Harrin segði við Jeremiah (og við meg), at hann skuldi ikki venda við til fólkið, men tala, og lata fólkið venda við til sín

19    ¶    Tessvegna, svá sigur Harrin, Um tú vendi aftur, tá vil eg føra teg aftur, og tú skalt standa frammi fyri mær : og um tú taki fram hitt dýrabæra frá hinum ringa, skalt tú vera sum munnur mín : lat teir venda aftur at tær; men vend ikki tú aftur at teimum.
    20    Og eg vil gera teg at hesum fólki til ein girdan messing múr : og teir skulu berjast ímóti tær, men teir skulu ei hava yvirvág ímóti tær : tí at eg eri við tær til at frelsa teg og til at bjarga tær, sigur Harrin.
    21    Og eg vil bjarga tær út úr hond hinna vondu, og eg vil endurloysa teg út úr hond hinna ræðuligu.
( Jeremiah 15:19-21  FKJ )

19    ¶    Therefore thus saith the Lord, If thou return, then will I bring thee again, and thou shalt stand before me : and if thou take forth the precious from the vile, thou shalt be as my mouth : let them return unto thee ; but return not thou unto them.
    20    And I will make thee unto this people a fenced brasen wall : and they shall fight against thee, but they shall not prevail against thee : for I am with thee to save thee and to deliver thee, saith the Lord.
    21    And I will deliver thee out of the hand of the wicked, and I will redeem thee out of the hand of the terrible.
( Jeremiah 15:19-21  KJB )

.. : ja, latið Guð vera sannorðaðan, men hvønn mann ein lygnara ; ..
( Rom. 3:4  FKJ )

Og eins og Móses hevjaði upp ormin í oyðimørkini, enntá soleiðis má Menniskjusonurin verða hevjaður upp: ..

 15  At hvørsumhelst ið trýr á hann skuldi ikki glatast, men hava ævigt lív.
 16 ¶ Tí so elskaði Guð heimin, at hann gav eingitna Son sín, at hvørsumhelst ið trýr á hann skuldi ikki glatast, men hava ævigt-varandi lív.
( Jóh. 3:14-16  FKJ )


1

2

3

  5  Hesin tá er boðskapurin sum
vit hava hoyrt av honum, og kunngera
tykkum, at Guð er ljós, og í
honum er als einkið myrkur.
  6  Um vit siga at vit hava samfelag
við hann, og ganga í myrkri,
ljúgva vit, og gera ikki sannleikan :
  7  Men um vit ganga í ljósinum,
eins og hann er í ljósinum, hava
vit samfelag hvør við annan, og
blóð Jesu Christs Sonar hansara
reinsar okkum frá allari synd.
  8  Um vit siga at vit hava onga
synd, svíkja vit okkum sjálv, og
sannleikin er ikki í okkum.
  9  Um vit játta syndum okkara,
hann er trúfastur og rættvísur at
fyrigeva okkum syndir okkara, og
at reinsa okkum frá allari órættvísi.
  10  Um vit siga at vit hava ikki
syndað, gera vit hann ein lygnara,
og orð hansara er ikki í okkum.
( I. Jóh. 1:5-10 FKJ )

 4 ¶ Og teir ferðaðust frá Hór
fjalli eftir vegi Reyða-havsins, til at
kringfara land E´-dóm-s : og sálin
hjá fólkinum var mikið mótfallin
uppá grund av veginum.
 5  Og fólkið talaði ímóti Guði,
og ímóti Mósesi, Hvørsvegna hava
tit ført okkum upp úr Egyptalandi
til at doyggja í oyðuni? tí at tað
er einkið breyð, eiheldur er nakað
vatn ; og vári sál stendst við hetta
lætta breyðið.
 6  Og Harrin sendi eldsligar
høggormar millum fólksins, og
teir bitu fólkið ; og nógv fólk av
Ísrael doyði.
 7 ¶ Tí kom fólkið til Móse,
og segði, Vit hava syndað, tí at
vit hava talað ímóti Harranum,
og ímóti tær ; bið at Harranum,
at hann taki burt høggormarnar
frá okkum. Og Móses bað fyri
fólkinum.
 8  Og Harrin segði við Móses,
Ger tær ein eldsligan høggorm,
og koyr hann uppá eina stong :
og tað skal bera á, at hvør tann
sum er bitin, tá ið hann hyggur
uppá hann, skal liva
.
 9  Og Móses gjørdi ein høggorm
av messing, og koyrdi hann uppá
eina stong, og tað bar á, at um
ein høggormur hevði bitið nakran
mann, tá ið hann skoðaði høggormin
av messing, hann livdi.
( Nummur 21:4-9  FKJ )

Hann sum hevur Sonin hevur lív ; og hann sum hevur ikki Son Guðs, hevur ikki lív.

