1. Heldur tú ikki sjálvur, at tú fert í so illa við stýrinum í KVF – um t.d. sendingina Guð signi Føroyar?
Fyrst, takk fyri, at tit spyrja meg hesar spurningar. Tað gevur mær pall, at siga Føroyingum sannleikan, meðan tíð enn er.
KVF villleiðir og dálkar mítt fólk við sodomii, (sum er ringasta synd í Bókini, og sjálv strikan, har Guð sigur, at tá er dómurin nær) og tað sleppa tey ikki at gera óátalað, so leingi eg eri til. Jesus segði, at vit skulu vælsigna okkara fíggindar, so tað gera vit, men alt hevur sína greinsu, so eins og Jesus sjálvur kendi markið, tá hann forbannaði Capernaum, Chorazin, og Bethsaidu, líkaleiðis dugi eg at síggja markið, har tað er farið yvirum tað ein kann vælsigna; so ein stovn, sum MIÐVÍST hevur tað sum aðalmál, at flyta Føroya fólk yvirum SODOMU-markið, tey forbanni eg høgt og heilagt, fult og heilt, uttan himpr, einkið lifr. So eg lýsi ævigt forbannilsi yvir KVF, KynsVillingarstovn Føroya, aðal amboð Satans í síðstu tíð. Ja, má fyrsta rakett, sum rakar Føroyar, raka KynsVillingarstovn Føroya, KVF. Tey, sum gera Føroyar til eitt Sodoma og Gomorrah, og trýsta og dálka tykkum hini til at góðtaka tað, tey kunnu fyrireika seg til sama dóm, sum Almátts Guð gav fólkinum í Sodomu og Gomorruh: revsidómin av ævigum eldi (sí Judas v. 7). Tey brendu á jørð, men tey brenna enn í helviti. Tað kunngeri eg tær.
Guð kemur IKKI at signa Føroyar, so leingi sum Føroyingar signa SODOMI. So kunnu tit ganga í kirkju, knela frammanfyri Fríðrikssyni, slikka hansara skógv, mussa hansara ring, tit eru tó eitt forbannað pakk, við kós í hitt heita staðið, sum Bíblian klárt lærir um, — pínslustaðið HELVITI.
2. Tú hevur sagt, at drykkimenn enda í helviti og mong onnur við, … men er tað ikki eisini sagt í Bíblini, at ein ikki skal døma onnur?
Guðs orð hevur longu dømt, at drykkjumenn og onnur arva ikki kongadømi Guðs: og tí glatast. Jesus sigur í Jóhannes 12:47-48, at fólk verða dømd eftir Guðs orði á dómadegi. So dómurin um hatta er longu greiður. Eg beri bara boðini víðari. Ikki einans drykkjumenn, men eisini øll onnur, sum ikki her venda við til Harran Jesus Christ, og verða tváað við hansara dýrabæra blóði, fylt við Halga Andanum, og ganga smala veg á enda. I. Corinth 6:9 sigur: Vita tit ikki, at hinir órættvísu skulu ikki arva kongadømi Guðs? verðið ikki villleiddir: hvørki siðloysingar, ella avgudadýrkarar, ella hordómsfremjarar, ella kvinnulátigir, ella misbrúkarar av sær sjálvum við mannkyni, ella tjóvar, ella gírigir, ella drykkjumenn, ella illmælismenn, ella peninganoyðarar, skulu arva kongadømi Guðs. Siðloysingar og hordómsfremjarar eru kynsligar syndir, tí eru kvinnulátigir og misbrúkarar av sær sjálvum við mannkyni eisini kynsligar syndir. Kvinnulátigir eru menn, sum gera seg bleytar, spæla at teir eru konur, og bjóða øðrum monnum anus, so teir kunnu spæla, at teir loksins hava fingið konu (tað er satt); og misbrúkarar av sær sjálvum við mannkyni er SODOMITAR, sum Satan í dag, gjøgnum KVF, so lúgvandi og sniðfundiga kallar “samkynd”. Tað er eitt SPILDURNÝTT orð, sum SATAN hevur smíðað í helviti, fyri at geva eini andstyggiligari SYND nýggj klæðir, — Keisarans nýggju klæðir, — men hann er nakin enn. Sodomitar hava eitt forvirrað, formyrkjað sinni, alseinkið annað. Sært