1) At prædika
2) Ein prædikan (ikki ein prædika!)
3) Prædikanin = (ikki prædikan!)
prædika < prædikan < prædikanin
Orð mugu síggjast út frá sínum uppruna-stovni, og so byggjast stigvíst uppeftir, og munur má gerast á øllum brúkum av orðinum, har hvørt brúkið verður brúkt í sínum rætta plássi. Og man brúkar sítt egna Guð-givna høvd, og noktar at fylgja idiot-reglum, tí mál er ikki idioti, men eitt vakurt brúks-ting, sum reint faktiskt hevur eitt ávíst logiskt, optimalt samanhang, ikki mong relativ líka góð.