Kategori: Ikke kategoriseret

Mál molar til tín at dubba upp í tín munn at kronsja og monsja; og síðan harum alleingi tonkja

1 :  um at hevna (hvønnfall, hvørjumfall)
2 :  fjarskotnum londum, fjarlagt land

3 :  hesin maður
4 :  fáa sagnorð í sama versi at líkjast
5 :  setningar í sama grundljóði

6 :  tykkar oyra; tykkara munn
7 :  um i’ið í hvørjumfall
8 :  volda honum, elva henni ..

9 :  Jeremiah 8:1
10 :  Konnotatiónir: orð hála onnur orð við sær (í huganum)
11 :  Duga at steðga
12 :  Flóttar merkir flýggjanir (ikki flóttafólk)
        Ein flótti er ein flýggjan.
        (Eitt skot til sovandi málmenninar á KVF)
N.B.
harum = har+um, tvs. um tað, thereof í King James, derom nbsp;á kansleriskum donskum.

Eg ávari eina ferð enn: SODOMI ER STRIKAN, sum tá ið eitt fólk (ella ein tjóð) gongur yvirum, tey harvið verða uppgivin trífalt av Guði, og bara dómurin bíðar

 18  Tí at vreiði Guðs verður opinberað
frá himni ímóti øllum ógudligleika
og órættvísi hjá monnum,
sum halda sannleikanum í órættvísi;
 19  Av tí at tað, sum kann verða
vitað um Guð, er eyðsýnt í teimum;
tí at Guð hevur sýnt teimum tað.
 20  Tí hinir ósjónligu lutir hansara
frá skapan veraldarinnar eru
klárliga sæddir, verðandi fataðir
av teim lutum, sum eru gjørdir,
enntá hansara ævigi máttur og
Guðhøvd; so at teir eru uttan
umbering:
 21  Av tí at, tá ið teir kendu Guð,
dýrðmettu teir hann ikki sum
Guð, eiheldur vóru takksamir ;
men gjørdust fáfongdir í sínum
ímyndanum, og teirra fávitskuta
hjarta varð myrkjað.
 22  Váttandi seg sjálvar at vera
vísar, gjørdust teir dárar,
 23  Og broyttu dýrd hins óforgongiliga
Guðs yvirí eina mynd,
gjørd lík forgongiligan manni, og
fuglum, og ferføttum djórum, og
skriðkyktum.
 24  Hvørsvegna Guð eisini gav
teir upp til óreinsku gjøgnum
girndirnar av teirra egnu hjørtum,
at vanæra síni egnu likam
sín ámillum:
 25  Hvørjir broyttu sannleika
Guðs yvirí eina lygn, og tilbóðu og
tænaðu skapninginum meiri enn
Skaparanum, sum er vælsignaður
um ævir. A´-men.
 26  Av hesi grund gav Guð teir
upp at ringum lystum: tí enntá
kvinnur teirra broyttu hitt náttúrliga
brúkið yvirí hatta, sum er
ímóti náttúru:
 27  Og somuleiðis eisini menninir,
farandi frá tí náttúrliga brúkinum
av kvinnuni, brendu í girnd
síni hvør móti øðrum; menn við
monnum virkandi hatta, sum er
ósømiligt, og móttakandi í sær
sjálvum tað viðurlag villu sínar,
sum var hóskiligt.
 28  Og enntá sum teim líkaði
ei at afturhalda Guð í kunnleika
sínum, gav Guð teir yvir til eitt
afturkastiligt sinni, at gera hasar
lutir, sum eru ikki sømiligir;
 29  Verandi fyltir við allari órættvísi,
siðloysi, vondsku, ágirnd, illviljaskapi;
fullir av øvund, morði,
trætnaði, sviki, óndskapi; teskarar,
 30  Bakbítarar, hatarar av Guði,
hatursfullir, hugmóðigir, reyparar,
uppfinnarar av illum tingum,
foreldrum ólýdnir,
 31  Uttan skil, sáttmálabrótarar,
uttan náttúrligan alsk, ósemjiligir,
ómiskunnsamir:
 32  Hvørjir, kennandi Guðs dóm,
at teir, sum fremja slíkar lutir, eru
verdigir til deyða, ikki einans gera
hinar somu, men hava hugnað í
teimum, sum gera teir.
( Róm. 1:18-32  FKJ )
 22  Tú skalt ikki liggja við mannkyni,
eins og við kvennkyni : tað er
andstygd.
 23  Eiheldur skalt tú liggja við
nøkrum djóri til at dálka teg sjálvan
harvið : eiheldur skal nøkur
kvinna standa frammanfyri einum
djóri til at liggja niðri harfyri:
tað er ørkymlan.
( Leviticus 18:22-23  FKJ )
Um ein maður eisini liggi við
mannkyni, eins og hann liggur
við eini kvinnu, báðir teirra hava
framt eina andstygd: teir skulu
vissuliga verða tiknir av lívi ; teirra
blóð skal vera uppiá teimum.
( Leviticus 20:13  FKJ )
 9  Vita tit ikki, at hinir órættvísu
skulu ikki arva kongadømi Guðs?
verðið ikki villleiddir : hvørki siðloysingar,
ella avgudadýrkarar, ella
hordómsfremjarar, ella kvinnulátigir,
ella misbrúkarar av sær sjálvum
við mannkyni,
 10  Ella tjóvar, ella gírigir, ella
drykkjumenn, ella illmælismenn,
ella peninganoyðarar, skulu arva
kongadømi Guðs.
( I. Cor. 6:9  FKJ )
Til horkallar, til teir sum
dálka seg sjálvar við mannkyni,
til mannatjóvar, til lygnarar, til
meinsvornar persónar; og um tað
veri seg nakað annað ting, sum er
andstatt við heilnæma Guðslæru;
( I. Tim. 1:10  FKJ )

