…….
Spurningur: Hví snávaði T-mundur á Skála?
Svar: Tí hann gavst ongantíð at … skála.
(Klirr-klirr undir baksetrinum).
Guðslæru og Guðsótta eru tað, sum frelst eiga at stunda á, ikki endaleysa útdríving og sjong.
…….
uppruni: e-t ið er fyrsta stigið í uppkomu, framvøkstri el. menning, byrjan (at e-m), upphav, uppruni at e-m; rót og uppruni orðanna
upphav: byrjan (at e-m), uppruni, frá upphavi at enda; (bíbl.) í upphavi skapti Gud himmal og jørð; (bíbl.) frá upphavi og um allar ævir; upphavið at ríki hansara
(Kelda: Sprotin)
At siga, at Jesus hevur sín uppruna í ævinleikanum er kortini aldeilis rangt, tí at Jesus er víst ævigur Guð, uttan upphav, uttan uppruna. Éin ævigur, tríeindur Guð. Tað er einkið punkt nakrantíð, eiheldur í ævinleikanum, har Faðirin var einsamallur og Sonurin ikki enn komin fram. Tað skiltu hvørki Dahl ella Victor. Heldur smælir undir toppstykkinum, heldur svartir í hjartanum, tað má eg siga. Og tí sigi eg tað. Og tú verður svakur. Tú um tað, títt nossaleysa skvatt. At forsvara teirra devulsku bíbliur, er einkið minni enn at hylja og verja verk Sátans, tí at Guð hevur VISSULIGA ikki korrupterað sítt orð, nei, tað hevur SÁTAN (altso ta korruptu linjuna, ta reinu sleppur hann ikki at nerta). Tað er altso tað. Og tað sigi eg so. Títt betongreliøsa skvatt, við enntá vínandanum í svarta hjartanum, ikki førur fyri eiheldur villigur at feysa fakta, tín neyðlenda deyda.