Kategori: Ikke kategoriseret

EINGIN kvinna, sum letur seg seta sum hirða ella elsta, er gudilig, tí at tað vitnar ímóti henni, at hon virðir ikki Guðs orð, tí at tað sigur, at hesir eru menn

.. og menninir, sum seta tær, eru tvífalt so ringir.

Ikki undarligt, at mangur rættvísur ikki longur tímir at koma at hyggja uppá cirkusið, ella hoyra fólk tosa um Guð, sum ikki sjálvt virðir Guðs orð.

Christna familjan og Guðs meinigheit treingja til at reformerast aftur til Guðs orð!

Ja, ein og hvør “prestur”, sum verjir sodomu-“prestinnu” í D&V er eitt N-HØVD; (tvs., at høvdið er kynsliga sjúkt);
Bílætliga OG bókstavliga!!

Tað er onkur altso NOYDDUR til staðfesta og siga, og als ikki tiga!

Og at staðfesta tað, og ávara um ein slíkan, meti eg ikki vera synd yvirhøvur; men bráðneyðugt og tað einasta sum er kærleiki.
Eg havi elt mínar fíggindar,
og oytt teir ; og vendi ikki aftur,
fyrrenn eg hevði upptært teir.
( II. Sám. 22:38 FKJ )

Hvussu mongum asnum reið Jesus á?



Og tá ið teir nærkaðust Jeru-
salem, og vóru komnir til
Beth-pha´ge, at Olivinfjallinum,
tá sendi Jesus tveir lærusveinar,
 2  Sigandi við teir, Farið inn í
bygdina yvir av tykkum, og bein-
anvegin skulu tit finna ein asna
bundnan, og eitt fyl hjá tí: loysið
tey, og komið við teimum til mín.
 3  Og um nakar maður sigi
okkurt við tykkum, skulu tit
siga, Harrin hevur tørv á teim-
um; og beinanvegin vil hann
senda tey.
 4  Alt hetta varð gjørt, at tað
mátti verða uppfylt, sum varð tal-
að viðˆ prophetinum, sigandi,
 5  Sigið tit dóttur Si´-on-s,
Sí, Kongur tín til tín kemur, eyð-
mjúkur, og sitandi uppiá einum
asna, og einum asnafyli – fylinum
hjá einum asna.
 6  Og lærusveinarnir fóru, og
gjørdu sum Jesus beyð teimum,
 7  Og komu við asnanum, og
fylinum, og løgdu klæðir síni á
tey, og teir settu hann hará.
( Matth. 21:1-7  FKJ )

HARRIN Guð mín er ein ástbrellin Guð (og ástbrelni kann tí vera sunn, góð, og ikki uttan grund, og tá aldeilis eingin veikleiki ella sjúka)

Tú skalt ikki boyggja niður
teg sjálvan fyri teimum, ella tæna
teimum : tí at eg, Harrin Guð tín,
eri ein ástbrellin Guð, heimsøkjandi
misgerð fedranna omanyvir
børnini at hinum triðja og fjórða
ættarliði hjá teimum sum hata
meg;
( Exodus 20:5  FKJ )

thou shalt not bow down
thyself to them, nor serve them:
for I the Lord thy God am a
jealous God, visiting the iniquity
of the fathers upon the children
unto the third and fourth generation
of them that hate me;
( Exodus 20:5  KJB)

Tí at tú skalt tilbiðja ongan annan
gud: tí at Harrin, hvørs navn
er Ástbrellin, er ein ástbrellin Guð:
( Exodus 34:14  FKJ )

For thou shalt worship no other god:
for the Lord, whose name is Jealous,
is a jealous God:
( Exodus 34:14  KJB)

Ástbrelnis-royndin:


