Beintframlig vitning og ávaring

… tí Jesus kemur SKJÓTT aftur!!!


Og havið einkið samfelag við hini ófruktsomu verkini av myrkri, men heldur írættasetið teir.
( Ephesus 5:11 FKJ )



Paulus sigur við Timotheus í I. Tim. 1:18—20:

Hesa álegging líti eg tær til, sonur
mín Timotheus, samsvarandi
við prophetïunum sum fóru
áður á teg, at tú við teim máttirt
kríggja eina góða krígsførslu;
Haldandi trúgv, og góða samvitsku;
sum summir havandi lagt
burtur viðvíkjandi trúgv hava liðið
skipbrot:
Av hvørjum er Hy-me-næ´-us
og Alexander; hvørjar eg havi givið
upp til Satans, at teir mega læra
ikki at Guðs-spotta.

At Guðsspotta er at spotta GUÐ, ikki at siga nøkur sannleiks-orð um sleiskar pastorar, sum onkur vildi ynskt at tað týddi.
(Apropos tað, at mong vilja siga við meg, at eg Guðs-spotti við at tala ímóti syndunum hjá endatíðarinnar útvatnaðu navn-kristnu.)


Jesus sigur í Opinberingini 2:9:

Eg veit verk tíni, og trongslu,
og fátækdóm, (men tú ert ríkur)
og eg veit Guðsspottan teirra sum
siga teir eru Jødar, og eru ikki,
men eru synagoga Satans.


Paulus ávarar okkum í II. Corinth 11:3—4:

Men eg kvíði fyri, bara ikki við
nøkrum midlum, eins og høggormurin
tøldi Evu gjøgnum sniðfundni
sína, soleiðis sinni tykkara
skuldu verðið spilt frá einfaldleikanum
sum er í Christi.
Tí um hann sum kemur
prædikar ein annan Jesus, hvønn
vit hava ikki prædikað, ella
um tit móttaka ein annan anda, hvønn
tit hava ikki móttikið, ella ein
annan gleðiboðskap, hvørjum tit
hava ikki tikið ímót, tit máttu væl
borið yvir við honum.


Paulus ávarar okkum í II. Corinth 11:13—15:

Tí slíkir eru falskir apostlar,
svikafullir verkamenn, umbroytandi
seg sjálvar yvir í apostlar
Christs.
Og eingin undran: tí Satan
sjálvur umbroytist yvir í ein ljóseingil.
Tessvegna er tað eingin mikil
lutur um tænarar hansara eisini
verði umbroyttir sum tænararnir
av rættvísi; hvørs endi skal verða
samsvarandi verkum teirra.


Paulus ávarar okkum í Galatarunum 1:6—9:

Eg undrist at tit eru so skjótt
burtfluttir frá honum sum kallaði
tykkum inn í náði Christs, at einum
øðrum gleðiboðskapi:
Sum er ikki ein annar; men
tað veri summir sum órógva tykkum,
og vildu skemmað gleðiboðskap
Christs.
Men tó vit, ella ein eingil frá
himni, prædiki tykkum nakran
annan gleðiboðskap enn tann
sum vit hava prædikað tykkum,
lat hann vera forbannaður.
Eins og vit søgdu áður, so
sigi eg nú aftur, Um nakar maður
prædiki tykkum nakran annan
gleðiboðskap enn tann tit hava tikið
við, lat hann vera forbannaður.


Paulus ávarar okkum í II. Timotheus 3:1—9:

HETTA viti eisini, at í hinum
síðstu døgum skulu
koma váðasamar tíðir.
Tí menn skulu vera elskarar
síns egna sjálvs, ágirndarsamir,
reyparar, hugmóðigir, Guðsspottarar,
óhoyriligir móti foreldrum,
ótakksamir, vanheilagir,
Uttan náttúrligan alsk, sáttmálabrótarar,
falskir ákærarar,
ósærstýrligir, harðligir, vanvirðarar
av teim sum eru góðir,
Svíkjarar, framlopnir, uppblásnir,
elskarar av njótingum
meira enn elskarar av Guði;
Havandi ein form av gudiligleika,
men avnoktandi kraftina av honum:
frá slíkum vend burtur.
Tí av hesum slagi eru teir
sum sníkjast inn í hús, og leiða
til fanga fjákutar kvinnur løddar
við syndum, leiddar burtur við
ymsum lystum,
Altíð lærandi, og aldri førir
fyri at koma til kunnleikans um
sannleikan.
Nú, eins og Jan´-nes og Jam´-
bres stóðu ímóti Mósesi, soleiðis
standa eisini hesir ímóti sannleikanum:
menn av spiltum hugum,
afturrekingar viðvíkjandi trúnni.
Men teir skulu ikki fara longur
fram: tí dárskapur teirra skal
verða eyðsýndur øllum
monnum, eins og teirra eisini varð.


