---

---

Eg geri vart við, at hetta eru adventistar, ið gera hesar filmir. Vit eta fiskin, og spýta beinini út, beinini, t.e. teirra ovnurnógva tos um at halda leygardagin heilagan, og ikki sunnudagin, sum er dagurin, ið Jesus reis frá deyðum, og dagurin ið frumkirkjan møttist. Allir vilja tilogna sær valdensararnar og siga, at teir lærdu tað sama sum teir læra. Sannleikin vísir seg tó at vera, at millum valdensararnar vóru bólkar, ið høvdu ymsar lærur upp ígjøgnum tíðina. Men steindeyðar sacramentalistiskar, sacerdotalistiskar kirkjurottur vóru teir ikki. Teir vóru frelsir, sannir kristnir, sum upp ígjøgnum øldirnar vóru uttanfyri rómversku skøkju-kirkjuna, og sum aftur og aftur vórðu atsóktir og dripnir fyri sína skíru trúgv.
Títt er valið: Fylg Christi ímóti streyminum, ígjøgnum líðing, háð og deyða til himins; ella fylg fráfalnum Fríðrikssyni, undir heidnum løgtingi, undir danatingi, undir ES, undir Vaticaninum, undir pávanum, undir Satan, til helvitis.
Øll sonn kristin kunnu ikki annað enn kennast við valdensararnar; og ikki kennast við blóðigu, mordarisku, avgudatilbiðjandi católsku kirkjuna.

---

---

Undirgrundskirkjan í aplunum:

---

---

   (pdf av tekstinum)

---

Um andligu gávurnar

Lyftið givið um dópin við Halga Andanum og við eldi við munni Jóhannesar doyparans:
Luk. 3:16: hann skal doypa tykkum við Halga Andanum og við eldi:

Lyftið endurtikið av Jesusi Christi sjálvum:
Áp. Gern. 1:5: Tí Jóhannes sanniliga doypti við vatni; men tit skulu verða doyptir við Halga Andanum ikki mangar dagar herfrá

Tá ið so lyftið varð uppfylt vórðu tey øll fylt og fingu eld á høvdið:
Áp. Gern. 2:1-4: Og tá ið Hvítusunnudagurin var fullvegis komin, vóru tey øll við éinum samljómi í éinum plássi. Og brádliga kom tað eitt ljóð frá himni, sum av einum súsandi, mektigum vindi, og tað fylti alt húsið har tey sótu. Og tað birtust teimum klovnar tungur líka sum av eldi, og tað settist uppá hvønn av teimum. Og tey vórðu øll fylt við Halga Andanum, og tóku at tala við øðrum tungum, so sum Andin gav teim framburð.

Altso settust “klovnar tungur líka sum av eldi” uppá hvønn av teimum og “tey vórðu øll fylt viðHalga Andanum”.

Fylt merkir, at tey høvdu Halga Andan í sær (hansara virkan í sær – sum umfatar tað persónliga trúarlívið).

Eldurin uppiá teimum merkir, at tey høvdu Halga Andan uppiá sær (hansara virkan við sær, og tað umfatar tænastuna).

---

FALSLÆRA #1

“At dópurin við Halga Andanum er fyri okkum trúgvandi, og eldurin sipar til helvitis eld”.

Henda mýta er hervið, her omanfyri, við skriftini, avdúkað sum lygn.

Ápostlarnir vórðu heilt klárt doyptir við Halga Andanum og við eldi, so hví skuldu vit ikki verðið tað?

---

FALSLÆRA #2
“At andligu gávurnar bara vóru fyri Jødarnar”, tí at Jødarnir søkja tekin og Grikkarnir vísdóm. I. Cor. 1:22: Tí at Jødarnir krevja eitt tekin, og Grikkarnir søkja eftir vísdómi.

– Men hvussu vóru so andligu gávurnar rættiliga virknar ímillum heidninga-christin í kirkjuni í Corinth í Grikkalandi?
Sí I. Corinth kapitlar 12 & 14

– Og hvussu hendu so kraftargerðir millum tey heidninga-christnu í Galatia í Grikkalandi?

Gal. 3:5a: Hann, tessvegna, sum tænir til tykkum Andan, og virkar kraftargerðir tykkara millum ..

– Og hvussu – og hví – hevði Paulus so gjørt undur á sínum trúboðanarferðum runt um í øllum tí heidna heiminum, har hann prædikaði fyri heidningum og stovnaði kirkjur við heildninga-umvendingum?
Róm. 15:18-19: Tí at eg vil ikki vágar mær at tala um nøkur av teim tingunum sum Christus hevur ikki virkað við mær, til at gera Heidningarnar lýdnar, við orði og gerð, Gjøgnum mektig tekin og undur, við kraft Anda Guðs, so at frá Jerusalem, og rund umkring at Illýricum, havi eg til fulnar prædikað gleðiboðskap Christs.

---

FALSLÆRA #3:

“At andligu gávurnar vóru bara fyri ápostlarnar”, tí at Paulus tosar um ápostlatekin í II. Cor. 12:12,har hann sigur: Sanniliga, teknini av einum ápostli vórðu virkaði tykkara millum í øllum tolmóði, í teknum, og undrum, og mektigum gerningum.

– Sannleikin er, at andligu gávurnar eru fyri øll trúgvandi, tí at Jesus segði, at teknini skulu fylgja teimum sum trúgva, tá ið tey fara út at boða gleðiboðskapin fyri hvørjum skapningi
Markus 16:17-18: Og hesi tekin skulu fylgja teimum sum trúgva: Í navni mínum skulu tey kasta út djevlar; tey skulu tala við nýggjum tungum; Tey skulu taka upp høggormar; og um tey drekki nakað deyðiligt ting, tað skal ikki saka tey; tey skulu leggja hendur á tey sjúku, og tey skulu koma fyri seg.

