Muhammed ikki vælkomin í Pólandi. Eg og teir og 1400 ár av søgu skilja hví, – um so tú ikki gert



At hava rætta og uppiborna andstygd fyri Islam skal ikki vekslast við rasismu. Trúgv og rasa eru hvør sítt. Arabarar eru ikki verri kjøt enn Christið kjøt, so rasa er her óviðkomandi, men Islam er frá Satan, CHristin trúgv er frá Guði. Islam blandast ikki við nakað, tað tekur yvir.  Hvat siga tit tá? Eg sigi: Halt Islam úti. Um tit loyva teimum inn, og teir taka yvir, so verður blóðbað. Well, tá fari eg heim, við eitt kjopp, tá teir skilja mítt høvur frá kropp. Tað verður tykkara skyld, ikki mín. Var eg kongur í Føroyum, so vórðu allir muslimar, av øllum slagi, vístir av landinum, per flux. Og tað kanst tú bora upp í títt vinstra nasarhol, til tú bløðir.

Altso, eingin rasa er frægari enn nøkur onnur, tí arabisk Christin eru ofta tey bestu christnu, sum tú finnur. Tað er bara EIN trúgv, sum er sonn, og sum førir til Guðs og til himins, gevur frelsu og ævigt lív, tað er CHristna trúgvin, vælatmerkja tá ið ein er frrrelstur. So har mugu onnur, og øll, bara droppa sína følsku trúgv, og taka við hini sonnu. Og tað kanst tú “dáma”, ella ikki, tú um tað. Vraka CHrist Jesus, og tú fert í helviti. Tak við Muhammed, og tú fert sama veg. Soleiðis er tað!

Guð vil ikki samanblanding. Tað var Guð, sum deildi tjóðirnar sundur við tungumálaørkymlan Bábels, og hann hevur sett mørkini, landamørkini, sum skilja tjóðirnar; sum Paulus segði á Mars heyggi: Og hevur gjørt av ēinum blóði allar tjóðir manna fyri at dvøljast á allari ásjón jarðarinnar, og hevur ásett tíðirnar – fyrifram fyriskipaðar, og mørkini av teirra bústaði (Gern. Áp. 17:26 FKJ). Muhammedanarar kunnu eiga arabia og Sahara, Jødarnir fingu Canaans land, meðan vit CHristnu eiga Evropa. Tað hava Pólendingar og Ungverjar skilt. Gott í teir!

Ennvíðari er tað Guð JE-HO´-VAH, sum hevur givið frelsuna í syni sínum Jesusi CHristi, og trúgvin á hann kann ikki blandast við aðra; hon er annaðhvørt óblandað og rein, ella ikki CHristin trúgv yvirhøvur. Okkum er áboðið í Guðs orði at berjast fyri trúnni, sum varð einaferð fingin teimum heilagu, sí Judasarbræv vers 3. Okkara bardagi fyri trúnni er ikki við svørði, men tað er tað hjá muhammedanarum. Fyri at forðast at koma har til, at tað verður blóðbað í Evropa, áttu leiðararnir ikki at havt loyvt teimum inn. Men nú er ov seint í mongum londum í Evropa. Men ikki hjá Føroyum.

Islamophobur? Ja! vegna lívið hjá mær, tær, og øllum Føroyingum til alla ókomna framtíð. Eg elski arabarar, sum øll onnur fólk, men eg havi alla hugsandi andstygd fyri islam, í øllum tess formum, tí í rótini til islam liggur slangan Satan. So hevur tú altso fyri einaferð skyld hoyrt satt. At tú fært fnatt, títt dumma skvatt, tað taki eg syngjandi lætt.

Latum okkum standa saman um at halda muhammedanarum úti úr Føroyum. Teir kunnu sjariast so galið teir vilja onkustaðni langt inni í sahara. Og, sum sagt, tað er ikki racistiskt. Men tað er andstygd fyri eini trúgv, sum kom upp úr helviti, og hvørs “prophetur” ikki var nakar prophetur, men ein barnamisbrúkandi massamordari.

Onnur tíðindi