… allir, sum hava tveitt út h’ið, eru nakrir kjøtligir kloddar, sum enn ganga eftir kjøtinum, eins og Ábram, áðrenn Guð hevði gjørt sítt undurfulla verk í honum. Má hann knúlva tykkum niður, sláa tykkara mjødn, so at tit fara haltandi avstað, og loksins gera Guð til tykkara álit, og óttast hans útandaða h. Tann, ið als ikki vil, men spottar støðugt, hann biði eg í øllum førum pent fara mær frá.
Les meira útførliga um Guðs navn her>
