Kategori: Ikke kategoriseret

Myndugleikin í KJB er altso í topp.  Í topp; ja, enntá ovast uppi; ja, eg trúgvi enntá, at Guðs orð, sum Guð hevur í himni, er ein King James.  Flenn so.  Eg flenni eisini eftir tær.

For ever, O Lord, thy word is settled in heaven.
( Psalm 119:89  KJB )

Settled merkir eisini “avgjørt”.  Guðs orð er avgjørt.  Har er einkið at koma afturumafturaftur um.  Tað er í himni, og tað er eisini á jørð.  Hann, ið vil grava í sandinum eftir tí, gravar sítt egna høvd niður í sandin; og tað kann eg bara flenna eftir.  Og teir, sum geva nýggjar versjónir av “bíblium” út annaðhvørt ár, hava longu høvdið í sandinum.  King James er Guðs orð, um ævir grundfest í himni og á jørð.  Tað er mín trúgv, og tú kanst hava tína vantrúgv fyri teg sjálvan.

King James Bíblian er ikki ein “versjón” av Guðs orði.  Tí sigi eg ongantíð King James Version, men bara King James Bíblian, tí at hon ER Bíblian, hin eina og sanna.

Apostulin Jóhannes og hinir apostlarnir trúðu og vitstu, at tað var álítandi, sum teir høvdu sæð og boðað:

Jóhannes sigur, at tað, sum hann hevði skrivað, varð skrivað fyri at vit kunnu trúgva:

 30 ¶ Og mong onnur tekin
sanniliga gjørdi Jesus í nærveruni
av lærusveinum sínum, sum
eru ikki skrivað í hesa bók:
 31  Men hesi eru skrivað, at tit
mega trúgva at Jesus er Christus,
Sonur Guðs; og at trúgvandi,
tit máttu hava lív gjøgnum navn
hansara.
( Jóh. 20:30-31 FKJ )

Í næsta kapitli siga lærusveinarnir, at teir vitstu, at tað, sum varð skrivað, var satt:

 24  Hesin er lærusveinurin sum
vitnar um hesar lutir, og skrivaði
hesar lutir: og vit vita at vitnisburður
hansara er sannur.
( Jóh. 21:24 FKJ )

Hinir, sum høvdu lisið tað, sum Jóhannes hevði skrivað, góvu altso sín vitnisburð um, at teir vitstu, at tað, sum Jóhannes hevði skrivað, var sannur vitnisburður.

Ja, okkara trúgv kann og eigur at koma fram har til, at vit vita, at tað, vit trúðu og trúgva, er satt.

James var lukkuliga giftur við Onnu prinsessu úr Danmørk; og tey áttu nýggju børn saman.

Verandi hin fyrsti protestantiski kongurin í Onglandi, hevði hann nógvar católskar mótstøðumenn. Tá ið menn ikki kunnu oyðileggja ein mann við sonnum próvroyndum, so grípa teir til lygnina.

25 ár eftir at hann var deyður, fann ein av hansara heitastu católsku mótstøðumonnum uppá ta lygn, at hann skuldi hava verið sodomittur. Hendan lygnin byrjaði so at spreiða seg, fullkomiliga uttan nakað prógv. Tað er altso aldeilis ósatt. Eiheldur var hann siðleysur; tí at vanligt var tá í tíðini, at kongar fingu játtað stórar upphæddir til at hava hjákonur runt umkring: men King James gjørdi ongantíð brúk av teirri siðvenjuni. Hann helt seg til sína egnu hústrú, og tey vóru gift í mong ár.

King James var so mikið hóttur eftir lívinum, at hann hevði fýra lívvørðir hjá sær alla tíðina. Fyri at verja kongin sum best, svóvu teir enntá í sama rúmi sum hann: men tað er ikki prógv um nakaðsumhelst. Handa ljóta ákæra hevur einkið prógv aftanfyri sær. James skrivaði mangar bøkur og tær vísa ein mann, sum kendi Jesus Christ og Guð Faðir, sum óttaðist hann, og sum elskaði og virdi hans orð sera hátt.

