Kategori: Ikke kategoriseret

Tað er gott at vita, at í øllum førum Harrin skilir beiskleika sonnu propheta sína, og metir hann ikki sum synd.

2

3

Ein annar sannur Guðs prophetur var Ezekiel. Hann kendi til beiska lutin sum tað er at tala sannleikan til eitt fólk, sum fyrr kendi Harran, men nú hevur vent honum bakið:

 14  So andin lyfti meg upp, og

tók meg avstað, og eg fór í beiskleika,

í hita anda míns; men hond

HARRANS var sterk uppiá mær.

( Ezekiel 3:14  FKJ )

 6  Suffa tí, tú menniskjusonur,

við brótingini av tínum lendum;

og við beiskleika suffa frammi

fyri eygum teirra.

 7  Og tað skal verða, tá ið teir

siga við teg, Hvørsvegna suffart

tú? at tú skalt svara, Fyri tíðindini;

av tí at tað kemur : og hvørt

hjarta skal bráðna, og allar hendur

skulu verða máttleysar, og

hvør andi skal ørmaktast, og øll

knø skulu verða veik sum vatn : sí,

tað kemur, og skal verða fingið til

at bera á, sigur Harrin GUÐ.

( Ezekiel 21:6-7  FKJ )

Eftirfylgjandi skriftorðini vísa tað syndiga slagið av beiskleika:

Tí at eg varnist, at tú ert í

galli beiskleikans, og í fjøtri misgerðar.

( Gern. Ap. 8:23  FKJ )

– Satan átti hjartað á Símuni galdrara, hann var bundin av beiskleika og synd, hesum báðum, og tað sigur nakað um náttúruna av tí beiskleikanum, at tað sjálvandi var órættvísur beiskleiki; slíkur beiskleiki kann ikki samanberast við beiskleikan, sum Jeremiah og Ezekiel kendu í síni sál um syndir fólksins.

Freudiska, starblinda nissan hevði sagt, at Pætur ápostul var beiskur av at siga slíkt við nakransumhelst.

Hvørs munnur er fullur av

banning og beiskleika:

( Gern. Ap. 8:23  FKJ )

– Hetta er kjøtligur beiskleiki, ikki at eitt heilagt Guðs barn hevur ilt av og er forbitrað yvir synd og fráfall fólksins.

Latið allan beiskleika, og

vreiði, og firtni, og ólátaskap, og

illa talu, verða koyrd burtur frá

tykkum, saman við øllum illvilja:

( Eph. 4:31  FKJ )

– Hetta er persónligt, manna millum sum heild, og hevur einkið at gera við tá ið ein heilagur gevur 2-3 úlvar í seyðaskinni, sum spilla og villleiða eitt heilt land, upp til Satan til oyðingina av kjøtinum.

Gevandi gætur dúgliga, at

ikki nakar maður lissi Guðs náði;

at ikki nøkur rót av beiskleika,

sprettandi upp, órógvi tykkum,

og harviðˆ mangir verði dálkaðir;

( Hebr. 12:15  FKJ )

– Hetta er aftur á tí persónliga økinum, brøðra millum, ella ímillum okkum trúgvandi og onnur fólk sum heild. Har eiga vit ikki at vera beisk, men altíð at vera skjót og villig til frítt at fyrigeva.

Men hetta merkir tó ikki, at vit síggja ímillum fingrarnar við órættvísi og synd. Nei, tað má man taka hond um við Guðs orði, døma tað, og enntá tveita tey út, sum ikki vilja rætta uppá seg eftir Guðs orði, so sum Guð greitt sigur í I. Corinth 5.

Eg vil elska tað, sum Jesus elskar, og hata tað, sum Jesus hatar.
Hvat, hatar Jesus nakað?
Ja, gerðir Nicolaiitanna.
Og hann rósar teimum, sum hata tær!

Men hetta tú hevurt, at tú
hatart gerðirnar hjá Ni-co-
lai-it´-unum, hvørjar
eg eisini hati.
( Opb. 2:6  FKJ )

Evni: Álvarskvøður til bisp Føroya lands‏.

Gópi bispur.

