Eg havi nakað sera álvarsamt á hjarta. Allur heimurin, íroknað Føroyar, eru villleidd við lygn; og endaliga avleiðingin av hesum verður tað mest ræðuliga, ið nakar kundi hugsað sær. Líka víst sum Guð er sannorðaður.
Henda villleiðing er hend innanfyri mína lívstíð, sum er fimmti ár. Teir, sum hava villleitt heimin, eru myrkir felagskapir, losjur, sum tykjast vera góðar, men har tað ovast uppi verður avdúkað, at teir tilbiðja og arbeiða fyri Lucifer, Satan: hetta eru jesuitarnir, templarar, illuminatimenn, marxistar, frímúrararar við greinum og undirbólkum, sum allir hata Guð og christnu lívsáskoðanina, vilja koppa øllum á høvdið, viska út rætt og rangt, og gera mannkynið gudleyst og lógleyst, klárt at tilbiðja drekan saman við teimum, drekan, handa gamla høggormin, Sátan. Ja, tað finnast altso satanistar á jørð, teir stjala, misbrúka og ofra børn, og teir mest ótrúligu persónarnir eru limir í hasum. Jamen, hvør er gudur hesa heims? II. Corinth 4:4 sigur mær og tær, at tað er Sátan. Tá ið Sátan freistaði Jesus, segði hann, at hann vildi geva honum alt hetta, tí at honum var tað givið. Sum enn er, inntil Christus kemur aftur, er hetta tíverri støðan. Vit frelstu eru pílagrímar og fremmand í hesi verð, vit hava her ikki okkara verandi stað, men søkja tann komandi, nýggja Jerusalem.
Hasir villleiðararnir brúka eitt amboð, ið kallast “social engineering”, eisini lýst sum “bait and switch”, sum merkir, at teir finna upp nýggj heiti fyri tað, ið teir vilja broyta, síðan tengja teir jalig lyklaorð og hugtøk til tað nýggja heitið, og hetta brúka teir so sítt heimsumfatandi mediaapparat at trýsta inn í fólkið. Dag og dagliga pumpa teir sína lygn út til fólkið, og endin er, at gamla heitið og gamli hugsunarhátturin fellur burtur, tí tað verður snildisliga skift út við tí nýggja. Henda umvelting kann henda yvir so stutta tíð sum 10-15 ár. Soleiðis kann tað, sum fyri stuttari tíð síðani var fúl skomm og ein ræðulig skemdargerð í huganum á øllum fólkinum, broytast til at vera góðtakiligt og hildið vera heilt í lagi av teimum flestu. Men hetta er jú í grundini einkið annað enn klassiskt heilavask, sum kommunistarnir í Kina og Russlandi spiltu síni lond við í síðstu øld, og sum kommunistar light, altso socialistarnir, eisini gera í Føroyum og vesturheiminum, mest ígjøgnum studentaskúlalærarar o.a.
Hvat er so sannleikin? Finst nøkur ævig, sonn kumpass um rætt og rangt? Jú: Heilaga Bíblian, tey tíggju boðini, og allar skilgreiningar og fyridømir Guðs orðs um hvat honum er góðtakiligt og hvat honum er andstygd og synd, hvat hann t.d. dømir enntá tjóðir fyri, og hvussu hart osv., og hvar markið gongur.
Eg eri altso ein Bíbliu-trúgvandi Christin. Bíblian er Guðs orð, Guðs ævigi sannleiki um allar lutir. Hesar lutir havi eg havt gjølla eyga við síðstu 12 árini og veit júst hvar vit í dag eru stødd sum samfelag og hvat ið stendur fyri framman. Hetta er ikki samansvørjingarteori, í øllum førum ikki mín, men hetta er so vissuliga teirra samansvørjing ímóti HARRANUM og ímóti hansara salvaða, so sum vit lesa um í øðrum Dávids Psálmi.