Um hetta passar, sum henda kona sá í 1999, so verður atomkríggj í 2016/17; FEMA leirar og guiliantinir; Obama

Hon sigur, at alt, sum hon sá, hevur passað higartil.
Hon sá ein rasu-blandaðan leiðara í USA (Obama, tann fyrsti, sum ikki hevur verið hvítur; hann kom til valdið í 2008).
HETTA LOYSIR SEG AT HYGGJA EFTIR.
EG TRÚGVI SO, AT HETTA ER SATT;
TÍBETUR FYRI MEG,
OG TÍVERRI FYRI TEY, SUM VRAKA JESUS.
HON SIGUR EISINI, AT ALT BYRJAR Í SEPT 2015.

Kom, Harri Jesus!
Ja, kom skjótt.

Endurfrískanin og hvíldin er ein stamandi vørr og ein onnur tunga, stendur hjá Esaiah 28:9-13; jamen endurfrískanin og hvíldin komu við Halga Andanum við hina fyrstu hvítusunnu


1

2

3

4
 9 ¶ Hvørjum skal hann frálæra kunnleika? 
og hvønn skal hann fáa at skilja Guðslæru?
teimum sum eru vandir av frá mjólkini,
og drignir frá bróstunum.
 10 Tí at forskrift má vera omaná forskrift,
forskrift omaná forskrift ; linja omaná linju,
linja omaná linju, her eitt sindur, og har
eitt sindur:
 11 Tí at við stamandi vørrum og eini aðrari
tungu vil hann tala til hesa fólks.
 12 Til hvørja hann segði, Henda er hvíldin,
við hvørji tit mega elva hinum móðu at hvíla;
og henda er endurfrískanin : tó vildu teir ikki
hoyra.
 13 Men HARRANS orð varð teimum forskrift
omaná forskrift, forskrift omaná forskrift,
linja omaná linju, linja omaná linju;
her eitt sindur, og har eitt sindur;
at teir máttu fara, og falla aftureftir,
og verða brotnir, og snerraðir, og tiknir.
( Esaiah 28:9-13  FKJ )
Hann, ið talar í eini ókendari
tungu, uppbyggir seg sjálvan; men
hann, ið propheterar, uppbyggir
kirkjuna.
( I. Cor. 14:4  FKJ )

