Fyrsta Íslendska Bíblian, Guðbrandsbiblían frá 1584, hevur eisini Christus við Ch.
Og Phares, ikki Fares.
(tryggja tær, at Guðbrandsbiblía er vald.)
Gásareygu eru sjálvandi kloynd inn í tekstin av onkrum kúbýttum nútíðar presti, sokallaðum, sum barasta ikki klárar at halda sínar skitnu fingrar vekk.
(eingi forskoldaði gásareygu, t.d. í I. Mósebók 1:3, har Guð sigur, Verðe liós)
Nútíðin er VIKIN FRÁ GUÐS SANNA ORÐI, og hevur tí EINKIÐ at læra okkum SONNU Bíbliu-trúgvandi yvirhøvur; eiheldur sleppur hon so mikið sum at kloyna so mikið eitt komma ella eitt gásareyga inn í tekstin.