(heimsp.) pragmatisma, hentskaparstevna (heimspekistevna, har sannleikastøði heldur er tað, ið er hóskandi el. gagnligt, enn at tað er í samsvari við sannleikan el. veruleikan) (Kelda: sprotin.fo)
… Tvs. at pragmatisma ger TEG til gud, og Guð til ein lygnara.
orð títt er sannleiki. ( Jóh. 17:17b FKJ )
6 Orðini hjá Harranum eru skír orðˇ: sum silvur roynt í einum bræðsluovni av jørð, skírgaði sjey ferðir. 7 Tú skalt tey varða, O Harri, tú skalt varðveita tey frá hesi ætt um ævir. ( Psálmur 12:6-7 FKJ )
Um ævir, O Harri, títt orð er grundfest í himni. ( Psálmur 119:89 FKJ )
Reyðsokkurin (og teir, sum tola og verja hann) spotta Guðs orð; jamen tað sigur Guðs orð sjálvt:
At vera hóvligar, kýskar, passarar við hús, góðar, lýdnar fyri sínum egnu ektamonnum, at orð Guðs verði ikki Guðsspottað. ( Titus 2:5 FKJ )
Kallið meg so bara hvat tit vilja. Eg veit, at eg havi rætt. (Eg dugi nemmiliga at lesa)
Lurta eftir hesum, lær sannleikan, og goym hann sum skírasta gull í tínum hjarta:
Hvussu tað ber til? Jamen í ævinleikanum er eingin tíð: bara eitt nú
Hendan gjørdi sjálvmorð, fór í helviti og kom aftur
Bara úthelta blóð Jesu Christs vaskar okkara synd burtur og kann frelsa okkum
19 ¶ Tað var ein ávísur ríkur maður, sum var klæddur í purpur og fínt lín, og gleddist marglætisliga hvønn dag : 20 Og tað var ein ávísur biddari nevndur Laz´-a-rus, sum varð lagdur við dyr hansara, fullur í sárum, 21 Og tráandi at verða mettaður við molunum sum fullu frá borði hins ríka mans : harafturat komu hundarnir og sloktu sár hansara. 22 Og tað bar á, at biddarin doyði, og varð av einglunum borin inn í fang Ábrahams: hin ríki maðurin doyði eisini, og varð jarðaður ; 23 Og í helviti lyftir hann upp eygum sínum, verandi í pínslum, og sær Ábraham langt burturfrá, og Laz´-a-rus í fangi hansara. 24 Og hann rópaði og segði, Faðir Ábraham, hav miskunn mót mær, og send Laz´-a-rus, at hann má drepa tippin av fi ngri sínum í vatn, og svala tungu míni ; tí eg eri pínslaður í hesum loga. 25 Men Ábraham segði, Sonur, minst til at tú í lívstíð tíni tókst við tínum góðu lutum, og líkaleiðis Laz´-a-rus illu lutum : men nú er hann troystaður, og tú ert pínslaður. 26 Og umframt alt hetta, ímillum okkara og tykkara er tað eitt mikið svølg fest : so at teir sum vildu ferðast hiðanfrá til tykkara kunnu ikki ; eiheldur kunnu teir ferðast til okkara, sum vildu komið haðanfrá. 27 Tá segði hann, Eg biði teg tessvegna, faðir, at tú vildirt sent hann til húsar faðirs míns : 28 Tí eg havi fimm brøður ; at hann má vitna fyri teim, at ikki teir eisini komi inn í henda pínslustað. 29 Ábraham sigur við hann, Teir hava Móses og prophetarnar ; lat teir hoyra teir. 30 Og hann segði, Nei, faðir Ábraham : men um ein fór til teirra frá hinum deyðu, vilja teir venda um. 31 Og hann segði við hann, Um teir hoyri ikki Móses og prophetarnar, eiheldur vilja teir verða sannførdir, tó ein reis frá hinum deyðu. ( Lukas 16:19-31 FKJ )
Tí eins og Jónas var tríggjar dagar og tríggjar nætur í búki hvalsins ; soleiðis skal Menniskjusonurin verða tríggjar dagar og tríggjar nætur í hjarta jarðarinnar. ( Matthæus 12:40 FKJ )
Eg eri hann sum livir, og var deyður ; og, sí, eg eri livandi um ævir meir, A´-men ; og havi lyklar helvitis og deyðans. ( Opb. 1:18 FKJ )
… tvs. at tá ið Jesus fór í hjarta jarðarinnar, tá fór hann niður inn í helviti
So GEVST nú og sig, at helviti ikki er til, og GEVST og sig, at tað er ikki til enn. Tað er VÍST til NÚ!
