Kategori: Ikke kategoriseret

Upptøka frá eini ballón, sum fór sera høgt, vísir als onga kurvu á jørðini yvirhøvur: hon er fullkomiliga fløt

Sigur tú, at flatt er runt, so er tað sera flatt.

Tað nyttar einkið at muta ímóti tí sum eyguni klárt síggja. Jørðin er fløt.
Eg tími als ikki at tosa við tey mongu fólk, sum verða vreið um hesi ting. Tað vísir seg at vera ein spilla av tíð og orku.
Men jørðin er altso ikki ein kúla: hon er fløt.
Hvør deiligt at búgva á Guðs fløtu jørð.
Og so ert tú bara illur um sannleikan.
Tú ert ikki í ordan.
Og sólin er lítil og nær:
tað kann eg siga tær.

Ruckman sigur tær allan sannleikan og einkið uttan sannleikan um Guðs Bíbliu og um Satans perVersjónir, (sum tú ikki vilt feysa, tín deyda)

Tann erligi, og reini, og beintframligi sannleikin um hví King James er Guðs orð, og hví hinar eru ikki. Hygg væl eftir hesum, tíggju ferðir, og sit so og halt munn og hugsa um hetta í fimm ár:

Ja, at elska sannleikan og vera giftur við honum kostar tær alt hatta dandandi økumeniska cirkusið.
Hvat elskart tú?
Eg havi so langt síðan valt klett Guðs orðs, – og flødan frá.
Og, ja, tað er hart.
So be it.
Tú ert skít rablandi ørur í høvdinum, um tú kanst síggja hetta, og støðugt halda fast við djevulsins perverteraða Alexandriska tekstin. Rablandi ørur, og hartil blindaður av onkrum vemmiligum anda sum eg vil ikki snodda til.

Stavur Aarons gloypir upp stavir beggja tveggja gandakalla Egyptalands; monsj mons, kronsj kronsj, gobble gobble: – spýggjandi vaml, spít út, skola munnin



Mótstandararnir av Ensku og Føroysku King James Bíbliuni kunnu takka sær sjálvum, at, tá ið teir spotta Guðs orð í skammiligari vankunnu, so øsir tað meg bara so sera nógv meiri upp til at verja tað sum Guð hevur givið mær, og sett meg til at verja; ja, eg fái bara ikki afturhald: tit verða etnir upp, tugdir til, og spíttir út, og tað tit vardu víst vera ein Satans lygn úr djevulsins Alexandriu, Egyptalandi. Guðs Bók stendur enn um ævir óvikað.

Sola Scriptura leiðir okkum beint til King James only, tí at hon er Bíblian teir meintu við, tá ið teir søgdu scriptura

Reformatørarnir, sum orðaðu tey fimm SOLA, høvdu ikki kenst við tykkara Egyptisku mutilasjónir av Guðs heilaga orði. Teir høvdu kenst við King James Bíbliuna, hon sum er sjálv fruktin av reformatiónini. Fyri tað leggi eg knokkin í blokkin.
Tað, at Erasmus ikki koyrdi I. Jóhannus 5:7 inn fyrr enn í síni triðju útgávu, hevur ongan týdning, tí at tað er eyðsæð, at tað eigur at vera við. Ho logos (orðið) kemur bara fyri sjey ferðir í I. Jóhannusarbrævi, um I. Jóhannus 5:7 er við, og Orðið, sum navn hjá Jesusi Christi, kemur bara fyri sjey ferðir í Nýggja Testamenti, um I. Jóhannus 5:7 er við. Hesi bæði tekin eru ósvitilig tekin um, at tað er partur av Guðs orði (sí prógv her >). Um teir hugsaðu so nógv um Guðs sjey-tals mynstur afturi í reformatiónini, er ivasamt, men í dag hava vit so nógv betri amboð og umstøður at síggja og kanna sovorið; altso, at tað er har, lagt har av Guðs alvísu hond. Hetta er ikki mystikkur, men Guðs matematikkur. Annars er textus Receptus annað og meir enn I. Jóhannus 5:7, og munirnir munandi fleiri enn tað. Men vit reformatørar vita, at I. Jóhannus 5:7 er partur av Guðs orði og missa heldur knokkin, enn at blaka tað út fyri at gera tykkum stokkdeyvu, vankunnugu hatarar og Guðsspottarar av Guðs reina og heilaga orði glaðari. Sannleikin fer umsíðir at koma fult og ljóst fram fyri øll at síggja, og tá standa tit klárt fram sum tey spottini, tit vóru. Heldur at fornerma fólk, enn at fornerma Guð, er nakað, sum endatíðar dandandi og klappandi samkoman átti at lært seg. So segði hann: The scoffers are grasping at straws.
Viðmæltur lesnaður:
King James týðararnir skrivaðu í fororðinum, at teirra mál var úr mongum at gera EITTANS PRINSIPPIELLA GÓÐA BÍBLIU, sum ikki kundi verða rættvísliga mótstaðin, tvs. EINA ENDALIGA BÍBLIU, tvs. at nú var King James Bíblian ikki bert ein onnur Bíblia, men BÍBLIAN EINA OG SANNA, EIN ENDALIG BÍBLIA:

Minst til, at tað eru TVÆR Bíbliur til, og tá ið eg sigi Bíblian, tá meini eg við tann rætta tekstin, King James. Tað skal ALS IKKI vekslast við Dahlibux og Victorinox og slíkt kavrotið rox.

