Setningurin “Vit eru so saman enn” lýsir, at man hevur svartaspillu í hjartamoldini. Hjúnabandið er ein LÍVLANGUR SÁTTMÁLI, tað er ikki “eitt forhold”, sum má plejast av gudleysum, freudiskum, gorrandi, psykostiskum psykologgum. Heldur man tað, so er man sjúkur frá útgangspunktinum av; men hevur man Guðs sýn uppá tingini, so er man altíð frískur (eftir Guðs standardi, ið hvussu er).
Men hvør hevur Guðs sýn uppá tingini í dag?