James elskaði Bíbliuna. Longu fyrsta árið, hann var kongur í Stóra Bretlandi, setti hann í gongd arbeiðið at týða Heilagu Bíbliuna, og skuldi tað gerast so væl sum yvirhøvur gjørligt, sum síðan hevur hon verið mest útgivna bók nakrantíð: King James Bíblian.

Evolutións-teoriin er fullkomiliga KÚBÝTT.
Her hava tit øll sjón fyri søgn.
Flenn, meðan sekundina rulla ………. meðan tey næstan hugsa seg um; (men sannleikin er, at tey innsíggja, at tey hava trúð eini lygn)

Sjálvt ófrelstir vísindamenn skjóta seg sjálvar í fótin, og mugu viðganga, at har eru EINGI prógv yvirhøvur fyri darwinistisku teoriini:

Hesin fekk nakrar beinraknar spurningar frá eini gløggari gentu, sum skutu hol á alla hasa darwinistisku lygnina, vendi um frá lygnini til sannleikan: JESUS CHRIST:

21 Av tí at, tá ið teir kendu Guð, dýrðmettu teir hann ikki sum Guð, eiheldur vóru takksamir; men gjørdust fáfongdir í ímyndanum sínum, og fávitskuta hjarta teirra varð myrkjað.
22 Váttandi seg sjálvar at vera vísar, gjørdust teir dárar,
23 Og broyttu dýrd hins óforgongiliga Guðs yvir í eina mynd gjørd lík forgongiligum manni, og fuglum, og ferføttum djórum,
og skriðkyktum.
24 Hvørsvegna Guð eisini gav teir upp til óreinsku gjøgnum girndirnar av egnu hjørtum teirra, at vanæra síni egnu likam sín
ámillum:
( Róm. 1:21-24 FKJ )

The fool hath said in his heart, There is no God. They are corrupt, they have done abominable works, there is none that doeth good.
( Psalm 14:1 KJB )

Darwinistar eru BÝTTASTU fólk á klótini.
Og tað er ikki “útspilling”, men FAKTA.

Darwinistar, sum lúgva, at teir eru Christnir, eru størstu HYKLARAR á klótini.

So ikki trúgva tínum lívfrøðislærara, tá ið hann roynir at propa-ganda teg so til við sínum satanisku lygnum. Trúgv tú bara King James Bíbliuni. Guð hevur sagt tær so 100% satt.

Ein darwinistiskur skúlalærari er býttari enn tann ólærdasti næmingurin í flokkinum, sum trýr Guðs orði.

Ein onnur snúin undanførsla er at siga, at man trýr uppá “ófeilbarlig upprunalig handrit”.  Men hvar er so Bíblian í dag?  Hvat nytta upprunalig handrit tær?  Altso, hatta er sum at trúgva uppá ævintýr.  Kanst tú ikki vísa á eina Bíbliu, sum tú TRÝRT og VEITST er Guðs orð í dag, uttan feil, fullkomiliga varðveitt?  Hvat nytta upprunalig handrit okkum, tá ið ikki eitt einasta av teimum finst í dag?  Hevur Guð ikki varðveitt sítt orð og síni orð?
Íðan, hvar er tað?
Eg veit!
Tað er King James Bíblian.

 6  The words of the Lord are pure words: as silver tried in a furnace of earth, purified seven times.
 7  Thou shalt keep them, O Lord, thou shalt preserve them from this generation for ever.
( Psalm 12:6-7  KJB )

Guð lovaði at varðveita orðini hjá sær um ævir. Jamen so hevur hann gjørt tað!
Hvar?
Ímillum ymsar útgávur av handritum?
Nei! Í eini ávísari BÓK, sum enntá er á heimsmáli endatíðarinnar.  Guð vildi nemmiliga, at palleba skuldi kunna lesa sítt orð; ikki at tað skuldi vera lokað inni ímillum vantrúgvandi, feil-inndoktrineraði, enntá ÓFRELST róthøvd.  Bókin er ikki á ókendum, útdeyðum málum, sum mugu gitast fram til, hvat orðini munnu merkja, ella tá týðast útfrá heidnum skriftum; nei, Guð gav okkum sína BÓK á heimsmáli endatíðarinnar: English.  SUM UM Guð hevði væntað, at vit øll skuldu dugað Grikskt og Hebraiskt fyri at kunna lesa hansara orð; ella tá at vit skuldu máað spurt ófrelst, agnostisk, Guðsspottilig tekst-kritikkara róthøvd á onkrum anti-christiligum jesuita-yvirtiknum skúla í onkrum langt síðan fráfalnum, Guðs-avnoktandi landi. Gev mær kraft!

