profiteth me nothing.
4 Charity suffereth long, and is kind; charity envieth not; charity vaunteth not itself, is not puffed up,
5 Doth not behave itself unseemly, seeketh not her own, is not easily provoked, thinketh no evil;
6 Rejoiceth not in iniquity, but rejoiceth in the truth;
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
8 Charity never faileth: but whether there be prophecies, they shall fail; whether there be tongues, they shall cease; whether there be knowledge, it shall vanish away.
9 For we know in part, and we prophesy in part.
10 But when that which is perfect is come, then that which is in part shall be done away.
11 When I was a child, I spake as a child, I understood as a child, I thought as a child: but when I became a man, I put away childish things.
12 For now we see through a glass, darkly; but then face to face: now I know in part; but then shall I know even as also I am known.
13 And now abideth faith, hope, charity, these three; but the greatest of these is charity.
( I. Corinthians 13 FKJ )
12 Gevið gætur, brøður, at ikki
tað veri í nøkrum tykkara eitt ónt
vantrúar-hjarta, í at fara burtur
frá hinum livandi Guði.
13 Men formanið hvør annan
dagliga, meðan tað eitur Í dag; at
ikki nakar tykkara verði herðaður
gjøgnum svikafullsemið hjá synd.
14 Tí vit eru gjørdir luttakarar
í Christi, um vit halda byrjanina
av treysti okkara støðufast framat
endanum;
( Hebr. 3:12-14 FKJ )
1
2
3
13 Men farið tit og lærið hvat
tað merkir, Eg vil hava miskunn,
og ikki sláturoffur: tí eg eri ikki
komin at kalla hinar rættvísu,
men syndarar til umvendingar.
( Matthæus 9:13 FKJ )
Sonn umvending er ikki bara at biðja Jesus Christ fyrigeva syndir tínar.
Sonn umvending er at biðja um fyrigeving fyri umlidnar syndir, men harafturat at gera av í tínum hjarta, at tú VILT IKKI liva longur í synd, men biður Guð um kraft og hjálp til í roynd og veru at venda syndini bakið, og ganga smala vegin, halganar-vegin.
Hetta er sonn umvending.
Sonn umvending er eitt rætt-vent hjarta mótvegis Guði; rætt-vent frá stund til stund. Umvending er ikki ein eingangs-hending, men ein støðugur hjarta tilstandur, sum er eins og eitt skip, sum má støðugt stilla kósina av eftir kumpassini.
Og so livir tú í ljósinum við dagligari uppgerð við Guð, har tú verður vaskaður við blóði Jesu Christs frá stund til stund til stund til stund.
Hevur tú vent um í dag?
11 Líkaleiðis roknið tit eisini
tykkum sjálvar at vera deyðar í
roynd og veru yvirfyri synd, men
livandi yvirfyri Guði gjøgnum
Jesus Christ váran Harra.
12 Latið ikki synd tessvegna
ráða í deyðiliga likami tykkara,
at tit skuldu lýtt henni í girndum
hennara.
( Rom. 6:11-12 FKJ )
P.S. Orðunum til umvendingar kanst tú leita eftir við sjóneyku og leysi í bíblium Dahls og Victors í tvær ævir, – tú finnurt tey aldri.