tú; kynsgøgn, kromosomir, og hormonir, fylgjast altíð at, og TEY definera kynsligan samleika. Hvussu ein “følir seg”, og hvat ein “heldur seg vera”, osv., kemur ikki sakini við. Bíblian sigur í Rómverjabrævinum 1:26, at sodomitar BROYTA tað náttúrliga brúkið yvirí hatta sum er ímóti náttúru. Tey broyta tað!. So eru tey ikki fødd so!!. Tey gera seg til sodomitar, tá ið tey geva seg út í hatta svansið, men áðrenn vóru tey tað ikki, og tey kunnu velja tað frá, vera fráhaldandi, ella fáa hjálp. Tað eru nógv dømir um tað. Eg veit um sodomitar, sum eru vorðin frelst, og saman við Jesusi hava gingið burtur frá hesi andskræmiligu syndini; og hvørs kynsliga trá er broytt, og í dag eru teir lukkuliga giftir við hinum kyninum og eiga børn. Tríggir læknar kannaðu hatta svansið í trý ár herfyri, á Johns Hopskins universitetinum í USA, og niðurstøðan var greið: Tað FINST EINKIÐ likamligt eyðkenni í sodomitum, hatta býr EINA OKK ALEINA í teirra SYNDIGA SINNI. Teirra ørkymlaða sinni stavar mest frá rangsnúnu familjuni í dag, har kvinnur spæla menn, og samfelagið ikki longur loyvir monnum at vera menn. Well, eg kann siga tykkum marxistisku nissum, at eg eri maður, skaptur av Guði, og eg sigi tær, at tað finnast bara tvey kyn: kallmaður og kvennmaður, og kynslív er EINANS ímillum hesi í HJÚNABANDI aleina; alt annað er SATANISKT, HELDØMILIGT SVANS, SVÍNARÍ, sum tú MÁST venda um frá.
3. Eg havi lagt til merkis, at tú sjálvdan ert glaður yvir tína trúgv – men heldur velur at tosa dómadags talur í tínum Youtube video’um. Hevði tað ikki verið betri, um tú fylgdi streyminum og tosaði um hvussu góður Guð var, ístaðin fyri at tosa um hvat kann henda, um man ikki fylgir reglunum hjá Guði?
Fólk fara ikki í helviti fyri ikki at fylgja reglunum hjá Guði. Tey fara í helviti, tí tey taka ikki ímóti Jesu Christi fullgjørda frelsuverki á Golgatha krossi, og verða tí dømd fyri sína synd sum hongur við; tey fara niður til helvitis. Men taka tey ímóti Jesusi Christi av sonnum, so gerast tey í stand til at fylgja reglunum hjá Guði, einans vegna ídvøljan, kraft og hjálp Halga Andans.
Hvat tvætlar tú um? — eg eri glaður í trúnni, — yvir at Jesus hevur frelst meg, jamen mín synd er fyrigivin og tváað burt, og himinin mítt æviga heim. Men neyð mín er, at mítt fólk, sum eg eftir holdinum eri av, alt ov mong ganga rangan veg, og av tí at eg veit, at ein stórur partur fer í helviti. Tað vekir eina neyð í mær, eg gerist álvarsamur og vil rópa varskó; líka sum ein ger, tá hann sær eitt fólk ganga í toku ímóti einum forbergi; ella sum man hevði gjørt, um eldur var í einum húsi, og fólkini svóvu inni. Tú hevði ikki staðið og mutlað okkurt so smoykin og hampiligur sum ein annar blombaður baptist; nei, tú hevði GEYLAÐ, GEYLAÐ HART, uttan himpr, hart og greitt, at tey mugu koma sær út, og tað beinanvegin! Sært tú, helviti er eitt veruligt stað, og eldurin har er veruligur eldur, fólk brenna har í allar ævir; uttan mun til hvat hasin heidni Heini hin fráfalni baptist vil lúgva fyri tykkum. Føroyingar mugu gevast at lurta eftir KynsVillingarstovni Føroya, fara at lesa sína Heilagu Bíbliu (Føroysku King James), biðja til Jesu við sonnum hjarta, og verða frelstir. Tingini, eg tosi um, eru verulig og sonn. Tað eru milliónir av menniskjum á jørðini, sum