O hvør elski eg lóg tína! hon er mín grundan allan dagin..
(Psalm 119:97)
Eg hati fáfongdar hugsanir: men tína lóg eg elski.
(Psalm 119:113)
Eg hati og mær stendst við lúgving: men tína lóg eg elski.
(Psalm 119:163)
Miklan frið hava teir sum elska tína lóg: og einkið skal volda teim meinboga.
(Psalm 119:165)
Lýðið á meg, tit ið kenna rættvísi, fólkið, í hvørs hjarta er mín lóg; óttist tit ikki spottið av monnum, eiheldur verið tit ræddir fyri teirra útskeldingum.
(Esaiah 51:7)