– Leikmenn (sum ikki vóru ápostlar) gjørdu undur og tekin, so sum Stephanus, Áp. Gern. 6:8: Og Stephan, fullur av trúgv og kraft, gjørdi mikil undur og kraftarverk millum fólksins.

og Philippus, Áp. Gern. 8:6: Og fólkið við éinum samljóði gav gætur eftir teimum tingunum sum Philippus talaði, hoyrandi og síggjandi kraftarverkini sum hann gjørdi.

 Sannleikin er, at tað varð roknað sum ein sjálvfylgja, at ápostlarnir høvdu andligu gávurnar, orsakað av teirra tænastu, men at hetta í grundini var givið øllum christnum av Jesusi, við Andanum.

---

FALSLÆRA #4
“At andligu gávurnar fullu burtur, eftir at síðsti ápostulin (Jóhannes á Patmos) doyði”.

Men hvat sigur skriftin?

– At andligu gávurnar halda ikki uppat, fyrr enn “tað, sum er fullkomið, er komið”, I. Cor. 13:10, sum skriftin lýsir neyvari sum: “tá ið vit síggja andlit til andlits … og … kenni enntá sum eisini eg eri kendur”, I. Cor. 13:12.

– Vit spyrja skriftina, hvat tað er, at síggja andlit til andlits, og hvønn hetta sipar til:

– í I. Jóh. 3:2 síggja vit svarið: Háttelskaðu, nú eru vit synir Guðs, og tað birtist ikki enn hvat vit skulu verða: men vit vita, at tá ið hann skal birtast, skulu vit verða líkir honum; tí at vit skulu síggja hann sum hann er.
At síggja andlit til andlits er altso, tá ið vit, eftir uppreisn okkara, í okkara uppreisnarlikami, síggja Jesus andlit til andlits.

So at andligu gávurnar halda fram, ígjøgnum kirkjutíðarbilið, inntil Jesu afturkomu – frá tí at Jesus fór upp av Olivinfjallinum, inntil hann stígur niður aftur á Olivinfjallið.

Fyri at endurtaka, so merkir, at “síggja andlits til andlits”, í I. Cor. 13:12, tá ið vit síggja Jesus í okkara uppreisnarlikami, og verða líkir honum; tá kenna vit sjálvandi eisini enntá sum vit eisini eru kend, tvs. hava fullkomnan kunnleika um øll ting og allir loyndardómar eru burturi, osv.

---

SPURNINGUR 1:
Hvat er so rætta plássið hjá andligu gávunum, tá ið nú kanónisku bøkurnar eru lokaðar og kirkjan er skipað?

– Jú, vit eru sendir út at boða gleðiboðskapin, sum er Guðs orð, og at læra tey, sum taka ímóti tí, at geva øllum lutum ans, hvatsumhelst ið Jesus beyð okkum

Matth. 28:19-20: Farið tit tessvegna, og lærið allar tjóðir, doypandi tey í navni Faðirsins, og Sonarins, og Halga Andans: Lærandi tey at geva øllum lutum ans, hvørjumsumhelst ið eg havi boðið tykkum: og sí, eg eri við tykkum allan veg, alt at enda veraldarinnar. Amen.
Andligu gávurnar skulu tí undirgevast gleðiboðskapinum, ikki øvugt, tí at teknini skulu fylgja okkum sum trúgva, tá ið vit fara út við gleðiboðskapinum, sum paralell stykkið til hetta, Markus 16:16-20, sigur okkum.

– At vit skulu royna øll ting, og halda fast við tað sum er gott

I. Thess. 5:19-21: Sløkkið ikki Andan. Vanmetið ikki propheteringar. Roynið øll ting; haldið fast við tað sum er gott.

– Ábyrging (Accountability), at aðrir døma um tað, ið sagt verður

I. Cor. 14:29: Latið prophetarnar tala tveir ella tríggjar, og latið hinar døma.

---

SPURNINGUR 2:
Hvat gagna andligu gávurnar?

– Jú, tær eru til uppbygging, formaning, og uggan

I. Cor. 14:3: Men hann, sum propheterar, talar fyri monnum til uppbyggingar, og formaningar, og ugganar.

– Uggan og læra

I. Cor. 14:31: Tí at tit mega allir prophetera ein eftir einum, at allir mega læra, og allir mega verða uggaðir.

– Teknini, Jesus gav, tey staðfesta orðið

Mark. 16:20: Og teir fóru út, og prædikaðu allar staðir, Harrin virkandi við teimum, og staðfestandi orðið við teknum fylgjandi. Amen.

– Fólk geva gætur eftir gleðiboðskapinum, tá ið tey hartil eisini síggja kraftarverk

Áp. Gern. 8:6: Og fólkið við éinum samljóði gav gætur eftir teimum tingunum sum Philippus talaði, hoyrandi og síggjandi kraftarverkini sum hann gjørdi.

