Trúgvandi politikarar lova allir økta vælferð til hetta Guðleysa harkaliðið; teir tosa um, at familjan skal hava tað gott, og at teir eru ímóti fosturdrápi, sum jú eg gott og rætt, men eg sakni at hoyra menn siga bart út, at teir vilja arbeiða fyri, at FJERNA lógina um víging av SODOMITUM; — tó er ein maður klárt undantikin. Lurta og hoyr hvør hann er.
HATIÐ ILT, ELSKIÐ GOTT:
Hatið hitt illa, og elskið tað góða, og grundfestið dóm í portrinum: vera má, at HARRIN Guð herliðanna vil vera náðisamur at leivd Jósephs.
(Amos 5:15)
UM SYNDIR SODOMU SIGUR GUÐ:
49 Sí, henda var misgerðin hjá tíni systur Sodomu, hugmóð, fullsemi av breyði, og ríkiligsemi av yrkisloysi var í henni og í døtrum hennara, eiheldur styrkti hon hondina hjá tí fátæka og tørvandi.
50 Og teir vóru hástórir, og framdu andstygd frammi fyri mær: tessvegna tók eg teir burtur sum eg sá gott.
(Ezek. 16:49—50)
UM TEIRRA FOSTURDRÁP SIGUR GUÐ:
Teir hava bygt eisini hini høgu pláss Baals, til at brenna sínar synir við eldi til brennioffurˇ at Baali, hvørt eg beyð ikki, ella talaði tað, eiheldur kom tað inn í mín huga:
(Jeremiah 19:5)
………
36 Og teir tæntu teirra skurðgudum: sum vórðu ein snerra at teim.
37 Ja, teir sláturofraðu sínar synir og sínar døtur at djevlum,
(Psalm 106:36—37)
UM GUÐS DÓM AV SODOMU OG GOMORRUH:
23 ¶ Sólin var risin uppá jørðina, tá ið Lot fór inn í Zoar.
24 Tá regnaði HARRIN omanyvir Sodomu og omanyvir Gomorruh svávul og eld frá HARRANUM út úr himni;
25 Og hann kollrendi hasar staðirnar, og allan slættan, og allar íbúgvarnar av staðunum, og tað sum vaks uppiá lendinum.
26 ¶ Men kona hansara hugdi tilbakar frá fyri aftan hann, og hon gjørdist ein saltstólpi.
27 ¶ Og Ábraham fór upp árla um morgunin til staðið har hann stóð frammi fyri HARRANUM:
28 Og hann leit ímóti Sodomu og Gomorruh, og ímóti øllum landi slættarins, og skoðaði, og sí, roykurin av landinum fór upp sum roykurin úr einum bræðsluovni.
29 ¶ Og tað bar á, tá ið Guð oyddi staðir slættarins, at Guð mintist til Ábrahams, og sendi Lot út úr miðjari kollrenningini, tá ið hann kollrendi staðirnar, í hvørjum Lot dvaldist.
(Genesis 19:22—29)
UM VONDAR LEIÐARAR SIGUR GUÐ:
OG eg segði, Hoyrið, eg biði tykkum, O høvuðsmenn hjá Jákobi, og tit prinsar av Ísraels húsi; Er tað ikki fyri tykkum at kenna dóm?
2 Sum hata tað góða, og elska hitt illa; sum slíta av teirra húð uttan av teimum, og teirra kjøt uttan av teirra beinum;
3 Sum eisini eta kjøt fólks míns, og fletta teirra húð uttan av teimum; og teir bróta teirra beinˇ, og hakka tey í stykkir, sum til pottin, og sum kjøt inni í stórketlinum.
(Micah 3:1—3)
GUÐS ÁVARING TIL TEY, SUM LIVA LÍKA SUM TEY GJØRDU Í SODOMU:
5 Og eirdi ikki hinum forna heimi, men frelsti Nóah, hin áttanda persón, ein rættvísis-boðara, førandi inn flóðina omanyvir heim hinna ógudiligu;
6 Og broytandi staðir Sodomu og Gomorrhu yvirí øsku, avdømdi teir við eini hvølving, gerandi teir til eitt fyridømi teimum sum aftaná skuldu liva ógudiliga;
(II. Pæt. 2:5—6)
P.S. Faktiskt gevi eg Ragnari Ludvík í Miðflokkinum sterkt mítt viðmæli eisini.