Nei, Guð gav okkum sítt orð PERFEKT, FULLKOMIÐ í eini tíð, tá ið menn funnust, sum óttaðust hann, meðan menn dugdu Grikskt og Hebraiskt til fulnar, høvdu tey røttu handritini um hendi, undir frelstum, Skotskum, beinhørðum kongi.

Ja, tað eri EG, sum eri trúgvandi: BÍBLIU-trúgvandi.
Eg trúgvi á Bíbliuna, og eg havi HANA.
Eg havi KLETTIN.
Tit, sum ikki eingong hava eina endaliga, ófeilbarliga BÍBLIU, hava bara meiningarnar hjá knokk-forvirraðum lærdum, tykkara egnu meiningar, luft, og Egyptiskan sand.

Ja, Guðs varðveittu orð eru í King James Bíbliuni.

Og Harrin segði við Nóah,
Kom tú og alt hús títt inn í ørkina; tí at teg havi eg sæð rættvísan frammi fyri mær í hesi ætt.
2 Av hvørjum reinum djóri skalt tú taka til tín í sjeyum, kallkynið og hansara kvennkyn: og av djórum, sum eru ikki rein, sum tvey, kallkynið og hansara kvennkyn.
3 Av fuglum eisini luftarinnar í sjeyum, kallkynið og kvennkynið; til at halda sáði á lívi uppiá ásjónini á allari jørðini.
4 Tí at enn eru sjey dagar, og eg vil elva tí at regna uppá jørðina fjøruti dagar og fjøruti nætur; og hvørt livandi evni, sum eg havi gjørt, vil eg oyða oman av ásjón jarðarinnar.
5 Og Nóah gjørdi samsvarandi øllum, sum Harrin beyð honum.
6 Og Nóah var seks hundrað ára gamalur, tá ið flóðin av vøtnum var uppiá jørðini.
7 ¶ Og Nóah fór inn, og synir hansara, og ektakona hansara, og ektakonur sona hansara við honum, inn í ørkina, uppá grund av vøtnunum av flóðini.
8 Av reinum djórum, og av djórum, sum eru ikki rein, og av fuglum, og av hvørjum tingi, sum skríður uppiá jørðini,
9 Fóru tað inn tvey og tvey til Nóah inn í ørkina, kallkynið og kvennkynið, eins og Guð hevði bjóðað Nóah.
10 Og tað bar á aftaná sjey dagar, at vøtnini av flóðini vóru uppiá jørðini.
11 ¶ Í tí seks hundradasta árinum av lívi Nóah, í øðrum mánaðinum, hinum seytjanda degi mánaðarins, hin sama dag vórðu allar keldur hins mikla djúps brotnar upp, og gluggar himins vórðu upplatnir.
12 Og regnið var uppiá jørðini fjøruti dagar og fjøruti nætur.
13 Í sjálvum tí sama deginum innfóru Nóah, og Sjem, og Ham, og Já´-pheth, synir Nóah, og ektakona Nóah, og tær tríggjar ektakonur sona hansara við teimum, inn í ørkina;
14 Tey, og hvørt djór eftir sínum slagi, og allur fenaðurin eftir teirra slagi; og hvørt skriðkykt, sum skríður uppiá jørðini, eftir slagi sínum; og hvør fuglur eftir slagi sínum, hvør fuglur av hvørjum slagi.
15 Og tey fóru inn til Nóah inn í ørkina, tvey og tvey av øllum kjøti, í hvørjum lívsandin er.
16 Og tey, sum fóru inn, fóru inn kallkyn og kvennkyn av øllum kjøti, eins og Guð hevði boðið honum: og Harrin lokaði hann inni.
17 Og flóðin var fjøruti dagar uppiá jørðini; og vøtnini øktust, og bóru uppi ørkina, og hon varð lyft upp uppum jørðina.
18 Og vøtnini høvdu yvirvág, og vórðu økt nógv uppiá jørðini; og ørkin fór uppiá ásjón vatnanna.
19 Og vøtnini høvdu yvirvág framúrligani uppiá jørðini; og allir hinir høgu heyggjar, sum vóru undir øllum himninum, vórðu huldir.
20 Fimtan alnir omantil høvdu vøtnini yvirvág; og fjøllini huldust.
21 Og alt kjøt doyði, sum rørdist uppiá jørðini, bæði av fugli, og av fenaði, og av djóri; og av hvørjum skriðkykti, sum skríður uppiá jørðini; og hvør maður:
22 Alt, í hvørs nasum lívsandin var, av øllum, sum var á turrlendinum, doyði.
23 Og hvørt livandi evni varð oytt, sum var uppiá ásjón lendisins, bæði maður, og fenaður, og skriðkyktini, og fuglur himinsins; og tey vórðu oydd frá jørðini: og Nóah einans varð verandi á lívi; og tey, sum vóru við honum í ørkini.
24 Og vøtnini høvdu yvirvág uppiá jørðini eitt hundrað og fimti dagar.