---

Latum okkum nú hyggja eitt sindur uppá, hvat Guðs orð lærir okkum um andligu gávurnar í I. Cor. 12:4-11

I. Corinth 12:4-11: Nú, tað eru ymisleikar av gávum, men hin sami Andin.
Og tað eru munir á fyrisitingum, men hin sami Harrin.
Og tað eru ymisleikar av virknaðum, men tað er hin sami Guð, sum virkar alt í øllum.
Men tilkennargeving Andans verður givin til hvønn mann at gagna við øllum.
Tí at til ein verður givið av Andanum vísdómsorðið; til ein annan kunnskaparorðið av hinum sama Andanum;
Til ein annan trúgv av sama Andanum; til ein annan gávurnar av grøðing av sama Andanum;
Til ein annan virkingin av kraftarverkum; til ein annan propheti; til ein annan greining av andum; til ein annan ymis sløg av tungum; til ein annan týðingin av tungum:
Men øll hesi virkar hin eini og sami sjálvi Andin, deilandi út til hvønn mann fyri seg, eins og hann vilji.

Andligu gávurnar eru 9 í tali, og kunnu flokkast í 3 flokkar:

1) Inspiratiónsgávurnar
Halgi Andin inspirerar okkum – og tað kemur út við eini av hesum trimum gávunum
1)  prophetï
2)  ymis sløg av tungum (stendur í fleirtali í Guðs orði, tí her er eitt margfeldni)
3)  týðing av tungum

2) Opinberingsgávurnar

Halgi Andin opinberar ting fyri okkum við hesum gávunum
1)  vísdómsorð
2)  kunnskaparorð
3)  greining av andum

3) Kraftargávurnar
Halgi Andin virkar ígjøgnum okkum, ella uttanfyri okkum, og gevur trúgv í okkara hjarta fyri tí, sum hann vil gera
1)  trúgv
2)  gávurnar av grøðing (stendur í fleirtali í Guðs orði, tí her er eitt margfeldni)
3)  virkingin av kraftarverkum

Gávurnar virka saman, og hanga saman tríggjar og tríggjar.

Viðhvørt kann opinberingsgávan kunnskaparorð virka fyrst, tínast kraftargávurnar trúgv og gávurnar av grøðing taka við.

Ikki er nokk, at fáa eitt kunnskaparorð. Tú mást eisini biðja Guð geva tær nóg mikla trúgv, saman við gávuni av grøðing, ella virkanini av kraftarverkum, til at hetta kann útførast. Andliga gávan, sum eitur trúgv, er meira og uppum ta trúgv, sum Guð hevur deilt til hvønn (frelstan) mann, í Róm. 12:3b, har skrivað stendur: samsvarandi sum Guð hevur deilt til hvønn mann mátið av trúgv. Í I. Cor. 12 er talan um yvirnáttúrliga trúgv, sum er ein serstøk andlig gáva. Henda yvirnáttúrliga trúgv, sum er til tænastu, er annars eisini umtalað í Róm. 12:6, tí har umtalast íðkan av andligum gávum við trúgv; har stendur: tá latum okkum prophetera samsvarandi lutfallinum av trúgv. Ein íðkar ikki andligu gávurnar við síni frelsandi trúgv, men við tí andligu gávuni, sum eitur trúgv.

---

Paulus eggjar til rætt brúk av andligu gávunum

Paulus leggur ikki ein dempara á andligu gávurnar, men biður teir brúka tær við skili í kirkjuni.

Hann biður teir girnast inniligani hinar bestu gávurnar:
I. Cor. 12:31: Men girnist inniligani hinar bestu gávurnar: og enn sýni eg tykkum ein meiri avbæran veg.

og tráa andligu gávurnar:
I. Cor. 14:1: Stundið á vælvild, og tráið andligar gávur, men helst at tit meg prophetera.

Paulus vildi IKKI forbjóða at tala við tungum
I. Cor. 14:39: Hvørsvegna, brøður, girnist eftir at prophetera, og forbjóðið ikki at tala við tungum.

Paulus talaði við tungum meir enn teir allir
I. Cor. 14:18: Eg takki Guði mínum, at eg tali við tungum meir enn tit allir.

Samløgan av allari formaning Paulusar í I. Cor. 14, er, at teir mugu gera øll ting sømiligani og í reglu; altso: latið nú eitt sindur av skili vera í:
I. Cor. 14:40: Latið øll ting verða gjørd sømiligani og í reglu.

Hann biður teir ikki vera børn í skili, tvs. at teir mugu gerast vísir, at teir í skili mugu vera menn(tvs. vaksnir, ábyrgdigir, uppbyggiligir)

I. Cor. 14:20: Brøður, verið ikki børn í skili: hvussu enn er, í illvilja verið børn, men í skili verið menn.

---

FIMM YMIS SLØG AV TUNGUM

Til eru ymis sløg av tungum I. Cor. 12:10: til ein annan ymis sløg av tungum; tey eru hesi fimm:

1)  Boðan í tungu, sum skilist av hoyraranum, men er talaranum ókend
Áp. Gern. 2:6: Nú, tá ið hetta varð larmað útumkring, kom mannfjøldin saman, og vóru ørkymlaðir, av tí at hvør maður hoyrdi teir tala á sínum egna tungumáli
Áp. Gern. 2:11: Cretoyingar og Arabarar, vit hoyra teir tala á tungum várum hini undurfullu verk Guðs

1)  At tala í tungu í kirkjuni, sum tá eigur at týðast, so kirkjan fær gagn av tí
I. Cor. 14:27-28: Um nakar maður tali í eini ókendari tungu, latið tað vera sum tveir, ella í mesta lagi sum tríggjar, og tað eftir raðfylgju; og latið éin týða. Men um tað veri eingin týðari, lat hann binda frið í kirkjuni; og lat hann tala fyri sær sjálvum, og fyri Guði.

