Victor og Dahl góvu Føroyingum tvær alex-sandutar pávabíbliur: onnur heil alex-sandut, hin hálv alex-sandut. FEYSA TAÐ, tín Plúmmytt babsa deyda. Fá tær plúmm (Eg havi 9 eftir).
(Nú tola teir ikki, at eg kalli teir fram við navni, avdúki teirra nakni. Halda meg vera ógudiligan, fruktleysan, frekkan. Íðan, hvat var tað fyri maður, sum stóð uttanfyri kirkjurnar, peikaði og segði: Fanin býr í hasum húsinum har? Tykkara einglapetur!!! TÁ VAR ALT Í LAGI, ha? Men tá ið onkur sigur tykkum vera naknar og skitnar, so er hann knappliga “svakur”. I see, baby. We got your number!, – it starts with 0666.)
Plúmmytt brøðurnir høvdu kanska einaferð plúmm, . . . men nú eru teir ytt.