Paulus áleggur Timotheusi í II. Timotheus 4:1—5:

EG áleggi tær tessvegna frammi
fyri Guði, og Harranum Jesusi
Christi, hvør døma skal hinar livandi
og hinar deyðu við birting
sína og kongadømi sítt;
Prædika orðið; ver í klárstøðu
í tíð, uttanfyri tíð; írættasetharta,
formana við allari langmóð og
Guðslæru.
Tí tann tíð vil koma, tá ið teir
vilja ikki úthalda heilnæma Guðslæru;
men eftir sínum egnu lystum
skulu teir hópa til sín sjálvs frálærarar,
havandi skriðandi oyru;
Og teir skulu venda burtur oyrum
sínum frá sannleikanum,
og skulu verða vendir at fáblum.
Men vak tú í øllum lutum,
halt út líðingar, ger evangelists
verk, ger fult prógv um tænastu
tína.


Paulus sigur í I. Corinth 5:1—5:

TAÐ verður javnan fráboðað
at tað er hordómur tykkara
millum, og slíkur hordómur sum
verður ikki so mikið sum nevndur
Heidninganna millum, at ein skuldi
havt ektakonu faðirs síns.
Og tit eru uppblásnir, og hava
ikki tíansheldur harmast, at hann
sum hevur gjørt hesa gerð, mátti
verðið tikin burtur frá ímillum
tykkara.
Tí eg sanniliga, sum fráverandi
í likami, men hjáverandi í anda,
havi dømt longu, sum um eg var
hjáverandi, viðvíkjandi honum ið
hevur soleiðis gjørt hesa gerð,
Í navni várs Harra Jesu Christs,
tá ið tit eru savnaðir saman, og
andi mín, við kraft várs Harra Jesu
Christs,
At geva upp ein slíkan til
Satans til oyðileggingina av kjøtinum,
at andin má verða frelstur
á degi Harrans Jesu.


Leyslivarar eiga vit ikki eingong at eta saman við, men koyra slíkar BURTUR FRÁ OKKUM

Paulus sker tað út í papp í I. Corinth 5:9—13:

Eg skrivaði til tykkara í einum
epistli ikki at samlagast við
leysalívsmenn:
Tó ikki samanumtikið við
leyslivarar hesa heims, ella við
hinar gírigu, ella peninganoyðarar,
ella við avgudadýrkarar;
tí tá máttu tit neyðugt farið út úr
heiminum.
Men nú havi eg skrivað til
tykkara ikki at halda samlag, um
nakar maður sum er kallaður
ein bróðir, veri ein leyslivari,
ella gírigur, ella ein avgudadýrkari,
ella ein illmælismaður, ella ein
drykkjumaður, ella ein peninganoyðari;
við slíkum einum nei
ikki at eta.
Tí hvat havi eg at gera at
døma teir eisini sum eru uttanfyri?
døma ikki tit teir sum eru
innanfyri ?
Men teir sum eru uttanfyri
dømir Guð.
Tessvegna beinið burtur frá ímillum
tykkara handa vonda persón.


TESSVEGNA farandi frá
byrjanarsetningunum av
Guðslæru Christs, latum okkum
fara víðari framat fullkominleika;
ei leggjandi aftur grundvøllin av
umvending frá deyðum verkum,
og av trúgv mótvegis Guði,
2  Av Guðslæruni um dópar,
og um handaálegging, og um
uppreisn av hinum deyðu, og um
ævigan dóm.
3  Og hetta vilja vit gera, um
Guð loyvi.
(Heb. 6:1-3)


(Sitatini eru úr fyrstu útgávu av FKJ N.T.)