3)  At tala loyndarmál í eini ókendari tungu, ikki fyri monnum, men fyri Guði
I. Cor. 14:2: Tí at hann, sum talar í eini ókendari tungu, talar ikki fyri monnum, men fyri Guði: tí at eingin maður skilur hann; hvussu enn er, í andanum talar hann loyndarmál.

(G.G. “ókendari”, tvs. at tú sjálvur skilur ikki hvat tú sigur, men Guð skilur)

4)  At biðja í eini ókendari tungu, har andi tín biður, men skil títt er uttan ávøkst (at biðja við andanum er tískil yvirnáttúrligt, andin ger tað, ikki títt vit og skil!)
I. Cor. 14:14: Tí at um eg biði í eini ókendari tungu, biður andi mín, men skil mítt er uttan ávøkst.

5)  At syngja við andanum – sett í mun til at syngja við skilinum (so at syngja við andanum er yvirnáttúrligt, andin ger tað, ikki títt vit og skil!)
I. Cor. 14:15: Hvat er tað tá? Eg vil biðja við andanum, og eg vil biðja við skilinum eisini: eg vil syngja við andanum, og eg vil syngja við skilinum eisini.

Gev gætur: Andligu gávurnar eru allar yvirnáttúrligar – hvør tann einasta ein!.
Ikki éin kann lærast á einum skúla, ikki eingong besta teologiseminarii í heiminum (ella kanska rættari sagt: minst av øllum har!), eiheldur kann ein lesa seg fram til tær.

– Allar verða givnar av Andanum I. Cor. 12:7-11 (… “av sama Andanum”)

– Allar andligu gávurnar eru Halgi Andin, sum virkar í okkum – ikki vit sjálvi sum virka við eini gávu sum vit hava ræði yvir, tí at skriftin sigur í I. Cor. 12:11: men øll hesi virkar hin éini og sami sjálvi Andin.

Vit verða stuðlað til at tráa gávurnar, girnast tær og biðin um at biðja um at kunna týða tungutalu. So hetta er persónligt ímillum tann einstaka og Guð. Hetta er títt persónliga andliga lív, ein partur av lívinum í Guði, ein vídd (dimensjón) av lívinum í Guði.

So tá ið ein andlig gáva veruliga virkar, so er tað Halgi Andin, sum virkar, ikki tú sjálvur. Men tú letur Halga Andan sleppa framat, ella samarbeiðir við hann. Skriftin tosar um, í Róm. 6:13 & 19, at vit eiga at veita Guði limir okkara.

Róm. 6:13: Eiheldur veiti tit tykkara limir sum amboð hjá órættvísi yvirfyri synd: men veitið tykkum sjálvar yvirfyri Guði, eins og teir sum eru livandi frá teimum deyðu, og tykkara limir sum amboð hjá rættvísi yvirfyri Guði.

---

Paulus vil, sum vit longu hava sæð, at vit ikki lata tungutalu fylla alt møtið, men loyva tveimum, ella í mesta lagi trimum, at tala í tungu á einum møti
I. Cor. 14:27: Um nakar maður tali í eini ókendari tungu, latið tað vera sum tveir, ella í mesta lagi sum tríggjar, og tað eftir raðfylgju; og latið éin týða.

Ikki allir í senn, men “eftir raðfylgju”, tvs. éin og éin, éin eftir øðrum

Er eingin týðari, tá skal hann binda frið í kirkjuni, og heldur tala fyri sær sjálvum, og fyri Guði
I. Cor. 14:28: Men um tað veri eingin týðari, lat hann binda frið í kirkjuni; og lat hann tala fyri sær sjálvum, og fyri Guði.

Her meinast við, at reisa seg upp í savnaðinum og tosa hart í eini tungu, sum ein boðskap til kirkjuna. Er eingin at týða, so skal ein slíkur binda frið – tí at tað gagnar ikki kirkjuni, (slíkt verður bert kjøtligt reyp).

Legg til merkis, at tað eru fleiri sløg av tungum: Boðan uttan týðing, boðan í kirkjuni við týðing, tala fyri sær sjálvum og fyri Guði, at biðja í tungu, at syngja í tungu.
– Síggj hetta, at tað víst stendur so í Guðs orði, og lat tað søkka inn, tí at eisini hetta er at “rætt deila sannleiksorðið”, sum vit lesa í II. Tim. 2:15: Studera at sýna teg sjálvan viðurkendan yvirfyri Guði, ein verkamann sum tarvast ikki at skammast, rættliga deilandi sannleiksorðið.

Og lat ikki nakra samkomulæru læra teg mótsatt við Guðs orð; tí at Guðs orð hevur rætt.

---

Tann, sum talar í eini ókendari tungu, skal biðja, at hann má týða
I. Cor. 14:13: Hvørsvegna lat hann, sum talar í eini ókendar tungu, biðja, at hann má týða.

– So at, um tú hevur eina tungutalu, so kanst tú biðja Guð geva tær týðingina, og fært tú hana, so kanst tú bæði geva tunguna og týðingina í kirkjuni. So fáa øll gagn av tí, so sum Guð vil; og hoyrararnir eiga at døma um, hvørt hetta er rætt og av Guði, útfrá, um tað er í tráð við Heilagu Skriftina.

---

Guð vil, at alt rætt, gott, og satt, skal hava sítt rætta pláss í kirkjuni, so sum Guðslæra, tungutala við týðing, opinberingar (sum sjálvandi mugu samsvara við skriftina), psálmar, (og tala, vitnisburður) osv.
I. Cor. 14:26: Hvussu er tað tá, brøður? Tá ið tit koma saman, hvør og ein av tykkum hevur ein psálm, hevur eina Guðslæru, hevur eina tungu, hevur eina opinbering, hevur eina týðing. Latið allar lutir verða gjørdar til uppbyggingar.