 19 ¶ Skiftið tit sinni, tessvegna,
og verðið umvendir, at tykkara
syndir mega verða slettaðar út, tá
ið tíðirnar av endurfrískan skulu
koma frá nærveru Harrans;
 20  Og hann skal senda Jesus
Christ, sum frammanundan varð
prædikaður tykkum:
 21  Hvørjum himinin má taka
ímóti, inntil tíðirnar av endurreisn
av øllum tingum, sum Guð
hevur talað viðˆ munninum á øllum
sínum heilagu prophetum,
síðan verøldin byrjaði.
( Gern. Ap. 3:19-21  FKJ )

Fínpussingarprát nærum allan dagin ígjøgn; ella knappliga har um bil (1(2))


1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

Hoyri nú hvussu orðið skal ljóða; hitt innara oyra mennist, jamen sjálvandi ger tað tað: hoyrirt tú tað?

Jamen: um eg nú rætti okkurt, so ljóðar tað soleiðis í hjarta, minni, og sinn’, og ikki so sum tað ljóðaði áðrenn.
– Og tað kanst tú tola, ella ikki tola, meðan tú situr har og slevar. Gert akkurát sum tú vilt.

2

3

4

5

6

7

Ja, í hjarta, minni, og sinn’;
– forsvinn bimmilimm.

> Munur sagnorðaendinga

> Fiktivur háttur (hugsandi mál)

> 7 grundir fyri fiktivum hátti

> Einkið hevði einkið ð

Tí at sanniliga sigi eg tykkum,
Til himin og jørð forganga,
ein smástavur ella ein stavkrókur
skal á ongum vísi farast úr lógini,
til alt verði uppfylt.
( Matthæus 5:18  FKJ )

EINKIÐ KANN eita Blindafelagið; eiheldur Deyvafelagið; men fólkið er so blint og deyvt, at tað ikki eingong dugir at skyna hví: serliga havnasjingar

www.sjondepilin.fo  (síggj, at har stendur BLINDAFELAGIÐ)
Ja, hetta er eitt málsliga starblint samfelag.
Og eitt starblint fólk, sum ikki sær, at hatta er láturliga vitleyst rangt; eiheldur eingong hevur hjarta til at leggja í tað.
Hvørsfall-fleirtals endingina ra hava vit annars víða í Føroyskum: alra teirra eldru vitleysu sodomita-signandi havnamanna osv.
So sigur fólk: Jamen, hatta er so fløkt og ringt.
Heldur ringt og rætt, enn blint og býtt.
FØROYINGURIN KREVUR AT STRAMMA SEG UPP NÓGV MEIR!!!

Hann breyt glasið! Føroyska fólkasálin hevur loksins aftur í nútíðini fingið ein rætt-boðandi prophet

Og sum altíð, so verða teir sonnu prophetarnir útflentir, háðaðir, og settir til viks; tí fleirtalið vil altíð hoyra tað mjúka, tað lætta, tað órætta, tað lifrandi..

Ja, ein maður langt frammanfyri síni samtíð: ein rættur Føroyingur við stórum F, og hartil við sannari, ótvíbýttari tungu, tað er hvat Zakaris Vang vísti seg at vera í sendingini í andglettinum í kvøld.

Má Guð frelsa hansara sál og vælsigna hann, gjøgn Harra og Frelsara váran Jesus Christ.
Má Guð í himninum hartil vælsigna hans alrøstu eistu, og má sáð hans fúka út um land alt, og bera almiklan viðvarandi ávøkst: tess biði eg í navni várs Harra Jesu; uttan eingong at blunka, eiheldur mukka.
Zakarias Vang hevur bæði høvdið og hjartað í lagi.
Men hann velji eg ikki.
Eg velji Jenis.
Men, var Vangurin persónliga frelstur, so valdi eg hann.
Veldisstavin fekk Jóannis Patursson frá HARRANUM Guði. Hvussu kundi geldi føroyingurin loyva dananum aftur í ’46 at stjala hann?
Reis teg nú, Føroyingur: reis teg tú innan; ja, ger tað nú.