Guðs innbygda sjeytals-skipan (at talið á hvussu ofta ting, nøvn og orð koma fyri kann býtast við sjey) ber prógv um hvør bók ið er tann rætta, og hvør er korrupt

Og spottararnir spotta Guð og hans alhalga orð, og vilja ikki hoyra sannleikan, eiheldur trúgva honum. Teir um tað, meg eg dugi altso at síggja eitt fullkomið ting, tá ið eg síggi tað, og eg veit hvat bara Guð kann gera, og ikki maður.
Tað FINST eingin millumvegur ímillum Guðs fullkomnu Bíbliu og perVersjónirnar. Blandar man korruptión og fullkominleikan saman, so er alt korrupt, – eins og við súrdeignum sum súrgar allan klumpin (sí I. Cor. 5:6 FKJ). Tí er NKJV totalt korrupt, tí at teir siga, at hon fylgir sama tekstinum sum King James, men sannleikin er, at hon víkur frá Textus Receptus í 1200 plássum yvir til tann kritiska tekstin í N.T. aleina (men tað siga teir ikki í sølu-lýsingunum, tí at so hevði sølan minkað). Men teir eru so sniðfundigir, at teir lata akkurát nóg nógv vers vera líka sum í King James til at fáa fólk til at góðtaka hana, og at skifta King James Bíbliuna út við hana. King James Bíblian heldur seg innanfyri røttu familjuna av handritum í G.T. og N.T. tvørturígjøgn, men er ikki 100% Theodore Beza, eiheldur 100% Robert Stephanus. Vit King James Bíbliu trúgvandi trúgva og líta á, at Guð leiddi týðararnar í at velja júst tað rætta og tað sum Guð sjálvur vildi til Bíbliu endatíðarinnar á heimstungumáli alheimsins. Og hetta siga spottararnir vera ov “ekstremt” og velja so heldur at brúka alexandrisku perVersjónirnar, tí har er friður og einkið klandur, og har kann alt standa og danda og syngja kumbaja kumbajallah ha víðari út í fráfall og undir pávan.

Um NKJV er tað nærmasta ið nútíðin kann koma at Guðs fullkomnu Bók, King James Bíbliuni, so kann hon skeina sær við tí. Eg haldi meg til Guðs Bók, góðu gomlu King James Bíbliuna.

Guðs sjey-tals matematikk er fullkomin í King James Bíbliuni tvørturígjøgn; men ikki er so við “bíblium”, sum eru gjørdar eftir tí kritiska tekstinum, ella fara “millum vegin”

Eftir Will Kinney:
There are many highly significant words or titles that are found either 7 times or in combinations of 7 only in the King James Bible. Words like Son of man (49×4) Son of God (49 or 7×7 in the New Testament), Most High (49), Jesus Christ (196 or 49×4 – different numbers in Critical Texts), Word of God (49 – different numbers in Critical Texts), My Beloved Son (7 times), It is written (63 or 7 times 9 in N.T.), Firstborn (7), Kingdom of God (70), Holy Spirit (7 in the KJB), Church (77 – different numbers in Critical Texts), Worshippers (7), Jerusalem (144 times in Textus Receptus, 21 times 7, different numbers in Critical Texts since they omit Jerusalem in Luke 2:42; 24:49 and Acts 18:21) and only when 1 John 5:7 is included does the title referring to Jesus Christ as the Word occur 7 times.

It is found in John 1:1 “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.”

John 1:14 “And the Word was made flesh, and dwelt among us…”

1 John 1:1 “That which was from the beginning, which we have heard, which we have seen with our eyes, which we have looked upon, and our hands have handled, of the Word of life.”

1 John 5:7 “For there are three that bear record in heaven, the Father, the Word, and the Holy Ghost: and these three are one.”

Revelation 19:13 “And he was clothed with a vesture dipped in blood: and his name is called The Word of God.”

Not only does the expression “The Word”, referring to the Lord Jesus Christ occur 7 times with the inclusion of 1 John 5:7, but also in the epistle of 1 John itself, the word “ho logos” (the word) occurs exactly 7 times when including this verse. See 1 John 1:1,10; 2:5,7,14; 3:18; and 5:7. Just another coincidence – huh?



Ja, Eg ELSKI KING JAMES BÍBLIUNA.
Meira enn teg. Meira enn meg. Og tað er IKKI avgudatilbiðjan. Eg tilbiði ikki bókina, men Bókin ER heilag; enntá alheilag.
Og hon er verd at liva og doyggja fyri: tí hon er veruliga Guðs fullkomna, varðveitta orð. Orðið sjálvt prógvar tað.

Guð hevur stórgjørt sítt orð uppum alt sítt navn (Psálmur 138:2), (og so spotta tey, at eg geri ov nógv burturúr Bókini, at hvørt orð skal vera rætt. Altso, hvønn anda hava tey?)

Tað er avgjørt ikki av Guðs Anda, at fólk verja Alexandriskar perVersjónir av Guðs orði, og vilja ikki hoyra talan um, at tað skal finnast ein Bíblia, sum er UTTAN FEIL, FULLKOMILIGA FULLKOMIN. Tað er hvørki meira ella minni enn Guðsspott.
At siga, at Guð hevur EINA fullkomna Bíbliu, sum er King James, er ærandi fyri Guð. Og so ER hon eisini fullkomin. Tað er ikki ein tómur pástandur. At fólk ikki tola tað, tað avdúkar teirra egnu vantrúgv og vankunnu.
Guðs orð, King James Bíbliuna, vil eg verja mest av øllum.
Konto nr. 6460 0003981462
Vevstjóri
×