vitna, at Jesus hevur frelst tey, at tey kenna hann, og at tey VITA, at tey fara upp til himins sum ein rakett, tá tey doyggja. Jesus tosaði NÓGV um helviti — og Jesus lýgur ikki, tað kann eg siga tær, tí hann er Guð komin í kjøti, annar persónur í tríeindini!. Eisini hava NÓGV upplivað at síggja himin og helviti. Í Januar í ’97, meðan eg bað, hoyrdi eg Jesus siga: Legg teg niður, eg havi nakað sum eg vil vísa tær. Eg so gjørdi, og beinanvegin kom ein elektrisk kraft á mítt enni og bróst, eg fór í transu, fleyg uppeftir, og Jesus vísti mær himinin og síðan helviti. Eg var burturi í fimmti minuttir, tó varur við mítt likam. Eg sá Jesus, einglar, nógv vøkur hús sum líktust húsum í Jerusalem, og mína skrivstovu í himni (nógvar gamlar Bíbliur í reolini). Ein Russisk genta, sum eisini hevur verið í himni, málaði mynd av Jesusi, og tá eg sá hana, smíltist eg blítt og segði: Ja, hatta er hann; hatta er Jesus; soleiðis sær hann út. Í helviti var eldur, og har vóru risastórir devlar í øllum formum og skapum, mangir hvørjir sum fleiri metra høg skriðkykt. Eg sá fongsulsklevar við jarnrimum í einum bergi og eld longur yviri. Har var ekult, og ein óhugnalig ræðsla hekk í luftini. Summastaðni var ræðuligt myrkur, svartari enn svart, tað ið Judas í vers tólv lýsir sum myrkursins svartleiki; men í miðjuni var ein djúp hola, har flammur risu upp. Eg sá mest himinin. Eg gleði meg at fara hagar, og vera hjá Jesusi. Um eg bara tosaði um hvussu góður Guð er og bla bla bla, so hevði eg ikki elskað mítt fólk, tí Guð er heilagur, og tey mugu venda um; venda um av sonnum. Tað, sum eg tosi, treingir so nógv til at hoyrast, tí tað er satt, og alt ov fáir prædikumenn siga hesi tingini í dag. Tað er ikki hatur, men sannur kærleiki, sum drívur meg at tala, at bjarga fólki frá glatan til himins. Eg tosi um dómin, sum stendur fyri framman, tí eg veit, at triðji heimsbardagi er nær, síðsti anti-christ fer brátt at koma, peningur verður avtikin, og ein alheims fíggjarskipan fer at koma, har fólk verða kravd at móttaka eitt merki, navn djórsins, ella tal navns hansara, inn í høgru hond sína ella í enni sítt, fyri at kunna keypa og selja; og tey, sum ikki hava tað, verða heilt uttanfyri samfelagið. So fer anti-christ at drepa tey, sum eru uttanfyri hesa skipanina, sum eisini fer at hava eina átrúnaðarliga síðu, eina alheims religión, ein tolsemis-sodomitta-vavgreyts-pottur, à la hatta devulrenda devulshøvd Obama. Tað verður ein trongdartíð, og mong Christin fara at verða hálshøgd. Bíblian sigur hetta klárt, og sigur, at tey, sum tilbiðja djórið, og taka merkið, glatast. So kemur Jesus aftur, dømir anti-christ, hin fyrra uppreisnin hendir, og túsundáraríkið byrjar. Take it or leave it, hetta fer at henda. Vend tí um.
Eg fari ikki at fylgja streyminum, hvørki nú, ella nakrantíð; eg haldi áfram at fylgja Jesusi Christi aleina. Bíblian sigur í II. Timotheus 4:3, at tann tíð vil koma, tá ið teir vilja ikki úthalda heilnæma Guðslæru; men eftir sínum egnu lystum skulu teir hópa til sín sjálvs frálærarar, havandi skriðandi oyru. Hetta merkir, at menn fóru at boða tað, sum syndiga fólkið vil hoyra, um lukku og fíggjarliga framgongd, — men útilata at tosa um synd, rættvísi og ævigan dóm, — teir ævigu spurningarnar. Teir dagarnir eru nú.