 11 ¶ Og Harrin talaði við
Móses, sigandi,
 12  Tala við børn Ísraels, og
sig við teir, Um ektakona nakars
mans fari til viks, og fremji eitt
misbrot ímóti honum,
 13  Og ein maður liggi við henni
kjøtliga, og tað verði fjalt frá eygunum
á ektamanni hennara, og
verði hildið loynt, og hon verði
dálkað, og tað veri einkið vitni
ímóti henni, eiheldur hon verði
tikin við háttarlaginum;
 14  Og ástbrelnis-andin komi
uppá hann, og hann veri seg ástbrellin
um sína ektakonu, og hon
veri dálkað : ella um ástbrelnis-andin
komi uppá hann, og hann
veri øvundsjúkur um sína ektakonu,
og hon veri ikki dálkað:
 15  Tá skal maðurin koma við
ektakonu síni at prestinum, og
hann skal koma við hennara ofri
fyri hana, tíggjundarpartin av eini
e´-phuh av byggmjøli ; hann skal
onga olju hella uppá tað, ella koyra
roykilsi hará ; tí at tað er eitt ástbrelnis-
offur, eitt minnisoffur, førandi
misgerð til endurminningar.
 16  Og presturin skal koma við
henni nær, og seta hana framfyri
Harran:
 17  Og presturin skal taka heilagt
vatn í eitt jarðílat; og av dustinum
sum er í gólvinum av tabernaklinum
skal presturin taka, og koyra
tað inn í vatnið:
 18  Og presturin skal seta kvinnuna
framfyri Harran, og avdekka
høvur kvinnunnar, og koyra minnisofrið
í hennara hendur, sum er
ástbrelnisofrið : og presturin skal
hava í síni hond tað beiska vatnið,
sum veldur banningina:
 19  Og presturin skal áleggja
henni við einum eiði, og siga við
kvinnuna, Um eingin maður havi
ligið við tær, og um tú hevurt ikki
farið til viks til óreinsku við einum
øðrum í staðin fyri ektamann tín,
veri tú frí frá hesum beiska vatni,
sum veldur banningina:
 20  Men um tú hevurt farið til
viks til ein annan í staðin fyri ektamann
tín, og um tú veri dálkað,
og onkur maður havi ligið við tær
umframt ektamann tín:
 21  Tá skal presturin áleggja
kvinnuni við einum banningareiði,
og presturin skal siga við
kvinnuna, Harrin geri teg eina
banning og ein eið millum fólks
tíns, tá ið Harrin fær tína lend at
rotna, og tín kvið at trútna;
 22  Og hetta vatnið, sum veldur
banningina, skal fara inn í tínar
innangoymslur, at fáa tín kvið at
trútna, og tína lend at rotna : og
kvinnan skal siga, A´-men, a´-men.
 23  Og presturin skal skriva
hesar banningar í eina bók, og
hann skal sletta tær út við tí
beiska vatninum:
 24  Og hann skal elva kvinnuni
at drekka tað beiska vatnið, sum
veldur banningina: og vatnið, sum
veldur banningina, skal innfara
inn í hana, og gerast beiskt.
 25  So skal presturin taka ást-
brelnisofrið út úr kvinnunnar
hond, og skal reiggja ofrinum
frammi fyri Harranum, og ofra
tað uppiá altarinum:
 26  Og presturin skal taka ein
fullan lógva av ofrinum, enntá
minnið harav, og brenna tað
uppiá altarinum, og síðani skal
elva kvinnuni at drekka vatnið.
 27  Og tá ið hann hevur fingið
hana at drekka vatnið, tá skal tað
bera á, at um hon veri dálkað,
og havi gjørt misbrot ímót ektamanni
sínum, at vatnið sum veldur
banningina skal innfara inn í
hana, og gerast beiskt, og hennara
kviður skal trútna, og hennara
lend skal rotna : og kvinnan skal
vera ein banning millum fólk sítt.
 28  Og um kvinnan veri seg ikki
dálkað, men veri seg rein; tá skal
hon vera frí, og skal ala fram sáð.
 29  Henda er lógin um ástbrelnir,
tá ið ein ektakona fer til viks til
ein annan í staðin fyri ektamann
sín, og verður dálkað;
 30  Ella tá ið ástbrelnis-andin
kemur uppá hann, og hann verði
ástbrellin yvir sína ektakonu, og
skal seta kvinnuna framfyri Harran,
og presturin skal útinna uppá
hana alla hesa lóg.
 31  Tá skal maðurin vera sakleysur
frá misgerð, og henda kvinnan
skal bera sína misgerð.
( Nummur 5:11-31  FKJ )

“Javnstøða” er ein utopisk lygn úr Satans munni til at upploysa tann myndugleika, sum Guð hevur innsett, sum er MAÐURIN!


Fedrar (pápar) eiga at uppfostra (uppala) og formana (áminna) síni børn:
Og, tit fedrar, eggið ikki børn tykkara til vreiðis: men alið tey upp í uppfostran og formaning Harrans.
( Ephesus 6:4  FKJ )
Gamla Testamenti er ein skuggi av Nýggja Testamenti:
Tí at lógin, havandi ein skugga av komandi góðum tingum, og ikki sjálva myndina á tingunum, kann aldri við teimum sláturofrunum, sum teir ofraðu ár um ár áframhaldandi, gera komararnar at tí fullkomnar.
( Hebr. 10:1  FKJ )

.. men hvat meg og hús mítt varðar, vit vilja tæna HARRANUM.
( Josjua 24:15b  FKJ )

So Josjua vitsti, at hann var høvdið í sínum húsi.
Ja, hvat tá?

P.S. Tað ljóðar sum eg eri hjá tannlækna, men nei, eg standi úti á vesinum og reinsi mær rakimaskinuna.
(onkur borar uttanfyri)
Stuttligt ha?

Hvat merkir tað, at ektamaðurin er høvur ektakonunnar? Er tað bara “symbolskt”, ella er tað bara ein “mynd” útattil, .. ella hvat sigur nú Guðs orð?



Hvat merkir tað, at ektamaðurin er høvur ektakonunnar?

Jú, eg veit, at tit tola illa at hoyra tað, men tað hevur altso við UNDIRGIVNI at gera, tað er: hvør ið er YVIR hvørjum, og hvør skal geva seg UNDIR hvønn. Fólk tolir ikki at hoyra tað longur, men maðurin er altso tann, sum STÝRIR: maðurin er BOSSURIN. Konan er IKKI bossurin, hon stýrir IKKI manninum, eiheldur heiminum. Hon sleppur at LEIÐA heimið, tað er hava umsjón við tí dagliga rakstrinum; men maðurin er altso tann, sum STÝRIR.
At tað at vera HØVDIÐ hevur við at vera BOSSUR at gera, leggur Guðs orð so púra klárt fyri dagin, at man má SPÆLA BLINDUR fyri ikki at síggja tað!
 
Latum okkum lesa Guðs orð enn eina ferð:
Ephesus 5:22-24 FKJ:
 22  Ektakonur, undirgevið(1) tykkum
sjálvar yvirfyri tykkara egnu ektamonnum,
sum Harranum.
 23  Tí at (2)ektamaðurin er høvur
ektakonunnar, enntá eins og Christus
er høvur kirkjunnar : og hann
er frelsari likamsins.
 24  Tessvegna, eins og kirkjan
er undirgivin yvirfyri Christi, soleiðis veri
ektakonurnar fyri sínum egnu
ektamonnum í øllum lutum.
 
Altso:
Ektakona, GEV TEG UNDIR ektamann tín, tí at hann er HØVUR títt.
Jamen, tað stendur har!
(1): undirgevið tykkum sjálvar ..
(2): .. Tí at ektamaðurin er høvur ektakonunnar
So at høvurskapurin hevur altso við tað at gera, at maðurin er yvir konu síni, og konan er undir honum. Summir royna altso at taka rætta týdningin úr hesum orðunum og siga, at høvurskapurin hevur bara við forsyrgjan og verjan at gera; tað hevur tað óivað eisini, men teksturin vísir altso svart uppá hvítt, at høvurskapur mansins hevur við MYNDUGLEIKA at gera, og av tí at ektamaðurin hevur hetta pláss og henda myndugleika givnan sær frá Skaparans hond, TÍ skal ektakonan GEVA SEG UNDIR høvur sítt.
TVEY DØMIR:
Dømi 1:
Tit leikarar: undirgevið tykkum sjálvar yvirfyri liðskiparanum; tí at liðskiparin er høvur leikaranna.
Hetta skilja tit, ha? (tit, sum hava spælt ítrótt).
Dømi 2:
Tit starvsfólk: undirgevið tykkum sjálv yvirfyri bankastjóranum; tí at bankastjórin er høvur starvsfólkanna.
Jamen, hatta er so púra sólarklárt, ha?.
Hvat skilja tit so ikki við hesum:
Ektakonur, undirgevið  tykkum sjálvar yvirfyri tykkara egnu ektamonnum, sum Harranum. Tí at ektamaðurin er høvur ektakonunnar …?
Hatta er akkurát tað sama!
Tó so, at hetta er enntá Guðs orð, Guðs orðningur til hjúnarbandið til allar tíðir!!!!
.. Men her stinga tit øll fingrarnar djúpt inn í oyruni, meðan onnur gerast reyð í gronini, og aftur onnur rýma. Summar “for good”.
Jamen altso, annaðhvørt er maðurin høvdið, ella er konan høvdið, ella er hvørgin høvdið! (Har eru bara tríggir møguleikar.)
Hvat er so tilfellið?
Jú, Guð sigur, at maðurin er høvdið; og enntá, at konan skal LÝÐA (akta) mann sín.
I. Pætur 3:6  FKJ:
Enntá sum Sára lýddi Ábraham, kallandi hann harra: hvørs døtur tit eru, so leingi sum tit geri væl, og eru ikki ræddar fyri nakrari ræðslu.
Titus 2:5 FKJ:
At vera hóvligar, kýskar, passarar við hús, góðar, lýdnar fyri sínum egnu ektamonnum, at orð Guðs verði ikki Guðsspottað.
Spurningar?
Var nakað harí, sum tú ikki skilti?
Hmm?
Hatta sigur altso GUÐS ORÐ!
(Eg sigi tær bara hvat stendur skrivað.)
Hvat av hesum vilt tú ikki skilja????
Kanst tú siga mær tað??
 
