Hví? Tí hon tosar á einum ævigum máli. Hon tosar á Bíbilskum.
Um tú ikki vilt læra hennara mál, so er tað tín høvuðpína.
Vegurin frá vantrúgv, sum er synd, til gott úrslit, er ikki langur; hann er umvegis játtan og umvending, og so samfelag við Halga Andan
Náði Harrans Jesu Christs, og kærleiki Guðs, og samfelag Halga Andans, veri við tykkum øllum. A´-men.
(II. Cor. 13:14 FKJ)
Samfelag Halga Andans er samfelag við Halga Andan, tí at náði Harrans Jesu Christs hevur við Jesus Christ persónliga at gera, kærleiki Guðs hevur við Guð Faðir persónliga at gera; tí hevur eisini samfelag Halga Andans við Halga Andan persónliga at gera. At avnokta hetta, er at avnokta, at Halgi Andin er ein persónur, og tað fært tú ikki henda knokkin til. Fyrr seti eg knokkin í blokkin.
Henda bók lógarinnar skal ikki víkja út úr munni tínum; men tú skalt djúphugsa harí dag og nátt, at tú mást geva ans eftir at gera samsvarandi við alt sum er skrivað harí: tí at tá skalt tú gera tín veg framgangsríkan, og tá skalt tú hava gott úrslit.
(Josjua 1:8 FKJ)
Málmolar og King James prát; omanfyri lógina við fullari ferð: einkið besvér

Forbøn yvir FKJ, áðrenn teir sendu bingjuna avstað í gjár
Kunnandi filmsbrot til innsavning av peningi til prentingar í 2016:
Um tú ynskir at stuðla Bíbliu-prentingararbeiðinum hjá BPS, so trýst her >
(For the record: Eg fái ikki eitt oyra frá teimum. Not a dime. Fyrr fái eg oyrafiku; men tað er í lagi: eg havi seig oyru.)

31. Oktober 2017 verða 500 ár síðan reformatiónin formliga froysti út og fann sær stað
Kynsdiskriminering, sæð í ljósi av Guðs orðs æviga sannleika, víst vera meiningsleyst pjatt
Einasta “kynsdiskrimining” eg havi verið vitni til, er tá ið kona og staturin og ormurin svørja seg saman at ræna Guð-givna myndugleikan frá manninum, (og annars partu gera mann til konu og konu til mann, og HATA Guðs orðning um familjuna, at maðurin er høvdið og forsyrgjarin, og at konan skal passa børn og heimið og akta sín mann so sum GUÐS ORÐ sigur.)
Steggi, bøga, og ungar:
Irenæus (130-202 A.D.) skrivaði, at Marcion var ein av teimum, sum STYTTU UM SKRIFTIRNAR
Úr skrift Irenæusar: Ímóti falslærum: (týtt úr enskum.)
Hvørsvegna eisini Marcion og eftirfylgjarar hans hava givið seg yvir til at lamløsta skriftirnar, ikki viðurkennandi summar bøkur yvirhøvur; og, skerjandi um Gleðiboðskapin sambært Lukasi og epistlar Paulusar, hevda teir, at hesi aleina eru ekta, sum teir sjálvir hava stytt.
So her hevur tú prógv um, at longu í aðru øld funnust menn, sum styttu skriftirnar, tvs., at teir útilótu brot, sum teimum ikki dámdi.
Men allareiða tá ið Paulus skrivaði II. Corinthbrævið, segði hann: Tí at vit eru ikki sum mangir sum spilla Guðs orð. (II. Cor. 2:17 FKJ). So at mangir spiltu Guðs orð, longu í fyrstu øld e.Chr., t.e. broyttu tað, umorðaðu tað, útilótu ymist. Hesir vóru serliga gnostikararnir í Alexandria, men eisini tær mongu falslærandi sektirnar, sum funnust í Rom.
Situr tú við bíbliu Dahls ella Victors, so situr tú við lamløstaða, stytta teksti Marcions.
Ragga tær yvir til Guðs íblástu, varðveittu Bíbliu: Authoriseraðu King James, Ensku og Føroysku. Álvaratos!
N.B. Marcion var gnostikari, sum helt til fyri tað mesta í Rom.
A.D. merkir ANNO DOMINI, tað er, Í tí Harrans ári.
In Defence of the Authenticity of I. John 5:7; útvald brot úr bók eftir C.H. Pappas; (triðji partur)

Skøkjan í Opinberingini 17 er VÍST católska kirkjan; einkið annað á jørð kemur í nánd til at uppfylla givnu eyðkennini
EINGIN er so fittur, erligur, og sannur, at hann ikki hevur uppiborið eina fleingju fyri á nakran hátt at lifra fyri skøkjukirkju satans.
Fáfrøði eingin umbering.
Bókin, eg sipaði til, eitur, The Priest, the Woman, and the Confessional, eftir Charles Chiniquy.

Síggj undrið sum hendi, tá Mouk fólkið hoyrdi evangeliið, og fóru frá deyða til lív, frá myrkri til ljós
Stytra frásøgnin:
Longra frásøgnin:
Eingin “rætti hondina upp”, “fór fram”, ella “bað frelsubønina”, eingi sukursøt lyftir og hyklariskt lifr; nei, tey hoyrdu gleðiboðskapin boðaðan í tríggjar mánaðir, tvær ferðir um dagin, mánadag til fríggjadag, inntil tey sjálv vitnaðu, at nú trúðu tey á Jesu deyða, uppreisn, og sáttarblóð: tá hendi sjónliga undrið.
Enntá so: E-tau!