Harrin Jesus Christus segði um dagarnar beint áðrenn afturkomu sína, at teir dagarnir skuldu vera eins og dagar Sodomu og Gomorruh (sí Lukas 17:26-30). Genesis kapitul 19 sigur frá, at menninir í stórbýunum Sodoma og Gomorrah vóru herviligir syndarar fyri HARRANUM (Gen. 13:13 & 18:20), og at Guð tessvegna dømdi teir við at senda eitt svávul regn av himni, sum fullkomiliga brendi teir (Gen. 19:25-26). Judasarbræv, í nýggja testamenti, sigur, at fólkini í Sodomu og Gomorruh brenna enn í einum “revsidómi av ævigum eldi” (Jud. v.7); og II. Pætursbræv kap. 2. vers 6 sigur, at Guð gjørdi eitt “fyridømi” (t.e. eitt eksempul) úr Sodomu og Gomorruh, fyri tey, sum aftaná “fóru at liva ógudiliga” (t.e. gera tað sama sum tey, maður við manni, kona við konu). Guð vísti, við øðrum orðum, til alla tíð, fyri øllum menniskjum, at um tit fara fara út í handa ólevnaðin, ið gekk fyri seg har, so revsi eg tykkum so sum eg revsaði tey. Eg kann siga tær eitt: Guð lýgur ikki. Tað, sum hann sigur, tað ger hann. Og Bíblian lærir, at umkring Jesu afturkomu, verður eitt tað størsta blóðbaðið, ið nakrantið hevur verið á jørðini, har ein triðingur av mannkyninum týnist, hevur hetta við eitt kríggj ímillum Christ og anti-christ at gera, tá ið Christus kemur niður og týnir anti-christi og allan hansara ekla ES her (sum tá kanska er vorðið størri enn Evropa), tí djórsins ríki skal umfata tíggju økir, sum the Club of Rome, longu í 1971 gjørdi, tá ið teir býttu heimin sundur í 10 økir. Pávin er altso høvdið í hasum ljóta “outfittinum” har, og umboðar hann anti-christ longu nú, men eisini svikaprophetin í Opinberingsbókini. Tað finnast, sum nokk mong vita, tveir pávar, ein hvítur og ein svartur. Og báðir eru so totalt av Sátan. Svarti pávin er jesuitaovastin, og teir eru so sataniskir sum hugsast kann. Pávakirkjan yvirorðnað er ikki brúður Christs, men kortini kunnu einstaklingar inni í henni vera frelst, men Christus sigur til teirra: Komið út úr henni, fólk mítt, at tit veri ikki luttakarar í pínslum hennara osv.
Vandin fyri okkum og allan vesturheimin er, at hetta svínaríið í dag ikki bara verður nógv meira gjørt enn áður, sum er eitt tíðartekin í og fyri seg, men at hetta verður virkað fyri og trýst niður í fólkið yvirorðnað bæði við brúki av lóggávu, revsingum, fjølmiðlum, undirvísing (inndoktrinering) osv., nú enntá niður á barnagarðsstøði. Heitur verður eldurin, ið slík koma at brenna í, sum villleiða tey smæstu, sum trúgva á Jesus. Ein, sum ikki fylgir við hesum gudloysinum, verður útihýstur og atsóktur, facebook og YouTube fjerna kanalir í strípuvís, sum ikki hugsa “politiskt korrekt”, sum altso merkir, at tú ikki ert eitt gudleyst asin so sum tey. Alt hetta setur vesturheimin í stóran vanda, tí at líka sum Guð sendi fíggindar Ísraels at revsa teir, tá ið teir høvdu vent honum bakið, somuleiðis man han senda Russin og Kinverjan at bomba okkara lond, allan vesturheimin, til skræpu. Og vit eiga tað uppiborið. Lat ongan lúgva fyri tær.
Tá ið Ísrael fell frá HARRANUM, og tilbóðu Baal, sóst tvey eyðkend tekin: Tey ofraðu børnini til Baal fyri fíggjarliga framgongd, og siðloysi og sodomi yvirskolaði landið. Tá ið so fólkið í síni neyð vendi aftur til HARRANS, og ein gudiligur kongur aftur sat á trónuni, rak hann sodomitarnar út úr landinum. Ein slíkur kongur var Ása, og er hann av skriftini kallaður ein góður kongur. Nakað sum, ja, halt tær fast, nú sigi eg tað navnið, sum tit øll gudleysu hata: Jenis. Hann er, sigi eg, uttan at himprast við, besti politikari Føroyar hava havt síðan 1946. Eingin kemur honum til knýggja. So er tað sagt.