4. Onkur hevur saknað, at ein kann viðmerkja tað tú sigur á Youtube – hvat sigur tú til tað?
Eg tók burtur møguleikan at gera viðmerkingar til míni video av tveimum grundum: fyri tað fyrsta, tí Jesus sendi okkum ikki út at kjakast um okkara Christnu trúgv, men at BOÐA hana; og fyri tað næsta, tí tær flestu viðmerkingarnar vóru av fólki, sum klárt vóru bara úti eftir at gera ónáðir. So eg boði Guðs orð beintframliga óræddur, og tey sum vilja lurta, tey lurta. Ein Christniboðari verður lærdur Guðs orð av Halga Andanum, — hin fullkomna, æviga sannleika, — og so fer hann út og KUNNGER hann, av Guði klæddur. Viðhvørt rystir man dustið sær undan fótum, og fer víðari, tí summi eru herdaðir spottarar, og fara ikki at venda um. So man brúkar tíðina uppá tey, sum eru opin og móttakilig. Ein sannur søkjandi kann skriva ærligar spurningar til mín, og tá ið eg merki tað, so gevi eg mær stundir, og svari teimum væl og greidliga. Men spottararnir eru nógvir í síðstu tíð núverandi, sum eisini Pætur ápostul skrivar í seinna brævi sínum, kapitul trý og vers trý: Vitandi hetta fyrst, at tað skulu koma í hinum síðstu døgum spottarar, gangandi eftir sínum egnu lystum, og sigandi, Hvar er fyrijáttanin um hansara komu? tí síðan fedrarnir sovnaðu, halda øll ting áfram sum tey vóru frá byrjan skapanarinnar. Hetta sæst meir og meir av í Føroyum í dag, tí vit liva nú í allar, allar, allar, eg sigi aftur allar síðstu døgum.
Mong Christin verða villleidd. Tíverri. Mangir svikaprophetar eru millum fólksins, eitt nú Arni Zachariassen, sum avnoktar bíbliunnar greiðu læru um helviti og eisini bókstavligu seks daga skapanina; hann vil gifta Guð og Darwin, — sum er eitt og tað sama sum at royna at gifta Guð og Satan. Tað kann handan lodna apan úr Gøtu gloyma alt um!. Og pastorar tola hann, og loyva honum at prædika, eins og Rói hin blindi Norðoy, pastorur í Karis í Klaksvík. Hann skal hervið ávarast ímóti og kallast til umvendingar. Prædikumenn óttast at siga greitt, at ting eru synd, tí so missa teir stuðulin av fólkinum. Fyri mín part, so vil eg heldur hava Guðs stuðul og nærveru av sonnum, men alt fólkið ímóti mær, heldur enn nakrantíð øvugt.
5. Hvat hevði so verið eitt ”perfekt” Føroyar, um tú slapst at ráða?
Jamen, eg sleppi ein dag at ráða. Helst enntá í Føroyum. Tá ið Jesus kemur aftur, fer hann at seta sínar uppafturrisnu eftirfylgjarar at ráða yvir staðum, summar yvir einum, summar yvir fimm, og summar yvir tíggju, — at ráða á jørðini við honum í túsund ár. Tá verður annað lag. Tá verður SODOMI ein farin tíð, mammur verða aftur passarar við hús, og eingin tilbiður annan enn HARRAN. Politikararnir, sum í dag tosa um at tað skal vera bannað at tosa um hann og hon; og at foreldur skulu kallast inn til skeið at lærast at tey mugu ikki vísa børnunum at tað er munur á manni og konu, ýla tá saman við sínum harra Satan í helviti (hasar heksirnar á tingi). Tey gomlu í Føroyum øøøtast yvir Guðloysið í Føroyum í dag, og tað geri eg eisini. Siðaliga vóru Føroyar í ordan fyri hálvari øld síðani, men fátækar í pengum. Í dag svimur alt í pengum, men siðaliga er landið koyrt á heysin av eini langari teyggju av devulrendum javnaðar-, framsóknar-, og tjóðveldisgrýlum. Hatta pakkið kann gera so væl og VENDA UM, trúgva Guðs æviga orði FKJ, bøna Harran Jesus um náði og frelsu, — ella halda fram á breiða vegi niður í helviti, og har brenna og ýla um ævir og ævir. Eg blandi víst trúgv og politikk saman; — tað