“˙” (lítil prikkur omanfyri/aftanfyri síðsta bókstavin í navnorðum) er vorðin innførdur fyri at frámerkja fleirtal.
7 dømir um neyðugleikan við fleirtalsprikkinum:
.. they did signs and wonders
Ja, tað er altso MUNUR Á einum og fleiri.
Í GUÐS ORÐI, ið hvussu er.
Tá ið hetta stendur klárt definerað á síðuni “Tekin, sum eru brúkt í hesi bók”, sum er at finna áðrenn nakar tekstur byrjar, ja, so er hetta klárt nokk útpenslað til lesaran at hava greiðu á. SO nógv tekin standa ikki har, at hann ikki kann skoyta ígjøgnum tey áðrenn hann lesur 346 síður longu bókanna bók.
GUÐS ORÐ er ikki opið fyri gitingum og bronglanum. Tað, sum STENDUR Á LINJUNI, er júst tað sum er.
GUÐS ORÐ er hægsti myndugleiki í alheiminum, og har SKAL standa á blaðsíðuni, um eg fái hús, ella hús˙, tá ið tað hevur kostað mær hús˙ at fylgja Jesusi; og um menninir bóru svørð, ella um teir bóru svørð˙ osv. Føroyskt ger ikki mun á eintali og fleirtali í summum orðum, men í GUÐS ORÐI SKAL HETTA SÍGGJAST Á LINJUNI, IKKI onkustaðni inni millum linja, ella í onkrum kjallara millum Gilja.
.. Soleiðis sleppur man eisini undan hasum RÆÐULIGU fótnotunum, sum BARA hugspjaða.
.. Altso hvar hevurt tú hetta frá?
Mínum egna knokkroytta knokki, sum GUÐ gav mær í “dópsgávu”.
He he.
He.