Hataður og útblakaður fyri Jesu navns skuld; tó alsamt nøtrandi fyri Guðs orðum einans



Tá segði eg, Eya meg!  tí at tað er úti við mær; av tí at eg eri ein maður av óreinum vørrum, og eg dvøljist í miðjuni av einum fólki av óreinum vørrum: tí at míni eygu hava sæð Kongin, HARRA herliðanna.
( Esaiah 6:5 FKJ )


6 Orðini hjá HARRANUM eru skír orðˇ: sum silvur roynd í einum bræðsluovni av jørð, skírgaði sjey ferðir.
7 Tú skalt varða tey, O HARRI, tú skalt varðveita tey frá hesi ætt um ævir.
( Psálmur 12:6—7 FKJ )


Hoyrið HARRANS orð, tit sum nøtra fyri hans orði; Tykkara brøður sum hataðu tykkum, sum kastaðu tykkum út fyri navns míns skuld, søgdu, Latið HARRAN verða dýrðmettan: men hann skal birtast til tykkara frøi, og teir skulu skammast.
( Esaiah 66:5 FKJ )


(Sitatini eru úr aðru útgávu av FKJ N.T.)