Og Guð mintist Nóah, og hvørt livandi ting, og allan fenaðin, sum var hjá honum í ørkini: og Guð fekk ein vind at fara yvir jørðina, og vøtnini linkaðu;
2 Keldurnar eisini djúpsins og gluggar himins vórðu tipt, og regnið frá himni varð hildið aftur;
3 Og vøtnini vendu aftur oman av jørðini støðugt: og við endan á teimum hundrað og fimti døgunum vóru vøtnini lækkaði.
4 Og ørkin hvíldi í tí sjeynda mánaðinum, á hinum seytjanda degi mánaðarins, uppiá Ar´-a-rat-s fjøllum.
5 Og vøtnini minkaðu støðugt inntil hin tíggjunda mánaðin: í tí tíggjunda mánaðinum, á hinum fyrsta degi mánaðarins, sóust fjallatindarnir.
6 ¶ Og tað bar á við endan á fjøruti døgum, at Nóah læt upp gluggan á ørkini, sum hann hevði gjørt:
7 Og hann sendi fram ein ravn, sum fór út fram og aftur, inntil vøtnini vórðu tornaði upp oman av jørðini.
8 Hann eisini sendi fram eina dúgvu frá sær, til at sjá, um vøtnini vóru lækkaði oman av ásjón lendisins;
9 Men dúgvan fann onga hvílu til ilina á fóti sínum, og hon kom aftur til hansara inn í ørkina, tí at vøtnini vóru á ásjónini á allari jørðini: tá rætti hann fram sína hond, og tók hana, og dró hana inn til sín inn í ørkina.
10 Og hann steðgaði enn aðrar sjey dagar; og aftur sendi hann fram dúgvuna út úr ørkini;
11 Og dúgvan kom inn til hansara um kvøldið; og sí, í hennara munni var eitt olivinblað – slitið av: so Nóah vitsti, at vøtnini vóru lækkaði oman av jørðini.
12 Og hann steðgaði enn aðrar sjey dagar; og sendi út dúgvuna; sum vendi ikki aftur til hansara meira.
13 ¶ Og tað bar á í tí seks hundradasta og fyrsta árinum, í tí fyrsta mánaðinum, hinum fyrsta degi mánaðarins, at vøtnini vóru tornaði upp oman av jørðini: og Nóah tók burtur dekking arkarinnar, og hugdi, og sí, ásjónin á lendinum var turr.
14 Og í øðrum mánaðinum, á hinum sjey og tjúgunda degi mánaðarins, var jørðin tornað.
15 ¶ Og Guð talaði við Nóah, sigandi,
16 Far fram úr ørkini, tú, og ektakona tín, og synir tínir, og ektakonur sona tína við tær.
17 Før út við tær hvørt livandi ting, sum er hjá tær, av øllum kjøti, bæði av fugli, og av fenaði, og av hvørjum skriðkykti, sum skríður uppiá jørðini; at tey mega nørast ríkiliga á jørðini, og vera ávakstasom, og margfaldast uppiá jørðini.
18 Og Nóah fór fram, og synir hansara, og ektakona hansara, og ektakonur sona hansara við honum:
19 Hvørt djór, hvørt skriðkykt, og hvør fuglur, og hvatsumhelst ið skríður uppiá jørðini, eftir sløgum sínum, fóru fram út úr ørkini.
20 ¶ Og Nóah bygdi eitt altar at Harranum; og tók av hvørjum reinum djóri, og av hvørjum reinum fugli, og ofraði brennioffurˇ á altarinum.
21 Og Harrin kendi søtan royk; og Harrin segði í hjarta sínum, Eg vil ikki aftur banna jørðina meira fyri mansins søk; tí at ímyndan hjarta mans er ónd frá ungdómi hansara; eiheldur vil eg aftur sláa meira alt livandi, eins og eg havi gjørt.
22 Meðan jørðin verður, skal sáðtíð og heyst, og kuldi og hiti, og summar og vetur, og dagur og nátt ikki halda uppat.