LÍKALEIÐIS, tit ektakonur, verið í undirgivni fyri egnu ektamonnum tykkara ; at, um nakrir lýði ikki orðinum, teir eisini mega uttan orðið verða vunnir við atferðini hjá ektakonunum ; 2 Meðan teir skoða kýsku atferð tykkara samkoplaða við ótta. 3 Hvørs prýðing lat hana ei vera handa útvortis prýðing av at flætta hárið, og av at vera í gulli, ella av ílating í skartaklæði ; 4 Men lat hana vera hin duldi maður hjartans, í tí sum er ikki forgongiligt, enntá prýðingin av einum eyðmjúkum og stillum anda, sum er í eygsjón Guðs av miklum virði. 5 Tí eftir hesum háttalagi í hini gomlu tíð, hinar heilagu kvinnur eisini, hvørjar litu á Guð, prýddu seg sjálvar, verandi í undirgivni yvirfyri sínum egnu ektamonnum : 6 Enntá sum Sára lýddi Ábraham, kallandi hann harra : hvørs døtur tit eru, so leingi sum tit gera væl, og eru ikki ræddar fyri nakrari ræðslu. 7 Líkaleiðis, tit ektamenn, dvøljist við teimum samsvarandi við kunnleika, gevandi ektakonuni heiður, sum hinum veikara keri, og sum verandi arvingar saman til náði lívsins ; at bønir tykkara verði ikki hindraðar. ( I. Pætur 3:1-7 FKJ )
Og teir vísa beinleiðis satanisk merkir alla tíðina í dag. Hygg eftir hesum og vakna. Far so heim og les tína King James og ger teg kláran at fara inn í eldovnin saman við Sjadrak, Mesjak, og Abed-nego
Hygg næstu ferð eftir Heidna lgbt-signandi Mortensen og Jørgin Sniglasen so snikutir standa og gera tríkantsmerkir í DingDongVarpinum.
Rættvísi hevjar eina tjóð : men synd er ein skomm hjá einumhvørjum fólki. ( Orðt. 14:34 FKJ )
Ein órættlátur maður er ein andstygd fyri teimum rættlátu : og hann, sum er reiðiligur í veginum, er andstygd fyri tí vonda. ( Orðt. 29:27 FKJ )
6 Hóast hetta, Guð, sum uggar teir sum eru niðurboygdir, uggaði okkum við komu Titusar ; 7 Og ei við komu hansara eina, men við teirri troyst við hvørji hann varð uggaður í tykkum, tá ið hann segði okkum frá inniligu tráan tykkara, venan tykkara, brennandi huga tykkara mótvegis mær ; so at eg frøddist tess meira. 8 Tí tó eg gjørdi tykkum syrgnar við einum brævi, eg iðrist ikki, tó eg iðraðist : tí eg varnist at hin sami epistil hevur gjørt tykkum syrgnar, tó tað var bert í eina tíð. 9 Nú fegnist eg, ikki at tit vórðu gjørdir syrgnir, men at tit syrgdu til umvendingar : tí tit vórðu gjørdir syrgnir eftir gudligum háttalagi, at tit máttu móttaka skaða av okkum í ongum luti. 10 Tí gudlig sorg virkar umvending til frelsu, ei at verða iðrað um : men sorg heimsins virkar deyða. 11 Tí skoðið sjálvan henda sama lut, at tit syrgdu eftir gudligum slag, hvat ídni tað virkaði í tykkum, ja, hvørja reinsan av tykkum sjálvum, ja, hvørja harmavreiði, ja, hvønn ótta, ja, hvørja ógvusliga tráan, ja, hvat vandlæti, ja, hvørja hevnd! Í øllum lutum hava tit prógvað tykkum sjálvar at vera reinar í hesi søk. ( II. Cor. 7:6-11 FKJ )
Ja, lat tað so vera til umvendingar; ikki til ennvíðari hjarta-herðingar.
