… men út úr teim øllum Harrin útfríaði meg.
( II. Tim. 3:11 FKJ )

… men út úr teim øllum Harrin útfríaði meg.
( II. Tim. 3:11 FKJ )
.. minka um ikki eitt orð.
(Jeremiah 26:2 FKJ)
Ja, Immasa svar var blasphemiskt. Men tað kundi ikki verið annað, tí hann stendur jú á Victorsa alexandriska sandi.
Ella eru tey longu sovnað; lampan slóknað, við ongari olju í kannuni.
Hasar eld-strikurnar, sum tey sóu á luftini í Sodomu og Gomorruh, koma tit eisini at síggja, men tað verða rakettir, og tey hvítu ljósini atom. Og tað verður tykkara fitti Jesus, sum tá letur tað henda. Og tit vórðu ávaraði, bæði av Guðs orði, og av mær. Bið tá tín fitta Jesus bjarga tær. Nei, hann gevur tær sama dóm sum sodomitarnir fáa fyri andstygdina, sum tú hevði hugnað í.
WENDEN SIE DARUM UM, BÝTTI
So tit kunnu líkasovæl flagga við hálvari stong. Guð hoyrir tykkum ikki.
Ikki at hann er deyvur. Nei, tit eru stokkdeyv fyri hvat GUÐ SIGUR, og hartil andliga deyð; tí vendir hann tykkum rygg.
Hetta fólkið dregst nær mær við sínum munni, og ærir meg við sínum vørrum; men teirra hjarta er fjart frá mær.
( Matthæus 15:8 FKJ )
https://m.youtube.com/watch?v=3khhYIVrCE0
– tann ójavnin avdúkar hvørjumegin tú stendur.
Tigur tú yvirfyri teimum, so ert tú ein Guðloysingur!
Tað er ikki eg, men tit, sum eru bæði rablandi svøk í høvdinum, og sjúk í hjartanum!
Knokkin í blokkin!
Í dag brúka tey flestu hampiligheit sum skálkaskjól fyri Guðloysi og stuðlan av synd og andstygd, men siga seg vera kristin, tí tey verða ongantíð ill við nakran so sum tú, og duga at tosa barasta so hampiliga, so hampiliga…
– Tit lumpa ikki meg. Síggi tvørturígjøgnum tykkum, tykkara hyklara-lygnara-pakk!
“Púra svakur”?
Ja, whatever!
Eg hoyri tykkum ikki fyri tykkara hykli.