Tit, sum í dag fremja og uppreklamera ringastu synd í Bíbliuni, koma ein dag at vakna við kolandi heitan (ikki kaldan) dreym, um tit ikki nú vakna og innsíggja, at tit sjálv eru so dyggiliga login fyri og villleidd av Sátan og undirsáttum hans í Brússel, Davos, London, Hvíta Húsinum osv. osv.. Álvarsemin í at stuðla hesi ræðuligu synd sæst í Rómverjabrævinum kapitul eitt, har Guðs orð lýsir stigvísa, kollektiva fráfallið frá Guðs lóg og sannleikanum í versunum 18-32, og har hann endar ramsuna við at siga, at tað ikki bara eru gerararnir av hesum ræðuligu tingunum, sum eru sekir, men eisini tey, sum hava hugnað og fragd í tí, tey eru eisini verd til deyða, sum er, tá ið Guð tekur sína verjandi hond burtur frá økjum og londum og letur oyðaran koma og gera enda á teimum; slakta alt, bomba alt sundur og saman, náðileyst. Men tað ræðuliga er, at slíkt heiðið fólk doyr ikki bara og so einkið meira, nei, tað vaknar síðan upp í helvitis ævigu flammum. Og tað er altso sannleikin. Men tað nýtist ikki so at vera. Tú kanst venda um, títt forherðaða beist. Og tað elski eg mínar landsmenn nóg mikið til at lata tykkum øll vita, sum ein ávaring og ein vón um, at tit rakna við og skifta kós og venda tykkum aftur til Guðs av sonnum hjarta. Kanska vendir bispur, hasin sleiski djevulsins állurin, um við tykkum. Tit eru nú altso á kós í heita, hula helviti, við turbo kraft, alt meðan tit tilbiðja fótbóltin, jeepin, skermin, og nú eisini enntá manssperðilin. Ja, hugsa tær til, at tey kalla tað “kynslív”, sum einkið annað kundi kallast enn skendska, tá ið eg var smádrongur.
Man koppar ikki øllum á høvdið, og ger tað øvugta til standard, sum alt skal metast útfrá, uttan at tað fær álvarsamar fylgjur. Mangar søgubøkur hava lýst, at tað júst var sodomusyndin, útbreitt reyvarí í herbúðunum, og leyslátar teysir heima, sum bíðaðu eftir manninum, sum fekk bæði tað grikska og tað rómverska ríkið at falla. Einkið samfelag er sterkari enn familjan er: og familjan, tað er enn og altíð ein faðir, ein móðir, og so børn. Sammøður er ein Sátans lygn, sum fevnir og smikrar fyri sodomusyndini, kann eg siga teimum trimum klovnunum Torbjørn Jacobsen, Jóannes Ejdesgaard, og Jógvani Fríðrikssyni, sum er størsti svikaprophetur, sum nakrantíð hevur gingið á tveimum beinum í Føroya landi, uttan nakran kappingarneyta. Altso sjálvt gamlir menn, sum spæla trúgvandi, lesa gudfrøði, sita sum kirkjuráðslimir, sita í næstu løtu og villleiða hetta fólk í KVF. Sikken nakrir reyvrendir klovnar og kloddar, tað má eg siga. Allir samlir manntoknandi, mannsleikjandi lortendar. Onga respekt fyri einum tí einasta av tykkum. Skammið tykkum av, tykkara sleisku, fúlu skommir, allir samlir.