Á, sum Guðs orð talar klárt, ha?
Píniliga klárt!!
Tað er altso IKKI javnstøða, og konan er IKKI bossurin. Maðurin er!!
– Akkurát sum hjá steggjanum og bøguni.
– Greiðar linjur.
Men áh, sum tað svíður hjá tykkum at hoyra sannleikan, ha?
Hatta man vera ein sannleiki, sum tað man vera best ikki at gloypa, ha?
– Ja, liv tú so bara í lygnini, sum ein geldur skøndil undir tíni bøgu. Passa tú so bara kyllingarnar inni í gásahúsinum, meðan bøgan gongur so spelkin uttanfyri og spælir steggi.
T
að kalli eg eina láturliga, viðvenda komediu.
Skilur tú, líka sum HØVDIÐ er ovast í likaminum (sí I. Cor. 11:3 FKJ), soleiðis er MAÐURIN ovast í familjuni. Líka sum høvdið STÝRIR likaminum, soleiðis STÝRIR maðurin konu síni, børnum sínum, og heimi sínum.
Er tað sivað inn??
Maðurin er altso HØVDIÐ, og tað hongur saman við UNDIRGIVNI, og tískil eisini við at VERA YVIR, at RÁÐA, at STÝRA, – at vera BOSSUR.
Hjá ektakonuni at vera undirgivin manni sínum, merkir altso at hon skal GEVA SEG UNDIR hann. Men ger hon tað? Treyðugt so! Í dag fær hon enntá UPPDUBBAÐAN STUÐUL frá tí almenna og SATAN til at koppa heiminum á høvdið, meðan maðurin skal pínast niður, knúsast og rænast; vera syndabukkur, kallast týrannur og ræðuligur, fyri bara at stýra sínum egna heimi so sum hann varð settur til at gera av sjálvum Guði og Skapara sínum.
Ja, tað er hvat tað at vera HØVUR hevur við at gera: at MAÐURIN ER BOSSURIN, og konan skal LÝÐA (t.e. akta) hann (sí Titus 2:5 og Eph. 5:24). Maðurin er YVIR konuni, og konan skal geva seg UNDIR mannin. Tástaðni er tað rætt skrúvað saman.
Er tað sivað inn??
Hetta fært tú IKKI EIN persón í Lindini, Kelduni, Nesvík, Lívsins orð, ella Filadelfia at játta til. IKKI EIN!
Men: Guðs orð hevur enn rætt.
Og Guðs orði sleppa tit ONGANTÍÐ undan. Tað talar ævinliga.
 
