Hatta er at fara niður til Egyptalands eftir hjálp, eftir at man longu langt síðani hevur vent Harranum reyv.
Woe to the rebellious children, saith the Lord,
that take counsel, but not of me;
and that cover with a covering, but not of my spirit,
that they may add sin to sin:
2 that walk to go down into Egypt,
and have not asked at my mouth;
to strengthen themselves in the strength of Pharaoh,
and to trust in the shadow of Egypt!
3 Therefore shall the strength of Pharaoh be your shame,
and the trust in the shadow of Egypt your confusion.
4 For his princes were at Zoan,
and his ambassadors came to Hanes.
5 They were all ashamed of a people that could not profit
them, nor be an help nor profit, but a shame,
and also a reproach.
6 The burden of the beasts of the south:
into the land of trouble and anguish,
from whence come the young and old lion,
the viper and fiery flying serpent,
they will carry their riches upon the shoulders of young asses,
and their treasures upon the bunches of camels,
to a people that shall not profit them.
7 For the Egyptians shall help in vain, and to no purpose:
therefore have I cried concerning this,
Their strength is to sit still.
(Isaiah 30:1-7)
Vei til hinna uppreistrarsomu barna, sigur Harrin, sum leggja ráð, men ikki av mær; og sum dekka við eini dekking, men ikki av anda mínum, at teir mega leggja synd afturat synd:
2 Sum ganga fyri at fara niður í Egyptaland, og hava ikki spurt hjá munni mínum; fyri at styrkja seg sjálvar í Pharaohs styrki, og fyri at troysta á Egyptalands skugga!
3 Tí skal Pharaohs styrki verða tykkara skomm, og álitið á Egyptalands skugga tykkara ørkymlan.
4 Tí hansara prinsar vóru í Zo´-an, og hansara umboðsmenn komu til Há´-nes.
5 Teir skammaðust allir um eitt fólk, sum kundi ikki gagna teimum, ella vera ein hjálp, ella gagn, men ein skomm, og eisini ein last.
6 Byrða djóranna úr sunnan: inn í landið av trongd og angist, hvaðanfrá koma hin unga og gamla leyvan, eiturormurin og hin eldsligi, fljúgvandi drekin, teir vilja bera sínar ríkdómar uppiá herðunum á ungum asnum, og sínar skattir uppiá kúlunum á kamelum, til eitt fólk, sum skal ikki gagna teimum.
7 Tí Egyptarnir skulu hjálpa til fánýtis, og til einkið endamál: tí havi eg rópt viðvíkjandi hesum, Teirra styrki er at sita stillir.
(Esaiah 30:1-7)
41 Og Jesus svaraði og segði við
hana, Martha, Martha, tú ert sútfull
og órógvað um mangar lutir:
42 Men ein lutur er neyðugur:
og Maria hevur valt tann góða
lutin, sum skal ikki verða tikin
burtur frá henni.
( Lukas 10:41-42 FKJ )
Eg haldi FAST við mín góða lut: Jesus, Heilaga Andan, KJB, og FKJ.
– Forget Willow Creek, Rykkjaran Warren, og global ditt og global datt.
Stóli ikki uppá NAKAÐ, sum hevur “global” í sær, óansæð hvussu fittan maskott, Satan setur fremst til at royna at lokka.
Eg havi mín lut. EINKIÐ kann lokka meg.
Eg siti stillur; tað er og verður mín styrki.
Komið tit aftur til Harran Jesus Christ og orðsins klettagrund einans!
HVØR PÁVIN ER SO BÝTTUR SUM TIL AT FYLGJA LEIÐARUM, SUM IKKI SJÁLVIR FYLGJA GUÐS ORÐI? JA, HVØR PÁVIN?