Einasta grundin til, at eg enn kann hava rein eygu, er, at eg havi trúliga lisið í Bíbliuni síðan eg var 15 ár. Ikki bara lisið í henni, men sum frelstur havi eg trúð henni. Frelstur bleiv eg altso ikki í kirkjuni, og tað so langt frá tí sum hugsast kann. Tað bleiv eg altso á einum sonnum evangeliskum møti, tá ið eg hoyrdi gleðiboðskapin, bleiv kallaður, og játtaði Jesus alment fyri 20-30 vitnum á einum eftirmøti. Eg veit, at Jesus livir, tí hann frelsti meg sum 15 ár og grøddi meg frá staming sum 25 ár. Abbi mín, sum doyði av brósk kreft, og sum var frelstur frá ungum árum av, segði tríggjar dagar áðrenn hann doyði, at hann hevði droymt ein mann í hvítum klædnaði koma til sín úr einum lýsandi býi, sum segði: Halt nú út, Sámal góði, tí nú eru bara tríggir dagar eftir. Og triðja dagin eftir sovnaði hann og fór heim. Eg verði ikki vikaður ein tumma av Jóannis Eidisgaard, Johan Dahl, Løgna Hoydal, Sjúrða Skraale, Svørt Samuelsen, og øllum hasum heidnu, devulrendu propagandørunum á KVF, sum ikki kunnu tosa um annað enn kynsbýti, manssperðilin og lygn í heilum sendingum eftir sendingum. Tíðindaflutningur gavst hatta at vera fyri umleið 20 árum síðani; síðani hevur hatta verið propaganda, djevulskapur og lygn úr enda í annan. Av Guðs náði eri eg girdur um mínar sinnislendar við sannleikanum, sum eg havi lært úr Guðs heilaga orði. Tykkara lygnir møta mær sum tá ið vatn verður slett á gás. Tykkara orð eru fyri mær sum gassleki út úr satansa reyv. Eisini um kynsbýti, tí at konan varð ikki skapt til at leiða nakaðsumhelst, og tað er eitt sjúkdómstekin og tekin um gudloysi og fráfall, tá konur valda landinum; sigur Guðs egni munnur í Esaiah 3:12; og Guð hevur enn rætt; hann hevur altíð rætt. Mær er líkamikið hvat tit siga.
Sannleikin er, at eingin er “samkyndur”; og einkið er, sum eitur “abort”. “Samkyndur” var, er og verður ein sodomitur, einkið annað, ella tú kanst siga ein sodomusyndari, og “abort” var, er og verður einkið annað enn deyðssproyta, sundurmorlan og burturtveiting av óføddum børnum. Sært tú, hvussu teir koppa tingunum á høvdið, við sniðfundigum orðaspæli? Sannleikin er, at sodomitiska kynstráin býr bara í sinninum á fólki, ikki í teirra dna ella kromosomum. Eitt barn verður føtt á landsjúkrahúsinum og tað er øllum ljóst, um tað er genta ella drongur. Og tað, sum sæst uttaná, er so vissuliga í tráð við og ein avleiðing av tess innara ritbúnaði. Og tá ið dna og kromosom (innari ritbúnaðurin) og kynsgøgn (hardware) øll peika sama veg, so er líkamikið hvat eitt fólk heldur seg vera, ella vildi ynskt at tað var, ella sigur seg vera. Tú kanst skera undan dreingjabarninum, seyma móðurlív og bróst uppá hann, men einkið virkar. Tú hevur bara oyðilagt hann – fyri lívið. Hví? Tí at tú hevur bara gelt og so sminkað hann útvortis. Altso, hvat hesir vitinskræpumenninir og læknarnir eru býttir. Eg eigi ikki orð fyri tí!. Tú kanst ikki broyta dna og kromosomini. Til tey, sum siga, at man finnur XX kromosomir í monnum vil eg siga: kanska; men tú finnur eisini onnur frábrigdi so sum YY, XYY, Y, X, XXY osv., men tað, sum ikki kemst uttanum, er, at nógv mest yvirráðandi samansetingin er XX í einumhvørjum gentulikami, og XY í einumhvørjum dreingjalikami, og at tú ikki finnur Y í einum gentulikami, men kanst finna X, ella XXX og lítil, flótandi brot og pettir her og har. Altso er tað Y kromosomið í dreingjalikaminum, sum fráskilar hann frá kvennkyninum, og rópandi og eyðsædda fráveran av Y kromosominum í gentubarninum, sum klárt sigur, at hetta er altso eitt gentubarn, og altso einkið annað enn tað. Hevur ein mannvera Y kromosomir yvirhøvur, so sigur tess dna, at hann er kallkyns, og so vil hann vissuliga hava snjaldrara dinglandi framman ímillum beinini, og kallkyns er hvat hann er og verður um ævir allar. Í dag er man so skít býttur (og kallar seg vísan (sí Róm. 1:22)), at man ikki er førur fyri at síggja eyðsæddar staðroyndir í eyguni, tí at man er bundin í ótta av sataniskum ideologiskum streymum – stutt sagt: marxismuni – sum er lygn og hvølving av øllum sum er satt, sunt, gudiligt, og náttúrligt.
