Sigur tú, at flatt er runt, so er tað sera flatt.
Tað nyttar einkið at muta ímóti tí sum eyguni klárt síggja. Jørðin er fløt.
Eg tími als ikki at tosa við tey mongu fólk, sum verða vreið um hesi ting. Tað vísir seg at vera ein spilla av tíð og orku.
Men jørðin er altso ikki ein kúla: hon er fløt.
Hvør deiligt at búgva á Guðs fløtu jørð.
Og so ert tú bara illur um sannleikan.
Tú ert ikki í ordan.
Og sólin er lítil og nær:
tað kann eg siga tær.