Genesis 3:16 FKJ:
Við kvinnuna segði hann,
Eg vil stórliga margfalda
sorg tína og framaling tína;
í sorg skalt tú bera fram børn;
og tín trá skal vera til ektamans tíns,
og hann skal stjórna yvir tær.
… and he shall rule (t.e. STJÓRNA) over thee (KJB)
 
Maðurin skal altso STJÓRNA yvir síni ektakonu, – og yvir sínum egna húsi:
I. Tim. 3:4-5 FKJ:
 4  Ein sum stjórnar væl sínum
egna húsi, havandi børn
síni í undirgivni við allari
sómasemi;
 5  (Tí um ein maður viti ikki
hvussu stjórna eigur sínum egna
húsi, hvussu skal hann taka sær
av kirkju Guðs?)
 
Konan skal vera ein PASSARI VIÐ HÚS:
Titus 2:5 FKJ:
At vera hóvligar, kýskar, passarar
við hús, góðar, lýdnar fyri sínum
egnu ektamonnum, at orð
Guðs verði ikki Guðsspottað.
 
Konan skal LEIÐA heimið (t.e. dagliga umsjónin, tí at hennara pláss er jú at vera HEIMA (Titus 2:5):
I. Tim. 5:14-15 FKJ:
 14  Eg vil tessvegna, at hinar
yngru kvinnur giftist, eigi børn,
leiði húsið ; gevi einkið føri til
mótstandaran at tala háðisliga.
 15  Tí at summar eru longu vendar
til viks eftir Satan.
 
Avkom av høggormum kunnu BROYTA Guðs orð (tí at tey ikki longur tola tað), men tað fara tey niður í heita, hula, svarta, æviga helviti fyri at gera; – og tað av røttum!. Ja, tey fara niður til tann kolsvarta lúgvandi harra, tey her á jørð tæntu!
Torir tú at innsíggja sannleikan og standa við hann?
Hetta kunnu altso allar Føroyar sleppa at spotta meg fyri at boða og læra og standa við í nøkur fá ár afturat, meðan tit slingra og drynja tykkara síðsta vers, stein-drukkin av heiminum. Í ævinleikanum fara tit ØLL at játta, at eg hevði so dundrandi rætt, – eisini í hesum.
Sannleikin svíður bara hjá teimum, sum hata hann.
Sig so AU! (Tað veit eg, at tú sigur í forvegin).
Lygnin pínir nevniliga øll, sum lýða hana.
Sannleikin setur tey frí, sum elska, kenna, og lýða hann. (sí Jóh. 8:32 FKJ)
Vit, sum lýða sannleikan, vit hava ikki ilt.
Og Guð, hann lýgur ONGANTÍÐ; tí hann kann ikki lúgva. (sí Titus 1:2 FKJ)
At trúgva og fylgja hansara orði er ikki trældómur: tað er frælsi.
Men sum er eru tit so gott sum ØLL SOMUL í fangaskapi í Egyptalandi; í trældómshúsi Potiphars og Pharaohs.
Stakkalavættini!
Ja, at liva eftir hvussu heimurin dikterar er altso altíð trældómur, tí gudur hesa heims er Satan (sí II. Cor. 4:4 FKJ).
At liva eftir Guðs orði kann ongantíð vera annað enn frælsi. Og Guð skapti tingini væl, – tað var sára gott, – og hann gav tingunum eitt ávíst samanhang, sum sæst í Bíbliuni úr permu í permu.
.. Far nú heim, far!
(Ja, hvør var tað nú, sum skuldi vera heima…?)
Ja, hvør var tað nú??
Var tað tú, ella hon?
Og hvør er høvdið?
Ja, nú havi eg so sagt tykkum!

Ikki bakka aftur frá tí, sum Guðs orð sigur: IKKI EITT EINASTA VET

Tí at fyrsta stigið frá Guðs orði er fyrsta stigið til fráfall.
So statt við Guðs orð, og tú stendur hjá hjá Guði.

 20  Og hann segði, Tú kanst ikki
síggja andlit mítt : tí at tað skal
eingin maður síggja meg, og liva.
 21  Og Harrin segði, Sí, tað er
eitt pláss hjá˝ mær, og tú skalt
standa uppiá einum kletti:
 22  Og tað skal bera á, meðan
mín dýrd fer framvið, at eg vil
seta teg í eina kliv av klettinum,
og vil dekka teg við hond míni,
meðan eg fari framvið:
 23  Og eg vil taka burt mína
hond, og tú skalt sjá mínar bak-
partar : men mítt andlit skal ei
verða sæð.
( Exodus 33:20-23  FKJ )
Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×