Sí annars her, hvussu ein fyrrverandi russiskur njósnari avdúkar, hvussu teir koppa vesturheiminum á
https://www.bitchute.com/search/?query=yuri%20bezmenov&kind=video
Tað finnast yvir 6500 eygleiðiligir munir ímillum eitt manslikam og eitt kvinnulikam. Og hvør av hesum 6500 mununum eru altso kodaðir í teirra dna. Tí kanst tú aldri broyta ein drong til gentu, ella gentu til drong, tí at um tú so kundi farið inn og broytt eitt eyðkenni í tess dna, so kundi tú aldri og eg meini aldri broytt øll 6500 eyðkennini, eiheldur fingið áseymaðu kynsgøgnini at virka. Tað sigur seg sjálvt. Tú kanst altso leggja so gott sum eitthvørt tilsvarandi bein frá báðum kynum síðu um síðu, og ein kønur maður kann siga tær, hvat er av einum manni og hvat er av eini konu. Mannkynið er altso “binert”, sum merkir, at tað finnast bara tvey kyn. Koyr tað í tína pípu og royk tað, inndoktrinør Koba.
Samfelagið glíður í dag bara longur og longur út í vitloysi. Hví? Tí at fólkið hevur í langa tíð tilbiðið mammon, við bakinum vendum ímóti Guði. Í 80’unum skuldu vit dálkast við Dollars og Dallas, har, tá ið alt var liðugt, høvdu allir 30 leikararnir horast hvør við øðrum. Men tá var tað altso við tí øvugta kyninum. Men sodomi (sodomusyndina, sum inndoktrinørarnir kalla “samkyndni”) sást tú ongantíð. Hví? Jú, tí sum Jóannis Ejdesgaard segði: “Tíðin var ikki búgvin enn”. At tann maðurin arbeiddi fyri lygnarinnar ríki og myrkursins fúrsta, bar hansara egna útsøgn kárt vitni um, tá ið hann varð spurdur, hvat hansara størsta politiska avrik var; og hann segði: Tá ið hann, sum tann fyrsti føroyski politikarin, í 2003 hevði hildið fagnandi røðu fyri “teimum samkyndu”. Sært tú, tá ið eg sigi tær hetta, so øsist tú upp, tú at tú forsvarar “tey samkyndu”; men sært tú, tey eru ikki samkynd, eingin er samkyndur, hatta er einkið annað enn ein lygn við orðaspæli; tey eru sodomitar, ræðuligir syndarar, pervertar, kynsvillingar, men “samkynd” eru tey ikki og tað verða tey aldri. Orðið “samkynd” er eitt orð smíðað í helviti, fyri at fáa heimin av góðtaka og forsvara ringastu synd í Bíbliuni. Sært tú, “samkynd” ljóðar sum ein læknalig greining, eitthvørt sum man bara er, og ikki kann gera nakað við, at man er føddur so, men tað er alt samalt ein feit grønslímut lygn, sum Jógvan Fríðriksson kann gnubba inn í eyguni á sær, tann sleiski, tvítunguti ES breyðprophetur og klovnur hann er. Eingin er føddur so. Hatta er bara ein lygn, tey hava trúð í sínum hjarta og sinni, oftast sprottið av, at tey eru uppvaksin uttan pápa, ella eru misbrúkt, ella einfaldliga login fyri – nú enntá á barnagarði – at nakað skal vera til, sum eitur “at vera samkyndur”, og at hatta skal vera ein gyldig, likamlig greining. Tað er tað ikki. Tað er ein sálarlig kensla, sprottin av villleiðing, at man hevur trúð lygnini.