2
Hyggja eftir sendingini >
Ver við gott treyst, og háttum
okkum reystliga fyri fólk várt,
og fyri staðir Guðs várs : og lat
HARRAN gera tað sum er gott í
eygsjón hans.
( I. Krýnikubók 19:13  FKJ )

Gjøgnum Guð, vit skulu inna
reystliga : tí at hann tað er, sum
skal traðka niður okkara fíggindar.
( Psálmur 60:12  FKJ )
Eg skal sjá hann, men ikki
nú: eg skal skoða hann, men ikki
í nánd: tað skal koma ein Stjørna
út úr Jákobi, og ein Veldissproti
skal rísa út úr Ísrael, og skal sláa
hjørnini hjá Móab, og oyðileggja
øll børnini hjá Sjeth.
( Nummur 24:17  FKJ )
GUÐ ER ÍMÓTI, AT EIN TJÓÐ KÚGAR AÐRA:
9 ¶ Eisini tú skalt ikki kúga
ein fremmandan: tí at tit kenna
hjartað hjá einum fremmandum,
við tað at tit vóru fremmandir í
Egyptalandi.
( Exodus 23:9  FKJ )

Rekum kúgandi danan út.

Hann umboðar fanan; ikki Guð.


Sjeyti eitt ár eftir at Íslendingar loystu, siga teir enn:
FJANDINN BÝR Í DANMÖRKU.
.. Tað er ikki uttan grund.


Ísraelsmenn fóru út úr Egyptalandi;
nú skulu vit Føroyingar út úr ríkisfelagskapi Sodomu.


Tá ið Føroyar einaferð skjótt fara at gerast ein sjálvstøðug tjóð, tá verða menn sum Zakaris Vang, Nólsoyar Páll, Tróndur Patursson, og eg, hetjurnar og reformatørarnir langt undan okkara tíð; og allir hasir ræðuskítarnir, sum bert vilja súgva danmarkar bróst, nakrar verri skommir, sum verða fjónaðir úr søgubókunum. Høgni Hoydal og Sjúrður Skaale vóru ongantíð ennað enn ein wannabe Føroyingar. Klókir vóru teir, men teir høvdu einkið hjarta, eiheldur eistu. Jamen, – gev mær kraft, – teir LIVA AV danatingi, ár eftir ár! Sendið Zakaris niður, skrivið honum EINA TALU, sum hann heldur á Føroyskum, sum danir kunnu týða fyri sær sjálvum, um nakar er so frægur at hann dugir, og lat Vangin so koma heim aftur sama kvøldið. Edmund skal ikki sleppa heimaftur við flúgvaranum. Hann skal burtvísast sum landasvíkjari og njósnari. Hann kann vera skeinkjari hjá drotningini, og skógvapussari hjá gemalinum, og ganga túr við hundunum runt um Amaliensborg, og jarðast í donskum sandi, har hansara steindeyða, danska sál hoyrir heima.

Dagin eftir kann hatta ríkisumboðið rýma við hala millum bein, kvísl undir arm.

Danin, sum so býr her, hann gerst Føroyingur, og má reinsa sær hálsin, – svølgja handan danska froskin, og skvetta hann út.

Ja: Vangurin var góður: men mangir eru vargarnir.


Zakaris hevur hjarta,
Høgni fekk reyv,
– flestu eru deyv!
Einaferð var Høgni sum Zakaris
Hvat geldi hann?
Man ikki mammon?
Ajú. Tann gudur spillir mangan;
tí aftanfyri hann stendur Satan.
Magni Arge kann trampa aftaná Zakaris.
Mussaskøðið eigur hann smurt.
Má hansara hjarta nú vakna,
og má hann reinsa seg frá alski av mammon,
sum hann nokk eigur nokk av, og sum nokk eigur hann.
Eg veit.
Politikkarar eiga at tæna LANDI og FÓLKI,
ikki sær sjálvum og mammon.
Goym tað í tínum nývaknaða Føroyska hjarta:
enntá sum reyðagull;
og halt fast við Ísraels Guð:
mín lut.
…

Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×