


King James týðararnir vitstu hvat teir gjørdu, tá ið teir skrivaðu Lucifer, ikki morgunstjørnan, í Esaiah 14:12

Svikaprophetarnir á Jeremiah døgum styrktu illgeraran í síni illgerð
Og tíðirnar av hesi fákunnu læt Guð fara afturvið borðinum; men býður nú øllum monnum allastaðni at venda um:
(Áp.Gern. 17:30)
Harrin er ikki seinførur viðvíkjandi síni fyrijáttan, sum summir rokna [sum] seinføri; men er langmóðigur mótvegis okkum, ikki villigur at nakar skuldi glatast, men at øll skuldu komið til umvendingar.
(II. Pætur 3:9)
Sum vil hava allar menn at verða frelstar, og at koma til kunnleikan til sannleikan.
(I. Tim. 4:2)

Vei tykkum, skriftlærdum og Pharisearum, hyklarar! (Matth. 23:15)
Tí slíkir eru falskir ápostlar, svikafullir verkamenn, sum umbroyta seg til ápostlar Christs.
Og einkið undur í; tí Sátan sjálvur umbroytist til ljóseingil.
Tí er tað einkið mikið ting, um hansara tænarar eisini verði umbroyttir sum tænarar rættvísinnar; hvørs endi skal verða eftir teirra verkum.
II. Corinth. 11:14-15

Gudfrøði og Guðs lív mugu fylgjast at
Røtt gudfrøði hevur Guðs lív; men fatalisma (lagnutrúgv) er heilt fatal.
Guð er góður – Sátan er óndur. Calvinistar geva Guði skyldina fyri Sátans verk.
Vendum tí Sátani og Calvini reyv; annars verður endin fatalur.

Rættingar til FKJ2
1) Mark. 9:37
ímóti ímóti => ímóti
2) Ps. 35:27
HARRAN => HARRIN
3) Num. 22:8
skal fer at við meg => fer at tala við meg
4) Dóm. 18:9
mega => vit mega
5) Psálm. 147:9
ravunum => ravnunum
6) Jóh. 16:24
umbiðið => umbiðjið (nr2)
7) Gen. 48:12
boygdi => hann boygdi
8) Ex. 9:25
drap => sló (x2)
9) Ex. 13:10
sínum tíðum => síni tíð
10) Ex. 19:25
Og => So
11) Lev. 14:45
og steinar => steinar
12) Num. 21:18
og aðalsmenninir => aðalsmenninir
13) Devt. 7:9
sáttmálar => boðˇ
14) Devt. 34:9
hevði boðið => beyð

John Wesley on Calvinism, Once Saved Always Saved, and Conditional Security
“Calvinists, who deny that salvation can ever be lost, reason on the subject in a marvelous way. They tell us, that no virgin’s lamp can go out; no promising harvest be choked with thorns; no branch in Christ can ever be cut off from unfruitfulness; no pardon can ever be forfeited, and no name blotted out of God’s book! They insist that no salt can ever lose its savor; nobody can ever ‘receive the grace of God in vain’; ‘bury his talents’; ‘neglect such great salvation’; trifle away ‘a day of grace’; ‘look back’ after putting his hand to the gospel plow. Nobody can ‘grieve the Spirit’ till He is ‘quenched,’ and strives no more, nor ‘deny the Lord that bought them’; nor ‘bring upon themselves swift destruction.’ Nobody, or body of believers, can ever get so lukewarm that Jesus will spew them out of His mouth. They use reams of paper to argue that if one ever got lost he was never found (John 17:12); that if one falls, he never stood (Rom. 11:16-22 and Heb. 6:4-6); if one was ever ‘cast forth,’ he was never in, and ‘if one ever withered,’ he was never green (John 15:1-6); and that ‘if any man draws back,’ it proves that he never had anything to draw back from (Heb. 10:38,39); that if one ever ‘falls away into spiritual darkness,’ he was never enlightened (Heb 6:4-6); that if you ‘again get entangled in the pollutions of the world,’ it shows that you never escaped (2 Pet 2:20); that if you ‘put salvation away’ you never had it to put away, and if you make shipwreck of faith, there was no ship of faith there!! In short they say: If you get it, you can’t lose it; and if you lose it you never had it. May God save us from accepting a doctrine, that must be defended by such fallacious reasoning!”
~ John Wesley

The Believer’s Conditional Security; Dan Corner

FKJ húsmøti 29. Mars 2025
Evni: Avbærleikin av kunnleikanum til Christs Jesu Harra míns
Phil. 3 & Kol. 3.

Kirkja Jesu Christs eigur at stýrast eftir forskriftunum í hirðabrøvunum
Hirðabrøvini: I. og II. epistil Paulusar ápostuls til Timotheusar & epistil Paulusar ápostuls til Titusar.