Eg sigi altso ikki, at vit skulu fara illa nøkrumsumhelst. Men tað haldi eg ikki, at føroyingar nakrantíð hava gjørt, ikki nakað umtaluvert ið hvussu er. Teimum tørvar umsorgan og vegleiðing, og hjálp til at innsíggja, at tað, tey halda, ikki er so í veruleikanum. Tankar kunnu byggja eitt hervirki í sinninum á einum fólki, hugsa eitt nú um tvangstankar. Men at koppa sannleikanum á høvdið og innprenta lygn, tað ber so onga signing og frígering við sær, men ger bara ilt verri. Jesus segði: Og tit skulu kenna sannleikan, og sannleikin skal gera tykkum fríar (Jóh. 8:32)
Sama lygnin er so farin fram undir orðinum “abort”. Føroyska orðið “fosturtøka” er eisini eitt sniðfundugt lygnarorð, smíðað í helviti, tí at teir fáa fólkið at halda, at eitt fostur ikki er eitt barn, men ein klumpur av kyknum. Men hvussu, tá ið mamman, miðskeiðis í barnsburðinum, fær trupulleikar, og barnið má takast út og haldast á lívi í varmakistli? Er tað tá ikki eitt barn? Jú. Íðan, hvør er munurin ímillum hetta og tað, tit morlaðu sundur og blakaðu í skrell? Eingin!. Fosturtøkan, sum verður gjørd í dag, er og verður einkið annað enn barnamorð, sum mamman og læknarnir koma at standa til svars fyri við Guðs dómstól, og um tey ikki hava vent um og fingið syndanna fyrigeving av Harranum Jesusi Christi áðrenn tá, so verða tey dømd til helvitis – enntá sum mordarar. Har flaggar eingin við ælabogafløggum, og har standa ikki reyðsokkar og møsna um, at tað er “teirra likam – teirra val”. Títt likam er títt val, men at tú velur at drepa likam hins ófødda barns, lat ongan propagandør lúgva fyri tær, at tað skuldi tú havt rætt til. Tað er morð!. Tú bert eitt barn undir belti, eitt barn, tað er ikki partur av tínum líkami, sjálvt um tað tá fær nering úr tínum kroppi. Eingin hevur rætt til at drepa eitt óføtt barn. Tað er morð. So veitst tú tað. Á góðum, føroyskum máli siga vit, at kona er vorðin við barn, og at hon ber barn undir belti, og ber barn í heim. Lat tað so siva inn, tín villleiddi, kavheidni, formyrkjaði, mordariski kloddi.
Altso, hvat vísind, læknavitinskapur og fjølmiðlar er vorðið hertikið av marxistiskari eganda síðstu 30-40 árini. Man eigur ikki orð fyri tí. Men tann, sum dagliga vaskar sítt hjarta, heila og eygu við Guðs orði, hann sær tvørturígjøgnum lygnir Sátans. Tregin í mínum hjarta, og sum drívur meg til at skriva, er, at mín tjóð, føroyingar, sum eg minnist áður yvirhøvur sum sera trúrøknar, rættvísar, rættskikkaðar og góðar, í dag hava fingið eitt tjúkt, svart slør smoygt omanyvir eyguni. Hvussu er tað hent? Jú, ígjøgnum handan 55” svarta kassan, tú situr og gløðir í hvørt kvøld, og ert langt síðani givin at opna tína Bíbil. Mín ávaring til tín og til øll er: Sum tú gongur nú, so kemur tú at vakna við ein brennandi heitan dreym, í einum ævigum fongsli, haðan tú aldri kemur út aftur frá. Vælsignan eigi teg sløkk sjónvarp og media, set teg í stólin og les tína Bíbil. Politikararnar kanst tú als ikki líta á, uttan ein ella tveir. Tú sært, hvussu teir eru, so gott sum allir tala tað, sum fólkið vil hoyra, og hava bara fokus inn á vælferð og ryggjaleyst frælsi. Júst hetta er Bíbilska lýsingin av einum svikapropheti, at teir kitla oyru fólksins. Jesus segði, at síðsta tíðin skuldi vera sera vandasom, við falslærarum, svikaprophetum og svika Christusum. Mín spurningur til tín er: Hvar ætlar tú at lenda hin eina dag? Verður tað í himni, ella verður tað í helviti? Eg veit, av royndum, at bæði plássini finnast, tí Jesus kom og vísti mær altso bæði tvey í 50 minuttir fyri gott 25 árum síðani. Kom nú og fylg Jesusi Christi, les hansara orð – FKJ, og kom við til hin ljósa býin, nýggja Jerusalem, har abbi mín er, og kona mín Licia, sum fór heim fyri einum ári síðani. Morgunin eftir, at hon var farin, sat eg tungur í sofuni, – tók eitt mannakorn av 940 møguligum, og tað stykkið, eg fekk, var hetta: Jesus segði við hana, Eg eri uppreisnin, og lívið: hann ið trýr á meg, hóast hann var deyður, tó skal hann liva: Og hvørsumhelst ið livir og trýr á meg, skal aldri doyggja. Trýrt tú hesum? Hon sigur við hann, Ja, Harri: eg trúgvi at tú ert Christus, Sonur Guðs, sum skuldi koma inn í heimin. (Jóhannes 11:25-27). Hon doyði av krabbameini, men sum trúgvandi á Jesus, so er hon livandi, og vit skulu síggjast aftur.
