1: Innleiðing
2: Innleiðing
3: Innleiðing
So he drove out the man; and he placed at the east of the garden of Eden Cherubims, and a flaming sword which turned every way, to keep the way of the tree of life.
( Genesis 3:24 KJB )
So hann rak út mannin; og hann setti eystanfyri Edens aldin-garð Cher´-u-bim-ar, og eitt logandi svørð, sum snaraði hvønn ein veg, at varða veg lívstræsins.
( Genesis 3:24 FKJ )
LATUM okkum tessvegna óttast,
at ikki, ein fyrijáttan verandi
eftirlatin okkum um at ganga
inn til hvíldar hansara, nakar av
tykkum skuldi tóktst at koma til
korts av tí.
2 Tí okkum varð gleðiboðskapurin
prædikaður, eins væl sum
teimum: men tað orð prædikað
gagnaði teimum ikki, ei verðandi
blandað við trúgv í teimum sum
hoyrdu tað.
3 Tí vit sum hava trúð ganga
inn til hvíldar, eins og hann segði,
Sum eg havi svorið í vreiði míni,
um teir skulu ganga inn til hvíldar
mínar: hóast verkini vóru fullgjørd
frá grundlegging veraldarinnar.
4 Tí hann talaði á einum ávísum
staði um hin sjeynda dag á
hesa vís, Og Guð hvíldi hin sjeynda
dag frá øllum verkum sínum.
5 Og á hesum staði aftur, Um
teir skulu ganga inn til hvíldar
mínar.
6 Við tað tessvegna at tað stendur
eftir at summir eiga at ganga
harinn, og teir fyri hvørjum tað
varð fyrst prædikað gingu ikki inn
uppá grund av vantrúgv:
7 Avmarkar hann aftur ein dag,
sigandi hjá Dávidi, Í dag, eftir so
langa tíð; eins og tað er sagt, Í dag
um tit vilja hoyra rødd hansara,
herðið ikki hjørtu tykkara.
8 Tí um Jesus hevði givið teim
hvíld, tá vildi hann ikki aftaná
havt talað um ein annan dag.
9 Tað stendur eftir tessvegna
ein hvíld til fólks Guðs.
10 Tí hann sum er gingin inn
til hvíldar hans, hann eisini hevur
hildið uppat frá egnu verkum sínum,
eins og Guð gjørdi frá sínum.
11 Latum okkum streva tessvegna
at ganga inn í ta hvíldina,
at ikki nakar maður falli eftir hinum
sama vantrúar fyridømi.
12 Tí orð Guðs er livandi, og
máttmikið, og hvassari enn nakað
tvíeggjað svørð, gatandi enntá til
skiljingina sundur av sál og anda,
og av liðunum og mergi, og er ein
greinari av hugsanum og ráðum
hjartans.
13 Eiheldur er tað nakar skapningur
sum er ikki eyðsýndur fyri
eygsjón hans: men allir lutir eru
naknir og upplatnir eygum hansara,
við hvønn vit hava at gera.
14 Við tað tá at vit hava ein
miklan høvuðsprest, sum er tvørtfarin
inn í himnarnar, Jesus Son
Guðs, latum okkum halda fast
játting okkara.
15 Tí vit hava ikki ein høvuðsprest
sum kann ikki verða nortin
við kensluni av veikleikum okkara;
men varð í øllum punktum freistaður
líkt eins og vit verða, tó uttan
synd.
16 Latum okkum tessvegna
koma djarvliga at náði-trónuni,
at vit mega lutast miskunn, og
fi nna náði til hjálpar í tíð av tørvi.
( Hebr. 4 FKJ )
Eg eri krossfestur við Christi:
hóast hetta, eg livi; tó ikki eg,
men Christus livir í mær: og tað
lív sum eg nú livi í kjøtinum, livi
eg við trúgv Sonar Guðs, hvør
elskaði meg, og gav seg sjálvan
fyri meg.
( Gal. 2:20 FKJ )