At hava kunnleika um Guð, er at vita um hann. At hava kunnleika til, er at hava roynt tað, man tosar um. Tað er himmalvíður munur hará!
Hann, ið hevur kunnleika til Christs, kann prædika øðrum Christ, t.e. bera øðrum hann; hvarafturímóti hann, ið bert hevur kunnleika um Guð, kann bara tosa um hann.
Tá fór Philippus oman til Sa–mar´-i-u staðar, og prædikaði teimum Christ.
(Gern. Áp. 8:5 FKJ)
Philippus tá læt upp sín munn, og byrjaði við tí sama skriftstaðnum, og prædikaði honum Jesus.
(Gern. Áp. 8:5)
– Fyri at prædika einum fólki Christ, mást tú sjálvur kenna Christ; tað er, bera teimum Christ, geva teimum Christ
– Ein, sum bert prædikar fólki um Christ, kennir hvørki sjálvur hann, eiheldur kann hin koma til kunnleika til Christs við honum.