Eg havi ankrað meg fult og aldeilis at Guðs orði einans; tí at tað er ÆVIGUR SANNLEIKI; og haldi meg langt burturi frá dagsins pragmatistu Guðs-spottiligu hugsan

(heimsp.) pragmatisma, hentskaparstevna (heimspekistevna, har sannleikastøði heldur er tað, ið er hóskandi el. gagnligt, enn at tað er í samsvari við sannleikan el. veruleikan)
(Kelda: sprotin.fo)

… Tvs. at pragmatisma ger TEG til gud, og Guð til ein lygnara.

orð títt er sannleiki.
( Jóh. 17:17b FKJ )

 6 Orðini hjá Harranum eru skír orðˇ: sum silvur roynt í einum bræðsluovni av jørð, skírgaði sjey ferðir.
 7 Tú skalt tey varða, O Harri, tú skalt varðveita tey frá hesi ætt um ævir.
( Psálmur 12:6-7  FKJ )

Um ævir, O Harri, títt orð er grundfest í himni.
( Psálmur 119:89  FKJ )

Reyðsokkurin (og teir, sum tola og verja hann) spotta Guðs orð; jamen tað sigur Guðs orð sjálvt:

At vera hóvligar, kýskar, passarar
við hús, góðar, lýdnar fyri
sínum egnu ektamonnum, at orð
Guðs verði ikki Guðsspottað.
( Titus 2:5 FKJ )

Kallið meg so bara hvat tit vilja.
Eg veit, at eg havi rætt. (Eg dugi nemmiliga at lesa)

Lurta eftir hesum, lær sannleikan, og goym hann sum skírasta gull í tínum hjarta: