Annaðhvørt fylgir man Guði og hansara orði, trýr øllum lutum sum standa skrivaðir, og gevur Guði rætt í ØLLUM sum hann sigur, – tí Jesus sjálvur vitnaði til fyrstu tvær blaðsíður í Bíbliuni sum ABSOLUTTAN AUTORITET í Matthæus 19:1-5; – ella avnoktar man Guðs orð og fylgir Satan, Darwin, Darby, og Scofield í at siga: “Ja, hevur Guð nú veruliga sagt?”
Hoyri eg ein talara svassa um “gap teori”, so skrotti eg hann per fluks. Hann hevur LONGU avdúkað seg sjálvam sum ein, sum avnoktar Guð, avnoktar at Guðs orð alt er satt, fullkomið, og fullkomiliga álítandi myndugleiki, og tá ið hann nú ger tað, so skal hann ikki sleppa at læra meg EITT EINASTA TING um Guð yvirhøvur, men kann skríða sær út úr Guðs sonnu kirkju sum tann falslærari hann er.
.. so kann hann behalda sína smørmjúku, frosksligu, babsaligu rødd, sum einkið annað er enn eitt skálkaskjól, sum úlvurin í seyðaskinni krógvar seg aftanfyri. Ein smørmjúk rødd og eygu, sum gera so so fitt so fitt kompensera altso ikki fyri falslæru. Nei, ikki í eitt sekund.
14 Men hetta játti eg tær, at
eftir tí veginum sum teir kalla
ranglæra, soleiðis tilbiði eg Guð
fedra mína, trúgvandi øllum lutum
sum eru skrivaðir í lógini og í
prophetunum:
( Gern. Ap. 24:14 FKJ )
II. Pætur kap 2 & 3 umtalar alla villleiðingina, sum vit síggja í dag:
KAPITUL 2
MEN tað vóru eisini falskir
prophetar millum fólksins,
enntá sum tað skulu verða falskir
frálærarar tykkara millum, hvørjir
loyniliga skulu føra inn heldømiligar
ranglærur, enntá avnoktandi
Harran sum keypti teir, og føra
uppá seg snara oyðing.
2 Og mangir skulu fylgja herviligu
vegum teirra; við grund av
hvørjum vegur sannleikans skal
verða ilt talaður um.
3 Og gjøgnum ágirndarsemi
skulu teir við falsaðum orðum
gera handilsskap úr tykkum:
hvørs dómur nú frá langari tíð
drálar ikki, og heldøming teirra
durvar ikki.
4 Tí um Guð eirdi ikki eingl-
unum sum syndaðu, men kastaði
teir niður til helvitis, og yvirgav
teir inn í myrkurs ketur, at verða
goymdar framat dómi;
5 Og eirdi ikki hinum forna
heimi, men frelsti Nóah, hin áttanda
persón, ein prædikari av
rættvísi, førandi inn fl óðina uppá
heim hinna ógudiligu;
6 Og broytandi staðir Sodomu
og Go-mor´-rhu yvir í øsku, avdømdi
teir við eini umkollvelting,
gerandi teir eitt fyridømi teimum
sum aftaná skuldu liva ógudiliga;
7 Og útfríaði rættvísa Lot,
plágaður við hin gravskitna levnað
hinna vondu:
8 (Tí hasin rættvísi maður,
búgvandi teirra millum, í hoyrn
og sjón, plágaði sína rættvísu sál
frá degi til dags við teirra ólógligu
gerðir;)
9 Harrin veit hvussu at útfría
hinar gudiligu út úr freistingum,
og at goyma hinar órættvísu framat
dómsdeginum at verða revsaðar :
10 Men serliga teir sum ganga
eftir kjøtinum í óreinsku-girndini,
og vanvirða stjórn. Frekir teir
eru, egin-viljaðir, teir fi rnast ikki
at tala ilt um tignir.
11 Hvar ið einglar, sum eru
størri í kraft og mátti, koma
ikki við spottandi ákæru ímóti
teimum frammi fyri Harranum.
12 Men hesir, eins og náttúrlig
vitleys djór, gjørd at verða tikin og
oydd, tala ilt um teir lutir sum teir
skilja ikki ; og skulu fullkomiliga
glatast í teirra egnu spilling ;
13 Og skulu móttaka órættvísis
endurgjald, sum teir ið telja tað
njóting at óryggjast á deginum.
Blettir teir eru og lýtir, válkandi
sær sjálvum við teirra egnu villleiðingum
meðan teir veitsla við
tykkum;
14 Havandi eygu full av hordómi,
og sum kunnu ikki halda
uppat frá synd ; tølandi óstøðugar
sálir : eitt hjarta teir hava vant við
ágirndarsomum gerðum; bølbiðin
børn:
15 Hvørjir hava yvirgivið hin
rætta veg, og eru farnir av leið,
fylgjandi vegi Ba´-laam-s Bo´-sor-s
sonar, hvør elskaði órættvísis løn ;
16 Men varð hartaður fyri
misgerð sína : hin málleysi asni
talandi við mansrødd aftraði
ørskapi prophetsins.
17 Hesir eru keldur uttan vatn,
skýggj sum verða rikin við einum
harðveðri ; til hvørja myrkurs
disið er goymt um ævir.
18 Tí tá ið teir tala mikil uppblásandi
fáfongdar-orð, lokka teir
gjøgnum girndir kjøtsins, gjøgnum
mikið teymaloysi, teir sum
reint høvdu komist undan teimum
sum liva í villu.
19 Meðan teir lova teim frælsi,
eru teir sjálvir tænararnir hjá
spilling : tí av hvørjum ein maður
verður yvirvunnin, av hinum sama
verður hann førdur í trældóm.
20 Tí um, eftir teir hava komist
undan dálkingum heimsins gjøgnum
kunnleikan til Harrans og
Frelsarans Jesu Christs, teir verða
aftur fl øktir harí, og yvirvunnir,
hin seinni endin verður verri hjá
teimum enn byrjanin.
21 Tí tað hevði verið betri fyri
teir ikki at hava kent veg rættvísis,
enn, eftir at teir hava kent hann,
at venda frá hinum heilaga boði
teimum varð fi ngið.
22 Men tað er hent teimum samsvarandi
við hitt sanna orðtak,
Hundurin er vendur til egnu spýggju
sína aftur ; og súgvin ið varð
tvigin til veltan sína í móruni.
KAPITUL 3
HENDA annan epistil, háttelskaðu,
skrivi eg nú til tykkara;
í báðum hvørjum eg veki upp
reinu hugar tykkara við brúki av
endurminning:
2 At tit mega vera minnugir
um orðini sum vórðu talað áður
av hinum heilagu prophetum, og
um boðið hjá okkum apostlum
Harrans og Frelsarans:
3 Vitandi hetta fyrst, at tað
skulu koma í hinum síðstu døgum
spottarar, gangandi eftir teirra
egnu lystum,
4 Og sigandi, Hvar er fyrijáttanin
um komu hansara? tí síða
n
n
fedrarnir sovnaðu, allir lutir halda
áfram sum teir vóru frá byrjan
skapanarinnar.
5 Tí hetta teir eru viljugliga
óvitandi um, at við orði Guðs
himnarnir vórðu í forðum, og
jørðin standandi út úr vatninum
og í vatninum:
6 Við hvørjum heimurin sum
tá var, verðandi yvirfl oymdur við
vatni, glataðist :
7 Men himnarnir og jørðin,
sum nú eru, við hinum sama orði
verða hildin í varðveitslu, goymd
at eldi ímóti deginum av dómi og
glatan av ógudiligum monnum.
8 Men, háttelskaðu, verið ikki
óvitandi um henda eina lut, at
ein dagur er hjá Harranum sum
túsund ár, og túsund ár sum ein
dagur.
9 Harrin er ikki seinførur viðvíkjandi
fyrijáttan síni, sum summir
menn telja seinføri ; men er langmóðigur
mótvegis okkum, ei viljugur
at nakar skuldi glatast, men
at allir skuldu komið til umvendingar.
10 Men dagur Harrans vil koma
sum ein tjóvur á nátt; í hvørjum
himnarnir skulu ganga undir við
einum miklum braki, og frumevnini
skulu smelta við brennandi
hita, jørðin eisini og tey verk
sum eru á henni skulu verða
brend upp.
11 Við tað tá at allir hesir lutir
skulu verða upploystir, hvørsháttar
persónar áttu tit at verið í
allari heilagari atferð og gudiligleika,
12 Væntandi eftir og skundandi
at komuni av degi Guðs, í hvørjum
himnarnir, eldur verandi í
teimum, skulu verða upploystir,
og frumevnini skulu smelta við
brennandi hita?
13 Hóast hetta vit, samsvarandi
við fyrijáttan hansara, vænta eftir
nýggjum himnum og eini nýggjari
jørð, í hvørjum rættvísi býr.
14 Hvørsvegna, háttelskaðu,
við tað at tit vænta eftir slíkum
lutum, verið dúgligir at tit mega
verða funnir av honum í friði,
uttan blett, og ólastandi.
15 Og roknið at langmóð várs
Harra er frelsa ; enntá sum háttelskaði
bróðir okkara Paulus eisini
samsvarandi við vísdómin honum
givin hevur skrivað tykkum;
16 Sum eisini í øllum epistlum
hansara, talandi í teimum um
hesar lutir ; í hvørjum eru summir
lutir torførir at verða skiltir, hvørjar
teir sum eru ólærdir og óstøðugir
brongla, sum teir gera eisini
hinar skriftirnar, teim sjálvum til
oyðileggingar.
17 Tit tessvegna, háttelskaðu,
við tað at tit vita hesar lutir frammanundan,
verið varnir at ikki tit
eisini, verðandi leiddir burtur við
villfaring hinna vondu, falli frá
tykkara egna støðufastleika.
18 Men vaksið í náði, og í kunnleikanum
til váran Harra og Frelsara
Jesus Christ. Til hansara veri
dýrd bæði nú og um ævir. A´-men.