(Henda myndin hongur her í stovuni ; Christus í templinum, eftir Heinrich Hofmann.
Hetta er ein greining av henni)

 9  Um vit taka ímóti vitnisburði
manna, vitnisburður Guðs er størri :
tí hesin er vitnisburður Guðs sum
hann hevur vitnað um Son sín
.
 10  Hann sum trýr á Son Guðs
hevur vitnisburðin í sær sjálvum :
hann sum trýr ikki Guði, hevur
gjørt hann ein lygnara ; av tí at
hann trýr ikki teirri frágreiðing
sum Guð gav um Son sín.
 11  Og henda er frágreiðingin, at
Guð hevur givið til okkara ævigt
lív, og hetta lív er í Syni hansara.
 12  Hann sum hevur Sonin hevur
lív ; og hann sum hevur ikki
Son Guðs, hevur ikki lív.
 13  Hesar lutir havi eg skrivað
tykkum sum trúgva á navn Guðs
Sonar ; at tit mega vita at tit hava
ævigt lív, og at tit mega trúgva á
navn Guðs Sonar.
( II. Jóh. 9-13  FKJ )

6 Tí Guð, hvør beyð ljósinum
at skína út úr myrkri, hevur skinið
í hjørtum okkara, at geva ljósið
av kunnleikanum til dýrd Guðs í
andliti Jesu Christs
.
( II. Cor. 4:6  FKJ )

Hvør, verandi bjartleikin av
dýrd hansara, og úttrykkiliga myndin
av persóni hansara
, og haldandi
uppi øllum lutum við orðinum
av kraft síni, tá ið hann hevði við
sær sjálvum reinskað syndir okkara,
settist niður við høgru hond
Hátignarinnar á hæddini ;
( Hebr. 1:3  FKJ )

Men gudiligleiki við nøgdsemi er mikil vinningur. Tí vit førdu einkið inn í henda heim, og tað er víst vit kunnu bera einkið út. (I. Tim. 6:6-7 FKJ)

 3  Um nakar maður frálæri
øðrvísi, og ájátti ei til heilnæmra
orða, enntá orða várs Harra Jesu
Christs, og við ta Guðs-læru sum
er samsvarandi við gudiligleika ;
 4  Hann er hástórur, vitandi
einkið, men sjúkur eftir spurningum
og orðastríðum, av hvørjum
kemur øvund, stríð, útskeldanir,
óndir illgrunar,
 5  Rangvørgir orðadráttir av
monnum av spiltum hugum, og
eiðasørir fyri sannleikanum, haldandi
at vinningur er gudiligleiki :
frá slíkum hav teg undan.
 6  Men gudiligleiki við nøgdsemi
er mikil vinningur.
 7  Tí vit førdu einkið inn í henda
heim, og tað er víst vit kunnu bera
einkið út.
 8  Og havandi mat og klæði latum
okkum vera nøgdir harvið.
 9  Men teir sum vilja verða ríkir
falla inn í freisting og snerru,
og inn í mangar fávitskutar og
skaðiligar girndir, hvørjar søkkja
menn í oyðilegging og glatan.
 10  Tí peninga-alskurin er rót
als ils: sum meðan summir girnaðust
eftir, teir eru farnir skeivir frá
trúnni, og hava gatað seg sjálvar
ígjøgnum við mongum sorgum.
 11  Men tú, O Guðs maður,
flýggja hesar lutir ; og fylg eftir
rættvísi, gudiligleika, trúgv, kærleika,
tolinmóði, eyðmjúkleika.
 12  Stríð hitt góða trúar-stríð,
legg hald á ævigt lív, hvarframat
tú ert eisini kallaður, og hevurt
viðurkent eina góða játting frammi
fyri mongum vitnum.
( I. Tim. 6:3-12 FKJ )

kunnu bera einkið út
hetta kann ikki sigast betri. Orðaraðfylgjan er í topp!

sagnorðið er kunnu ..
kunnu hvat?
.. bera
bera hvat?
.. einkið
bera einkið hvagar?
.. út.

einkið kunnu bera út er ikki Guðs bálburður: tað er skinklandi mannamál hjá tíni hálv-senilu ommudidd..

Sí, tú ert føgur, ástin mín ; sí, tú ert føgur ; tú hevurt dúgvu eygu fyri innan lokka tína : (Hás. 4:1 FKJ)


01 : Psychisk líðing og forfylging í síðstu tíð (sjá grein >)


02 : Hvørji verða tey, sum geva okkum upp?


03 : Íðan, bannaðust Paulus og Jesus?


04 : Teir, sum meylaðu, skulu læra Guðslæru

Hvat hevði tú gjørt?
Hvussu skuldi tú klárað tað í India og Kina, tá ið tú ikki eingong klárar tað her?
Fá fingurin út úr nøsini.

Latum okkum vera glaðar
og fegnast, og geva heiður til hansara:
tí brúdleyp Lambsins er komið,
og vív hansara hevur gjørt seg til reiðar.
(  Opb. 19:7  FKJ )

Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×