5 ¶ Tá segði hann við meg, Menniskjusonur, lyft upp eygum tínum nú vegin ímóti norðan. So eg lyfti upp eygum mínum vegin ímóti norðan, og sí norðanfyri við portur altarsins hendan ástbrelnis-myndin í inngongdini.
6 Hann segði framvegis við meg, Menniskjusonur, sært tú hvat teir gera? enntá hinar miklu andstygdir sum hús Ísraels fremur her, at eg skuldi fara langt burtur frá halgidómi mínum? men vend tær enn og aftur, og tú skalt síggja miklari andstygdir.
7 ¶ Og hann førdi meg til dyrnar av forgarðinum; og tá ið eg hugdi, sí eitt hol í múrinum.
8 Tá segði hann við meg, Menniskjusonur, grava nú í múrin: og tá ið eg hevði grivið í múrin, sí ein hurð.
9 Og hann segði við meg, Far inn, og skoða hinar vondu andstygdir sum teir gera her.
10 So eg fór inn og sá; og sí hvørt skap av skriðkyktum, og andstyggiligum djórum, og allir avgudar Ísraels húss, avmyndað uppá múrin rundan um.
11 Og tað stóðu frammanfyri teimum sjeyti menn av hinum elligomlu Ísraels húss, og í teirra mittu stóð Jáazanjah Sjáphans sonur, við hvør maður sínum roykilsiskeri í síni hond; og eitt tjúkt skýggj av roykilsi fór upp.
12 Tá segði hann við meg, Menniskjusonur, hevurt tú sæð hvat hinir elligomlu Ísraels húss gera í myrkrinum, hvør maður í kømrum síns bílætarís? tí at teir siga, HARRIN sær okkum ikki; HARRIN hevur yvirgivið jørðina.
13 ¶ Hann segði eisini við meg, Vend tær enn og aftur, og tú skalt síggja miklari andstygdir sum teir gera.
14 Tá førdi hann meg til dyrnar á portrinum av húsi HARRANS, sum var ímóti norðan; og sí, har sótu kvinnur, grátandi um Tammuz.
( Ezekiel 9:5-14 FKJ)
Latið teir vera: teir veri seg blindir leiðarar av hinum blindu. Og um hin blindi leiði hin blinda, tá skulu báðir falla inn í veitina.
(Matthæus 15:14 FKJ)