Ein og hvønn, sum ikki trýr uppá Nóah flóð bókstavliga so sum Guð sigur okkum í heilaga orði sínum, hann rokni eg sum VANTRÚGVANDI, og IKKI ein bróður.

3 Vitandi hetta fyrst, at tað skulu koma í hinum síðstu døgum spottarar, gangandi eftir teirra egnu lystum,
4 Og sigandi, Hvar er fyrijáttanin um komu hansara? tí síðan fedrarnir sovnaðu, allir lutir halda áfram sum teir vóru frá byrjan skapanarinnar.
5 Tí hetta teir eru viljugliga óvitandi um, at við orði Guðs himnarnir vórðu í forðum, og jørðin standandi út úr vatninum og í vatninum:
6 Við hvørjum heimurin sum tá var, verðandi yvirfloymdur við vatni, glataðist:
7 Men himnarnir og jørðin, sum nú eru, við hinum sama orði verða hildin í varðveitslu, goymd at eldi ímóti deginum av dómi og glatan av ógudiligum monnum.
( II. Pætur 3:3-7 FKJ )

Guðs orð sigur altso, at í síðstu døgum skuldu tey spotta hesi trý ting (sí omanfyri):
1) Skapanina
2) Syndaflóðina
3) Jesu afturkomu

Eg havi so ikki tíð til spottarar.

vórðu í forðum = “blivu til” í forðum.

Jóhannus Páll II pávalortur, og Billy frímúrari Graham kunnu eta hvør sín tveir metur langan ráligan, nýskitnan neytalort.

Báðir SÁÐA IVA um og tí SPOTTA skapanina og syndaflóðina, og tað enntá í Jesu navni sum dulbúnir rættvísis tænarar.

Páll II er longu í helviti (ikki skerseldi); so hann kann eta sín har.

Billy (og hansara innsníktu líkar, eisini her í Føroyum!) kann enn taka og venda sær um. Hasin steindeyði ræðuskíturin avnoktaði, at man má vera FRELSTUR fyri at koma til himmals, og at JESUS CHRISTUS ER EINASTI VEGUR TIL FAÐIRSINS. So er hann altso ein kavheiðin SPOTTARI!!!. Sært tú ikki tað, so ert tú STARBLINDUR!!!. Ikki havi eg enn hoyrt hann koma fram og siga, at hann segði nakað rangt. Hatta er so ikki mín bróðir. Hatta kalli eg ein KAVHEIDNAN SPOTTARA.

Babsarnir í Føroyum, sum blindir hava forgudað økumeniska pávasleikin Billy kunnu bara taka og eta hann; (eftir at hann hevur etið sítt); og skamma seg av og VAKNA!

Menn fylgja monnum, meðan teir kalla Guð ein lygnara!
Sannleikin er, at tað eigur at vera akkurát UMVENT!

Latið Guð vera sannorðaðan, men hvønn mann ein lygnara;
( Rom. 3:4 FKJ )

Billy og Páll eru tveir útforhálaðir LYGNARAR!

Ja, tey, sum yvirhøvur hava forgudað NAKRAN MANN yvirhøvur, kunnu læra seg at fylgja JESUSI CHRISTI eina okk aleina.

Tað er betri at vera ov ógvusligur fyri tí rætta, enn at spæla ein hampilig nissa fyri tí órætta.

Gev mær eina KING JAMES; og eig tú bara tínar smørmjúku kanónir uppi á 32. templara grad!

P.S. Pat Robertson er ein annar úlvur!