Til hesar óndu leiðararnar, sum nú klóra seg upp á evstu valdatindar vil eg siga: Hetta er tykkara tími, og máttur myrkursins (Lukas 22:53). Tit fáa eina stutta tíð at fremja tykkara gudloysi, lygn og villleiðing, kanska mest fyri at royna Guðs fólk, hvør er sannur og hvør er falskur, og so fara tit niður til tann harra, ið tit tæntu her. So væl gagnist tykkum. Tit koma at síggja skríggandi, brennandi andlitini á Nero, Hitler, Gøbbels, Stalin, Franko, pávunum, Judas, Nimrod, anti-christi, Fauchi, Gates, Clintons, Obama, abortlækunum, Marx, Lenin, Nietche, og bispi – um hann ikki vendir um og fer at siga sannleikan um ringastu synd í tí bókini hann sigur seg umboða, men er ein devulrendur lygnari tvørturígjøgn, keyptur fyri mammon, tænir danadrotning, og agenduni hjá ES, Davos, Soros, Rockefellers og hinum luciferisku globalistunum. Eg ivist altso onga løtu í, at Jóhan Dahl, bispur, Heiðin Mortensen, og Pál Veihe eru frímúrarar, sum fáa boð frá heitastu tænarum Sátans á jørð. Í øllum førum vita vit, at útnorðurráðið og ES senda ávísar “pakkar” út, sum teir krevja, at londini góðtaka at virka eftir, innanfyri ávíst áramál, … annars fær tað fylgjur. Soleiðis arbeiða hasir satanistarnir. Trýst, mutur, hóttanir, og avpressing.
At onkur fólk velja at liva sum sodomitar, er so teirra søk. Hvat fólk svínast í siðloysissongini, í skápinum, er teirra egna synd, sum Guð revsar tey fyri, um tey ikki venda um og verða loyst. Men at eg og onnur, sum vita, at hatta er ein lygn, sum bara býr í teirra sinni, og at tey ikki eru “samkynd”, men einfaldliga sodomitar, ringir syndarar, – at vit skulu, við lóggávu, noyðast til at góðtaka hatta sum fullkomiliga normalt, sunt og óskyldugt, tað nokti eg blankt fyri at ganga við til nakrantíð, fyrr skal eg doyggja í hungri, í fongsul, ella missa høvdið undir globala, pengaleysa heimsstýrinum, sum stendur nær fyri framman. Eg komi so ongantíð at kalla eina einastu mannveru “samkynda”. Tey kunnu væl verða loyst frá hasum, um tey av sonnum møta Jesusi Christi, verða fylt við Halga Andanum, venda um frá hasum av sonnum, verða endurnýggjað og grødd í sínum sinni, og so liva rætt. Eg havi sæð menn á YouTube greiða frá, at teir livdu sum sodomitar í 20 ár, vóru sjúkir í sinn og skinn, men blivu frelstir, gingu til Guðs orð í eini 3 ár, vórðu alt í einum hamskiftir orsakað av at teir hoyrdu og trúðu sannleikanum, fóru at tráa eina konu, funnu sær eina, vórðu giftir, og eiga trý børn í dag. Stingið so hatta upp í tykkara brúnu pípu, Aksel V Forbannesen, Sjúrður Skraale, og Løgni Hoydal, og hitt Sátans pakkið. Tit eru tríggir satanistar, og tit umboða so ikki meg í nøkrumsumhelst, og um tykkum eri eg vísur í, at Guð hevur avlagt eitt serligt pláss niðri í helviti, um tit nú ikki vakna og venda um. Respekt fyri tykkum havi eg onga. Null!. Respekt fyri Jenisi havi eg sanna, reina, skíra, fullkomiliga. Vælsignaður veri Jenis av Rana; og forbannaðir veri allir tit politikarar, sum villleiða hetta fólk, tilsaman við øllum hasum reyvrendu propagandørunum á KVF, sum eg í dag kalli KynsVillingarstovn Føroya. Omanyvir tykkum fara at koma plágur, veiróp, sjúkur og búldir í Opinberingsbókini, fyri at tilbiðja djórið og drekan (Sátan), villleidd av svikaprophetinum (pávanum, vaticaninum, ES, Davos, WHO og øllum hinum lygnarsvassinum út úr Sátansa reyv.)
