Tryggleiki hins trúgvandi er ikki treytaleysur: hann má halda fram í trúnni, og ikki avnokta Harran, ella fara burtur frá honum.
Tilvísingar:
Kol. 1:19-23 (treyt: UM tit halda fram í trúnni)
I. Cor. 15:1-4 (treyt: UM tit halda í minni hvat eg prædikaði tykkum)
Luk. 8:13 (taka ímóti orðinum … trúgva í eina tíð … falla so frá)
Róm. 1:16 (frelsan er líka hjá Jødum og Grikkum)
Matth. 24:42-51 (tænari verður uttanfyri … tannagrísl)
Matth. 25:1-13 (lampan slóknað … verða uttanfyri (høvdu olju!))
II. Tim. 2:11-13 (avnokta vit hann, vil hann avnokta okkum)
Ják. 5:19-20 (livandi – deyður – livandi … andliga)
Heb. 6:1-6 (fráfall er møguligt, eftir at hava smakkað alt)
Jóh. 15:1-9 (verður ein grein ikki VERANDI í Jesusi, følnar hon, og verður BREND).
Tað er ikki givið, at tú heldur út í trúnni til endan, og gert tú ikki tað, men vendir burtur frá trúnni og frá víntrænum Jesusi, so verður tú uttanfyri tann eina dag, og verður kastaður í eldin, sum víst er helviti. Har er grátur og tannagrísl. (sí Matth. 13:42&50; 22:13; 24:51; 25:30)