Sodomi er tann álvarsamasta syndin, sum til er. Tað er tann syndin, sum var strikan, sum, tá ið fólkið fór yvirum hesa í Sodomu og Gomorruh, Guð tá avgjørdi, at hann fór at oyða staðirnar, og hann gjørdi tað eisini. Slíkt var eisini galdandi beint áðrenn Nóah flóð. Harrin Jesus segði, at eins og dagarnir vóru áðrenn flóðina, soleiðis skuldu dagarnir vera, beint áðrenn hansara afturkomu. Og soleiðis er støðan vorðin í dag. Sodomu-andin bankar støðugt uppá yvir elskaða landi várum, og tú stendur við slúsurnar, við portrini. Tað undrar meg, at tú ikki brúkar tína støðu til at ávara land og fólk ímóti tí dómi, sum vil raka hetta land, um tað verður lóggivið soleiðis, at sodomitiskt ólevnað verður alment góðtikið og vælsignað, kanska enntá í kirkjunu. Eftir míni metan hevur tú einkið annað enn víst, at tú ert ein stuðlari av hesi andstyggiligu synd. Sostatt meti eg, at tú ert samsekur í hesi synd, og at Guð fer at døma teg saman við hesum andstyggiligu syndarum við at kasta teg niður inn í helvitis eld. Tá ið eg ávaraði land og fólk um eina prestinnu, sum gjørdi seg til almennan forsprákara fyri sodomii, (og, – sum prestinna,- óivað eisini víging av hesum í kirkjuni), tá hevði tú at mær í almennum fjølmiðlum fyri landi og fólki, men tú talaði ikki eitt orð ímóti sodomu-prestinnuni, og einkið hevur bent á, at tú hevur rættleitt hana, ella ætlar at koyra hana frá.

Tí má eg syrgiliga staðfesta, at tú ert Jógvan sodomu-bispur, og vendir tú ikki um, so fert tú at brenna í helvitis heita eldi í allar ævir. Og tú veitst betur! Tú ert FULT VITANDI um hvat tú gert! Eg meti teg sum ringasta svikaprophet, sum hetta land higartil hevur sæð, svassandi um “tolsemi”, og IKKI ávarandi ímóti sodomu-syndini og Guðs dóm ímóti henni. Guð er ikki broyttur. Altso, eg helt, at tú vart ein rættur Bíbliu-trúgvandi maður? Má Guð geva tær umvending til frelsu, harra bispur, so at tín lagna ikki verður “udi helvedes ild”.

Sjálvandi elska vit øll fólk, men vit blástempla ikki ringastu synd í Bíbliuni, sum Guðs orð í Rómverjabrævinum sigur vera strikan, sum tá ið fólk gongur yvirum, tey harvið verða trífalt uppgivin av Guði; sí Rómverjabrævið 1, vers 24, 26 og vers 28. Sí eisini í vers 32, at ikki bert hesi eru verd til deyða, men eisini slík, sum hava hugnað í hesi andstygd. Tað haldi eg, at alt landið hevur inntrykk av, at tú hevur víst at tú hevur einkið yvirhøvur ímóti hesi synd. Sostatt má eg gera ta niðurstøðu, at tygum er størsti sodomittur í Føroyum, og hvussu tú kanst komast undan at fáa sama dóm, og mikið verri enn tey, tað dugi eg ikki at ímynda mær. Eg noyðist sostatt í mesta álvara at biðja tygum um at venda um, og koma aftur til trúnna, sum í 1986 norðuri í KFUM tú kendi. Um tú ikki vendir um og ávarar land og fólk (sum títt starv sum bispur í kirkju Jesu Christs krevur at tú gert), so gevi eg teg upp til Satan til oyðingina av kjøtinum, og biði Guð í himni geva tær somu viðferð sum hann við Halga Andanum gav Ananiasi og Sapphiru.

Hetta landið er á dundrandi fráfallsleið, og tú stendur og spælir klovn. Vei tær, harra bispur!

At ganga í kirkju frelsir ongan!

At fara til “altars” frelsir ongan!

At vera barnadoyptur frelsir ongan!

Evangelisk boðan til persónliga trúgv og almenna játtan við munninum frelsti meg, .. og eg helt eisini teg. Nú rokni eg teg í øllum førum ikki longur sum ein bróðir. Eg kalli teg Jógvan

sodomu-bisp på vej udi den helvedes ild, forførende land og folk med stort smil og klovneskab.

Vendið tygum um, harra Jógvan sodomu-bispur!

Álvarskvøður,

Sjúrður Reformatør Højgaard.

P.S.

Her verður einkið gjørt í loyndum, og stríðið er bert andaligt (við munni og penni), ikki jihad-ligt; (man er nokk noyddur til at tryggja fólk um slíkt í hesum Breiðvíks/ISIS døgum; ikki minst tá ið tíðindafólk eru devlar).

Viðmerking til hetta álvars bræv

P.S.
Fatanarlig pallabygging má sjálvandi ikki vekslast við hatta ófatiliga pallatrampið hjá karismatikarunum.