Fruktin, tá ið hetta sleppur at virka rætt, og tá ið tað er satt og er av Guði, er friður, ikki ørkymlan
I. Cor. 14:33: Tí at Guð er ikki høvundur ørkymlanar, men friðar, sum í øllum kirkjum hjá teimum heilagu.

– Fruktin er eisini uppbygging og uggan – ikki rótloysi

I. Cor. 14:3: Men hann, sum propheterar, talar fyri monnum til uppbyggingar, og formaningar, og ugganar.

---

Tungutala við týðing lyftist upp á sama støði og sama andliga virði sum prophetï
I. Cor. 14:5: Eg vildi, at tit allir talaðu við tungum, men heldur, at tit propheteraðu: tí at størri er hann, sum propheterarar, enn hann, sum talar við tungum, uttan hann týði, at kirkjan má fáa uppbygging.

– orðini “uttan hann týði” gera hetta greitt
– prophetï er ein beinleiðis heilsan frá Guði til éin ella fleiri, og tungutala við týðing fær sama virkni og gagn sum hetta, tá ið tungutalan verður týdd.

---

Andligar gávur verða givnar við handaálegging – men mugu ikki vanrøkjast, tvs. man heldur tær virknar við at tráa tær og brúka tær

I. Tim. 4:14: Vanrøk ikki gávuna sum í tær er, sum varð givin tær við prophetii, við áleggingini av hondum elstaráðsins.

Devt. 34:9a: Og Josjua Nuns sonur var fullur av vísdóms andanum; tí at Móses hevði lagt sínar hendur uppá hann.

---

Vit kundu tosað um ting og umstøður, sum fremja, at andligu gávurnar kunnu virka, og ting og umstøður, sum forða, at andligu gávurnar kunnu virka. Eisini kundi man hugt uppá dømir í skriftini, har hvør éinstøk andlig gáva virkaði, bæði í Jesu egnu tænastu, og í tænastu ápostlanna, men eisini í tænastu leikmanna, so sum Agabus, Ananias, Philippus, Stephanus osv. Tað er tilfar til eina aðru ferð. Vit lata hetta vera nóg mikið á hesum sinni.

---

Endaheilsan við Philippibrævinum 1:20-21: Samsvarandi við mína inniligu væntan og mína vón, at í ongum skal eg verða til skammar, men at við øllum dirvi, eins og altíð, soleiðis eisini nú, Christus skal verða gjørdur stórur í mínum likami, hvørt tað veri seg við lívi, ella við deyða: Tí fyri mær at liva er Christus, og at doyggja er vinningur.

A M E N.

https://youtu.be/QB33P8Y-7DA

Lat nú upp títt skil og skil, at søga Ameriku er rætt, tí at Ameriku er í hvørsfalli og merkir tí søgan hjá Ameriku. Eitt dømi, sum kundi verðið givið, til at hjálpa tær at skilja hetta, er: Fiskimark Føroya. Føroya er hvørsfall, og tí nýtist orðið hjá ikki at standa í setninginum. Ein eigur at ganga ímóti vaksandi fáfrøði, ikki fløða við henni niður í dimma dalin. Ja, fáfrøði er kvenkyns, ikki hvørkikyns. Nær gavst tú at hugsa?
Ert tú hin sanni verji trúarinnar? Verji trúarinnar er jú tað sama sum verjin hjá trúnni. Er tað sivað inn, ella má eg yvirgeva teg sum býttan? Altso, lærir ungdómurin einkið í skúlanum longur? Ella skúlar skúlin sunt vit og skil út úr heysunum á teimum? Tí at okkurt av hesum man tað vera, tá ið ikki eingong útlærdir fólkaskúlalærarar duga at skriva føroyskt longur. Tá ið eg gekk í skúla, sótu vit og skiftust um at lesa upp úr onkrari 40 ára gamlari Føroyskt bók, ein fyri og annar eftir, vit skrivaðu fyrisøgn í tímanum og skuldu skriva stílar heima og lata teir inn; og mállæra og bending varð skrásett og terpað á talvuni. Um alt ov mangir av hesum ikki vóru latnir inn við árslok, so var man í vanda; tað segði seg sjálvt. Hvat varð úr álvarleika og strangleika í allari skipanini og samfelagnum? Fólkið gerst býttari og býttari, tí at samfelagið sum heild rekur alsamt longri frá Guðs lóg. Vendið um, brennið Nýggja Sáttmálan, vendið KVF rass, og lesið tykkara Føroysku reformatións Bíbliu, fáið tykkum Guðsótta í hjartað: og Guð vil geva tykkum vit í bollan.

---

---

---

“Býttleiki er eitt moralskt brek”
– Diedrich Bonhoeffer

---

Tín stemma styrkir ein av tveimum andum í Føroyum – og ger teg nú ikki samsekan í barnamorði og sodomusyndini saman við satansa útvaldu tænarum. Eisini, um tú atkvøður fyri einum navnkristnum, sum í sínum devulrenda býttleika stillar upp í einum gudleysum flokki, um hann ikki kemur inn á ting, so styrkir tín stemma tó tann flokkin at fremja sína ógudiligu stevnuskrá undir sínum harra Sátan. Lat ongan villleiða teg. Gerist nú síggjandi. Hvørja ferð, ið val er, so stemma vit ikki bara uppá fólk, men eisini um, hvør andi ið stýrir í Føroyum: Guðs Andi, ella heimsins andi sum er Sátan. So hvørjum atkvøður tú fyri? Mammon? Liberaliteti (frælsi til ryggjaloysi) Morði av óføddum børnum? Sodomusynd? Ella monnum, sum vilja, at Føroyar skulu stýrast við Guðs orði sum grundarlagi í øllum tingum? Hjá mær ein eingin ivi yvirhøvur, tí at eg elski Guð og ikki mammon. Setur tú vælferð uppum kristnu virðini, so er tað av tí at tú elskar mammon meira enn Guð, og so elskar tú als ikki Guð. Tú hevur bara eitt at gera: AT VENDA UM, tín fráfalni, kvaheidni kloddi!

