Guðs orð til lond og einstaklingar, sum troysta á hann (Ungarn og Póland v.fl.), og til tey, sum ikki gera (Týskland, Svøríki, Kanada v.fl.); (tú sært, hvat er til hvønn):
Psálmur 5
Til hins hægsta Tónleikara uppá Nehiloth, Ein Psálmur av Dávidi.
LÆN oyra til míni orð, O HARRI, umhugsa mína grundan.
2 Lýð á røddina á mínum rópi, mín Kongur, og mín Guð: tí til tín vil eg biðja.
3 Mína rødd skalt tú hoyra um morgunin, O HARRI; um morgunin vil eg beina mína bøn til tín, og vil hyggja upp.
4 Tí at tú ert ikki ein Guð sum hevur fragd í vondsku: eiheldur skal ilt búgva hjá tær.
5 Hinir fávitskutu skulu ikki standast í eygsjón tíni: tú hatart allar misgerðar-virkarar.
6 Tú skalt oyða teir sum tala ósatt: HARRANUM vil standast við hin blóðiga og svikafulla mann.
7 Men hvat mær viðvíkur, eg vil koma inn í hús títt í fjøldini av tíni miskunn: og í tínum ótta vil eg tilbiðja móti heilaga templi tínum.
8 Leið meg, O HARRI, í tíni rættvísi uppá grund av fíggindum mínum; ger veg tín beinan frammi fyri andliti mínum.
9 Tí at tað er eingin trúskapur í teirra munni; teirra innvortis partur er sjálv vondska; teirra barki er eitt opið gravhýsi; teir smikra við síni tungu.
10 Oyð tú teir, O Guð; lat teir falla við egnu ráðum sínum; kasta teir út í fjøldini av teirra misbrotum; tí at teir hava gjørt uppreist ímóti tær.
11 Men lat allar teir, sum seta sítt álit á teg, fegnast: lat teir ævir rópa av frøi, av tí at tú verjirt teir: lat teir eisini, sum elska navn títt, vera frødligar í tær.
12 Tí at tú, HARRI, vilt vælsigna hin rættvísa; við góðtokka vilt tú umringa hann sum við einum skjøldri.