For grovur?
Ikki petti grovari enn tit. At avdúka lygnina grovt, er óendaliga nógv betri enn at propagandisera lyngina mjúkt. Eg eri altso ikki illviljandi ella illmeinandi. Ikki petti.
Dagar Sodomu og Gomorruh eru her, sodomu-andin gjørdi innrás í Føroyum á Ólavssøku í 2012, har bæði løgmaður, Kaj Leo Forbannesen, og borgarstjórin í høvuðsstaðnum, Heiðin Mortensen, fagnaðu perversjónini og flaggandi sodomitunum niðri í Fjasagarði og í miðbýnum. Eg hoyrdi tað í útvarpinum. Høvdu Rasmus Effersøe og Jóhannes Pætursson vitað. Teir høvdu flongt tykkum við berari reyv, Løgna Hoydal fyrst, oftast og longst. Sikken ein nakin skomm tú ert – ein spillnakin keisari!. Hetta er alt samalt eitt tíðartekn sum merkir, at Jesu afturkoma er nær. Hans afturkoma verður altso í einum blóðbaði, har hann, við bjartleikanum av síni komu, týnir anti-christi og øllum hans heri (sí II. Thess. 2:8). 2.2 milliardir doyggja (sí Opb. 9:15), sum er ein triðingur av fólkinum á jørðini, alt hatta reyvrenda ES, NATO sjálvrættvísa, bersyndiga, stoltenbergiska, sodomusignandi, barnaslaktandi, devulrenda, gudsavnoktandi harkaliðið; tey verða sum tøð uppiá lendinum. Og Guð er ikki órættvísur í so at gera. Hann er aldeilis rættvísur, og tey heilagu í himni prísa honum so fyri hansara rættvísu dómar (sí Opb. 15:3-4). Tey vóru og eru so vissuliga verd til deyða, og hann (hark, hark: ikki eg) dømir tey. Tann, sum lesur og kennir sína Bíbil, veit longu, hvussu Guð fer at døma; og hví. Endurstovnan Ísraels var tekinið um byrjan endatíðarinnar, útbreitt og alment góðtikið og uppreklamerað sodomi er eitt tekin um, at vit liva í døgunum beint áðrenn Jesu afturkomu. Míni bersøgnu orð eru eitt neyðaróp, eitt síðsta útkall, ein síðsta uppskakan, at onkur tó mátti raknað við og vaknað. Og tað kundi líkasovæl verið Høgni sum Heðin. Í mínum hugaheimi eru politikarar, sum trýsta sodomi og barnamorð, verri syndarar enn tey, sum teir villleiða til at gera hasar lutir, tí at teir eru teirra svikaprophetar. Slíkur verði eg ei.
Um tú ætlar tær at verða bjargaður undan helvitis æviga eldi til himinsins bjarta stað, so er at søkja Jesus Christ nú.
Alt, sum Faðirin gevur mær, skal koma til mín; og hann, ið kemur til mín, vil eg á ongan vís kasta út.
(Jóhannes 6:37).
Amen, amen, og amen!
Sjúrður FKJ Højgaard.