---

Eingin maður kann tæna tveim meistarum: tí at annaðhvørt vil hann hata tann eina, og elska hin; ella annars vil hann halda seg afturat tí eina, og vanvirða hin. Tit kunnu ikki tæna Guði og mammon (Matthæus 6:24)

---

Nú, vit hava fingið, ikki anda heimsins, men andan sum er av Guði (I. Cor. 3:12)

---

Í hvørjum gudurin av hesum heimi hevur blindað hugarnar á teimum sum trúgva ikki (II. Cor. 4:4)

---

Aftur tekur djevulin hann niðan á eitt ovurhonds høgt fjall, og sýnir honum øll kongadømir heimsins, og dýrd teirra; Og sigur við hann, Øll hesi ting vil eg geva tær, um tú vilt falla niður og tilbiðja meg. Tá sigur Jesus við hann, Slepp tær hiðani, Satan: tí at skrivað stendur, Tú skalt tilbiðja Harran Guð tín, og honum eina skalt tú tæna. Tá fer djevulin frá honum, og sí, einglar komu og tæntu honum. – Mugu kristnu politikararnir gera eins og Jesus. Um ikki, hvørjum tæna teir so? Hmmm? Sínum egna búki, mammon, mannaæru, og lygn.

Góði kristni politikari; góði ________

Sum tit vita, so hevur sodomu-andin gjørt innrás inn í Føroyar. Tað hendi í 2012, longu fyri 10 árum síðani, og í 2017 koppaði landið á liðina siðaliga: sodomitar skuldu nú kunna giftast borgarliga.

Eg sakni at hoyra fleiri kristnar politikarar klárt tala ímóti hesi andstygdini, tí at hetta kunnu vit líka lítið góðtaka sum slaktan av óføddum børnum. At vera kristin er enn at trúgva og fylgja Bíbliuni, – ikki lógarpakkum frá ES. Sodomusyndin er eitt tekin um endatíðina, og Jesus segði, at eins og dagar Nóa og dagar Sodomu og Gomorruh vóru, soleiðis skulu dagarnir áðrenn Menniskjusonurin kemur aftur vera (Lukas 17:26-30). Guðs orð ávarar, at tá ið Guð dømdi Sodomu og Gomorruh, so setti hann teir býirnar fram sum eitt fyridømi fyri tey, sum seinni fóru at liva ógudiliga, sum merkir, at tá ið fólk fóru at gera tað sama sum tey gjørdu har, maður við manni og kona við konu, so fáa tey sama dóm sum tey. Hetta umfatar ikki bara gerararnar, men eisini viðhaldsfólkið.

Fyri mær, so er tøgnin hjá teimum flestu av teimum kristnu politikarunum óhugnalig, og so vítt eg veit, hava bara tveir ella tríggir úttalað seg klárt og ótvítýðugt, at teir eru ímóti politiskari blástempling av hasi ótespiligu syndini.

Eg má siga, at um onkur av tykkum ikki síggja og vita, at leysgeving og blástempling av hasum er sera álvarsamt fyri land og fólk, so kenna tit ikki tykkara Bíbliu. Hatta biður um Guðs eldsliga dóm yvir land og fólk. Hetta gongur ikki órevsað. At síggja so nógvar av tykkum trúgvandi politikarum ístaðin geva vallyftir um vælferð og enn betri kor, og orðingar í rætning av, at Føroyar skulu vera fyri øll, tað rópar fyri mær um, at tit yvirhøvur ikki hava Guð við tykkum inn á ting. Ein flokkur hevur tó klárt sagt, at hann vil arbeiða fyri teimum kristnu lívsvirðunum. Hví eru tit ikki uppi í tí flokkinum? Hevði tað verið ov víðgongt ella hvat? Íðan, eru ikki politikararnir í Tjóðveldi, Framsókn og Javnaðarflokkinum víðgongdir í sínum gudloysi? Skammast teir við tað? Opinbært ikki líka nógv sum tit skammast við Jesus og hansara orð. Hvat eru tit sum trúgvandi farnir upp í politikk til, um tað ikki er fyri at ávirka landið soleiðis, at Guðs ríkis lærur sita væl og enn betri her á landi? Og hvat merkir ein slík útsøgn sum “Føroyar skal vera fyri øll” í 2022, uttan tað, at enntá sodomitarnir skulu skammleyst kunna folda seg út, sæð í ljósinum av, at man ongantíð klárt hevur sagt, at man er ímóti hasi andstygdini? Ein og hvør útsøgn verður jú tulkað í tráð við ta samtíð, hon verður søgd í, og hvørji mál eru uppi í tíðini osv.