skalt tú bara finna teg í. Var eg kongur í Føroyum, so var alkohol og stoffir bannað við lóg, sodomi straffbært; og konur, sum ríma frá sínum ektamanni, høvdu so pent sloppið at goldið ektamanninum BÓT, fyri at svíkja sítt hjúnaskapslyfti, og ONGAN rætt havt yvirhøvur til børn ella heim ella nakaðsumhelst. Prógvaðir barnamisbrúkarar, allir mordarar, og sodomitar sum nokta at móttaka hjálp og gevast og broytast, høvdu øll mist høvdið, og verðið tveitt á bláman úti á tvey hundrað fjórðingum, — sum hóskiligur hávamatur. FAROE SHAME (hasir devulrendu sodomitarnir kalla hatta “pride”) hevði verðið bannað við ótvítýðugum orðum í fyrstu paragraffum í lógini, og politivaldið hevði tikið tey av gøtuni og tveitt tey í fongsul. Eg hevði sett á stovn hjálpar-deplar, sum høvdu lært sodomitar, at tað tey halda um seg sjálv, er ein DEVULSINS lygn, at tey als ikki kunnu liva í hasum skemdar-levnaðinum, og at tey víst KUNNU verða lekt og hjálpt og koma burturúr hasum av-devlinum-reyvrenda svansinum. Hatta er ramasti devulskapur. Sodomitiska aktin er tilbiðjan av Satan, tað skalt tú hava hoyrt av mær og tað skalt tú vita. Tað lýsir Guðs orð, Heilaga Bíblian, úr permu í permu, Rómverjabrævinum eitt, og I. Corinth 6:9, enntá í Nýggja Testamentinum. Einkið prógv er um annað, enn at kynsgøgn, kromosomir, og hormonir, altíð fylgjast at; og at tað einasta, sum víkur frá, er psykan, og tað kemur einfaldliga av teirri einføldu grund, at uppvøksturin ikki hevur verið sum hann eigur, ella mangan av tí at tey hava verðið misnýtt av onkrum sataniskum apparati sum langsíðani skuldi havt verðið tveittur á bláman og etin av hávum; ella at tey, við at trúgva hasi lygnini og liva í hasum, hava fingið ein illan anda. Ja, eg sigi tær satt, fá tú bert fnatt, títt Guðleysa skvatt, men tak nú heldur fatt .. í tí eg sigi, sum alt er satt. Tey eru IKKI fødd soleiðis, ikki ein tann EINASTI av teimum, og tað BER TIL at koma burturúr hasum, um ein bert vil. Eg kunngeri tær, at kynslív er EINANS fyri mann og konu í hjúnabandi. ALT uttanfyri tað er synd, synd, synd, og sodomi er hartil allarramasti tramanskapur.
Men, fyri at siga hesi ting, heldur mín samtíð meg vera svakan. Tit um tað, tykkara blindu, kúbýttu stoddarar. Gomlu skilamenninir, sum eg havi tosað við í Rituvík, Reykjavík, Runavík, á Toftum, í Skopun (ikki var hann skopuningur), og aðrastaðni, sum nú mangir hvørjir hvíla bein undir grønutorvu, vóru allir samlir samdir við mær, og eg við teimum. Og eg havi enntá Guðs orð á míni síðu, ella rættari sagt: eg standi á hansara síðu; einsamallur, ella við øðrum, uttan mun. Men mannsleikjandi bloytur eru, sum vælsigna devulsins rødd KVF, og vilja biðja um umbering fyri at hava tosað um helviti. Tað pakkið lati eg klappa og hoppa í frið. Tey hava oyrnaskrið.
Guðs dómur kemur ein dag omanyvir hetta í dag av-djevlinum-reyvrenda samfelag. Mordarar, barnamisbrúkarar, drykkjumenn, sodomitar, og stuðlarar av sodomii, kemur Guð at týna á jørð, — tí syndamátið er fult, — og síðan hiva í helviti um ævir. Ikki bert tey, men eisini øll tykkum hini sum nokta at lýða trúnna á Christ, — tí tað er syndin av øllum syndum, at fólk vraka Jesus og hansara frelsu; tí glatast tey. Ja, tað mugu tit fáa at vita, tí tað er satt. Tann, ið er hoyriligur, og vil venda um, hann kann í dag boyggja síni knø, ákalla Jesu Christi navn við sonnum hjarta, og hann vil vissuliga møta tær og frelsa. Enntá so; A’-men; ger tú so í dag.