Kategori: Ikke kategoriseret

So satt eg tali Guðs orðs sannleika, so er grundin til, at fólk føla seg stungin av at lurta eftir mær tann, at tey eru full í lygn og hykli, og sannleikin prikar tey.

Jamen, tað sigur seg sjálvt: eg stingi eftir lygn, og bara hjá teimum, sum goyma lygn í sínum hjarta, er nakað at stinga í: tí føla tey seg stungin. Tann, sum stendur fríur í sannleikanum, frøist yvir at hoyra hann sagdan, og kennir ongan sviða.

So fara tey eftir tónanum, sum man tosar í, men eru ikki før fyri at reka aftur tingini, sum man segði.

Teirra snakk um manglandi kærleika er fullkomiliga humanistiskt, – tey halda, at tað at elska er bara at kína hundin eftir hárinum. Nei, at elska av sonnum er at elska Guð og hans orð og hansara boð, og geva næsta sínum júst tað, hann mest hevur brúk fyri, ikki bara tað hann ynskir sær.

Onnur fremja karakter-morð, meðan aftur onnur dríva andaligt hor við anda hesa heims og anti-christs.

Eg verði áfram giftur við Guðs orði og Guðs Ond.
Vóni tú langt um leingi finnur útav tær.

Og av tí at eg sigi tykkum
sannleikan, trúgva tit mær
ikki.
( Jóh. 8:45  FKJ )

Eri eg tessvegna vorðin fíggindi
tykkara, av tí at eg sigi tykkum
sannleikan?
( Gal. 4:16  FKJ )

Vei mær, um eg ikki elskaði sannleikan meiri enn kvinnu.

Eg ætlaði at leggja stílin um, men tað verður av ongum.  Eg føli meg ikki hava syndað; føli meg heldur gera synd, tá ið eg bakki aftur.  Veit, at eg havi sagt satt og rætt, og tað má eg bara liva og doyggja við; og onnur bara finna útav sær.  Havi eg gjørt synd í bara at kunngera tykkum eyðsædda sannleikan um tykkara hykl, skitt, og synd, má so Guð døma meg.  Vi får se.

13 ¶ Tit eru salt jarðarinnar :
men um saltið havi mist smakk sín,
við hvørjum skal tað verða saltað?
tað er hiðanfrá ikki gott fyri nakað,
uttan at verða kastað út, og at
verða traðkað undir mannaføtur.
 14  Tit eru ljós heimsins. Ein
staður sum er settur á einum
fjalli, kann ei verða fjaldur.
 15  Eiheldur kveikja menn eitt
kertaljós, og seta tað undir eitt
skeppumál, men í ein kertastaka ;
og tað gevur ljós øllum sum eru í
húsinum.
( Matthæus 5:13-15  FKJ )

1

2

Eg meinti at siga Diotrephes, (ikki Demetrius), og tað stendur í III. Jóh. v. 12.

Ja, tað er fullgjørt. (Jóh. 19:30 FKJ)
Tað er bara at koma til Golgatha og taka ímóti Jesusi Christi.
Grøðing er eisini tín í Jesu fleingjuskeinum.

Frelsa, friður, og grøðing eru tíni í fullgjørda verki Christs.
Frelsa til tín anda og sál,
Friður til tína sál og títt sinn,
Grøðing til títt likam.

4 Surely he hath borne our griefs, and carried our sorrows: yet we did esteem him stricken, smitten of God, and afflicted.
5 But he was wounded for our transgressions, he was bruised for our iniquities: the chastisement of our peace was upon him; and with his stripes we are healed.
6 All we like sheep have gone astray; we have turned every one to his own way; and the Lord hath laid on him the iniquity of us all.
(Isaiah 53:4-6  KJB)

At tann parturin, sum hevur við grøðing at gera í Esaiah 53:4-6, er likamlig grøðing, tað prógvar Matthæus 8:16-17:

16 ¶ Tá ið kvøldið var komið,
førdu tey til hansara mong sum
vóru heltikin við djevlum : og hann
kastaði út andarnar við orði sínum,
og grøddi øll sum vóru sjúk :
17 At tað mátti verða uppfylt
sum var talað við Es-ai´-asi propheti,
sigandi, Sjálvur hann tók
veikleikar várar, og bar sjúkdómar
várar.

Tað kanst tú ikki avnokta; tí so mást tú avnokta Guðs orð; og tá gongur tú ímóti grundarlagnum í tíni Christnu trúgv. Hvussu kanst tú tað? Kom nú: trúgv Guðs orði.

1

2

Ruckman beintframligani pladask framaná:

Á, hvør vælsignað!
Hvør vaskandi frá øllum lygnar-skitti.
Sum at fara í runu-bað í spa.

Tá ið Satans forgandaða lygnar-propaganda er sterk, má sannleikin prædikast sterkt afturímóti. Ein køstaskitin bussur má mangan trykk-spulast.

Forrestin: hvør kongur kann vera kongur sum ein geld bloyta og humanissa?

Nei, man berjist við lívinum sum innsats, og sigur tað sum sigast má so beint framaná. Tað mást tú bara taka tær av.

Guðs ríki er ikki fyri bloytur.

Gev mær kraft!

 3  Tú tessvegna halt út tvørleika,
sum ein góður hermaður
Jesu Christs.
 4  Eingin maður sum kríggjar
fløkir seg upp í viðurskiftini av
hesum lívi ; at hann má toknast
honum sum hevur útvalt hann
at vera hermaður.
( II. Tim. 2:3-4  FKJ )

  5  Og frá Jesusi Christi, hvør er
hitt trúfasta vitnið, og hin frumgitni
av hinum deyðu, og prinsur
konga jarðarinnar. Honum sum
elskaði okkum, og tváaði okkum
frá syndum okkara í sínum egna
blóði,
  6  Og hevur gjørt okkum kongar
og prestar yvirfyri Guði og Faðir
hansara ; til hansara veri dýrd
og harradømi um ævir og ævir.
A´-men.
( Opb. 1:5-6  FKJ )

Uppá Guðs egna orð, so eri eg hermaður og kongur.
Ert tú?

1

2

3