Vita tit ikki, at Rómverjabrævið kapitul eitt flokkar tey, sum hava fragd í sodomitusku syndini saman við tey, sum gera hana, og at Guðs orð sigur í vers 32, at tey, sum hava fragd í tí, eru verd til deyða tillíka við gerararnar, sum er, tá ið Guð umsíðir dømir við eldi av himni, sum í okkara føri man vera nakrar hundrað kjarnorkubumbur frá Putin og Kina omanyvir Evropa? Í dag er hetta veruligari enn nakrantíð, og fer uttan iva at koma, eftir míni meting.

So at tað er tykkum heilt klárt, so endurtaki eg, at Guðs orð sigur altso tvær ferðir, í II. Pætur 2:6 og Judas vers 7, at tá ið Guð dømdi Sodomu og Gomoruh, so setti hann teir býirnar fram sum eitt fyridømi (eitt eksempul) fyri tey, sum seinni í tíðini fóru at liva ógudiliga, sum er, at gera tað sama sum tey, og Róm. 1:32 sigur, at tað eru ikki bara gerararnir, sum eru sekir, men eisini tey, sum hava fragd í hasum. Tit, sum standa við valdinum í landinum í dag, standa tí í eini sera vandasamari støðu, tí at tað verður skrásett hvat tit siga, ella lata vera við at siga, og hvørji mál tit umsita, og um tað verður til frama fyri skammleysa gudloysinum, ella ímóti tí. Tað verður altso hugt gjølla eftir, hvørjumegin tit spenna í andligu togtoganini yvir Føroyum: Guðs ríkis megin, ella Sátans megin. Hetta er altso veruleikin!

Sammøðraskapur kann sjálvandi ikki góðtakast sum eitt gyldugt mál yvirhvøvur av nøkrum sonnum kristnum. Tað kundi langomma tín sagt tær, men hon er farin, so tí má eg heldur skriva tykkum øllum nøkur bersogin orð. Eg óttist altso Guð uppum nakran mann ella devil.

Altso, hava tit onga andliga kumpass? Verða tit virkiliga leidd av ES, Danmark og KVF? Tað hjálpir ikki at siga, at nú eru hasar lógirnar komnar ígjøgnum, og so mugu vit bara handla harútfrá, tí at Guð viðurkennir ikki sataniskar lógir og tí kann eiheldur hansara fólk gera tað. At maður og maður og kona og kona skuldu kunna giftst borgarliga, ættleiða børn og liva sum gift, er ein satanisk lóg. At tvær konur, sum liva saman sum hjún, yvirhøvur skulu hava nakra sanktión frá landsins myndugleikum til ættleiðing ella arving, er jú ein botn satanisk lóg, sum eingin kristin kann standa modell til; ikki uttan hann er ein falskur kristin, ella fráfallin. Tvey av sama kyni verða ALDRI hjún undir Guði, bara undir og av Sátan og hansara tænarum. So uttan mun til, hvat er vorðið samtykt, so kunnu vit kristnu ikki annað enn boykotta hatta fult og heilt, kosta hvat ið kosta vil. Alt annað er at geva devulskapinum vælsignilsi.

Eg øtist yvir tøgnina hjá teimum flestu av tykkum, sum man veit, skulu eitast fyri at vera kristin fólk. Tykkara abbar og ommur høvdu staðið líkbleik og gløtt eftir tykkum og sagt, at tit heilt víst munnu vera síðsta ættarliðið, áðrenn Guð dømir heimin við eldi (sí II. Pætur 3:10). Tey høvdu fallið á knø og biðið inniliga til Guðs fyri tykkum, at hann mátti opnað eygu tykkara og bjargað tykkum, tí at samsek eru tit, sum sita á evstu rók, og spæla fólkalig og halda munn. Hava tit latið propagandørarnar á KVF (Kyns Villingarstovni Føroya) forgandað tykkum? Eg gloypi ikki einum orði frá teimum!

So eg havi skomm av tykkum. Kalli tykkum navnkristin. Kalli tykkum til umvendingar.

Eitt eitur breyðprophetur, so at eitt má tí eisini eita breyðpolitikari. Í Kongabókunum funnust óndir kongar, sum loyvdu og vendu blinda eygað til tilbiðjan av Baal, at tey ofraðu børnini til Baal, og sum toldu og loyvdu sodomu-syndina, men tá ið umsíðir ein góður kongur kom, so sum Ása, so rak hann sodomitarnar út úr landinum (I. Kong. 15:12). Guðs orð rósar honum – ikki hinum!. Um ein kongabók hevði verðið skrivað um politikararnar í Føroyum frá 2000-2022, hvat hevði skriftin so sagt um teg? Eg helt, at um man var kristin, so var tað tað allar ovasta og tað allar fyrsta man var, og so arbeiddi man útfrá tí í øllum lívsins viðurskiftum, arbeiðum og embætum. Tað gongur nógv longri enn bara til at vera fólkaligur. Sum sniðgevi havi eg sagt NEI til onkrar ríkar, stórar kundar, t.d. Hvonn í Havn, eg noktaði at gera brennivínslýsingar, og misti tey sum kunda. So be it! Rætt og rangt – rættvísi – verður enn dømt um út frá Guðs lóg, teimum tíggju boðunum, Guðs æviga standardi. At vera kristin politikari burdi verið eitt kall, og er tað tað, so má man væl saktans fremja tað kallið eftir Guðs orðs lærdómum, ikki tíðarandanum í endatíðini. Tað kann ikki írokna at lova gudloysinginum enn meira vælferð, meðan hann er á kós í helviti við turbo kraft. Summi av tykkum, fyri ikki at siga 98% av tykkum, koma at hava nógv at svara fyri á dómadegi. Tá vaska tit tað dumma smílið av andlitinum og koma niður av tykkara høgu jeepum. Tá minnast tit mínar ávaringar.

Tann, sum tegir, hann samtykkir. Tveir hava so ikki tagt ella samtykt. At so ein er klárt ímóti drápi av óføddum børnum, er gott, men hvar er klára útsøgnin ímóti sodomu-ólevnaðinum? Deyðatøgn! Altso, vita tit ikki av, at “samkyndur” er eitt spildurnýtt orð, sum medvitað er latið í hugtøk, sum skulu broyta almennu hugsanina um tað, sum enn einkið annað er enn synd og skendska? Nækni keisarin er latin í lygn. Samkyndur ljóðar kanska penari enn reyvari, men í Guðs eygum er tað enn synd, akkurát sama syndin. Tú kanst pudra syndina og bara brúka jalig orð um hana, men Guð sær tvørturígjøgnum hyklaríið. Hann verður ikki snýttur. Og eingin er føddur so. Guðs orð sigur klárt í Róm. 1, at tey fóru frá tí náttúrliga umganginum til tann sum er ímóti náttúruni. Hatta er tí eitt medvitað val, nakað, sum fólk geva seg út í, og tá kanska broytist kjøtið; hatta finst ikki í teirra DNA ella kromosomum, bara einum forvirraðum sinni. Hvat mundi abbi tín halda um, at tveir menn liva saman sum giftir? Hmm? Ella enn betur: Hvat heldur Guð! Altso, tú trýrt á hann, ikki sannheit? Íðan, leggur tú nakað í, hvat hann sigur um tað? Um ikki, so haldi eg, at tú skalt bara siga sum er: at tú ikki ert ein kristin, men ein hyklari og ein mammons-tilbiðjari; ein breyðpolitikari, sum spælir kristin.

Vælsignaður veri Miðflokkurin. Vælsignaður veri Jenis av Rana. Vælsignaður veri Jógvan á Lakjuni; og má Guð geva honum frið og hvíld eftir drúgva og trúgva tænastu sum ein sannur kristin politikari við viti í bollanum, ryggi, nøs og bliiiibum. Tit, sum nú stilla upp, hava nógva sálarrannsaking at gera. Eg og onnur eygleiða tykkum; og eisini Guðs einglar; og alt verður skrásett.

Eg vil tykkum tað besta, og biði fyri tykkum til tað síðsta, til bomburnar byrja at flúgva. Men, heilt erligt: Summum av tykkum ivist eg í, hvussu eg skal biðja: um tað er um Guðs signing, styrking og leiðslu, ella um, at Guð má kalla og frelsa tykkum. Fyri at vera á tí tryggu síðuni, fari eg at biðja um bæði. Men tveir kristnar politikarar havi eg sæð síðstu tíggju árini. At fáa eyga á teir, var ikki ringt, tí at alt hitt var líka.

Hetta bræv er sent øllum politikarum, sum eg og øll hini vita, kalla seg kristnar, men duga ómetaliga væl at fjala tað. Tó Jenis og Jógvan undantiknir. Vendið um; farið aftur og lesið tykkara Heilagu Bíbliu; I. Mósebók 19; Róm. 1; I. Corinth 6; II. Pætur 2 & 3; Judasarbræv, og so alla ígjøgnum. Folda so hendur, og bið Guð inniliga um at styrkja teg at gera tað, tú veitst er rætt, og fyri tað doyggj um so má vera.

-Heilaga, fedra sterka trúgv, okkum í sál tak ævigt búgv.

Sjúrður-FKJ-Højgaard.

P.S.
Í Guðs bók, enntá út úr Guðs egna munni, er tað eitt tekin um fráfall og at dómur stendur beint fyri framman, at konur valda. Tak tína Bíbliu og les Esaiah 3:12. Eg veit so, at Guð hevur rætt, um tit so ikki viðurkenna hann. Einaferð fara tit at gera tað, tað er víst. Tá fari eg at skoyta uppum økslina á høvuðseinglinum, og hyggja eftir mimuni.

So hvørjum tænir tú: Guði, ella hesum bersyndiga fólkinum?

Tilognað:
Kára–Tunnilsmunni–Højgaard
Gerhard–braveheart tá ið tað kemur til tunnil, men ikki til Guðs ríki–Lognberg
Magnus–Sammóður–Rasmussen
Jaspur–ímóti Abort men ikki sodomusyndini–Langgaard
Edvu–nikkidukku–Jacobsen í liberala flokkinum B
Frimodt–einkið frímóð–nú ímóti at hava prinsippir–Rasmussen
Helga–hvar er títt hjarta–Abrahamsen
Mercedes–GLS1.6–Gunnleygsdóttir
Símun Jóannesarson–kom nú–Hansen
Bill Justinussen
ímóti porno–Steffan–men ikki eitt bjefs ímóti sodomu–Poulsen
Karstin–hvar stóð hann–Hansen

Mynd: Judas.

Til málteigin.

---

Tað eru tríggjar Føroyskar Bíbliur, ikki tvær. Tann triðja eitur Føroyska King James, og kom út í heilum líki á reformatiónsárinum, 2017. Victor og Dahl hava týtt Alexandriska, gnostiska nýggja testamenti Origens, Clements og Philos, og perveteraða Biblia Stuttgartensia gamla testamenti hjá Kittel. Føroyska King James er rætti teksturin: Mazoretiska Ben Chayyim gamla testamenti, og Textus Receptus nýggja testamenti. Hon er rætta Bíblian, Guðs orð, hinar eru ikki. Soleiðis er tað, og tað er illa lýtt. Men satt er tað tó. Sjúrður Højgaard.