Teir, sum synda, harta frammi fyri øllum, at aðrir eisini mega óttast (I. Tim. 5:20 FKJ)

TAÐ verður javnan fráboðað
at tað er hordómur tykkara
millum, og slíkur hordómur sum
verður ikki so mikið sum nevndur
Heidninganna millum, at ein skuldi
havt ektakonu faðirs síns.
  2  Og tit eru uppblásnir, og hava
ikki tíansheldur harmast, at hann
sum hevur gjørt hesa gerð, mátti
verðið tikin burtur frá ímillum
tykkara.
  3  Tí eg sanniliga, sum fráverandi
í likami, men hjáverandi í anda,
havi dømt longu, sum um eg var
hjáverandi, viðvíkjandi honum ið
hevur soleiðis gjørt hesa gerð,
  4  Í navni várs Harra Jesu Christs,
tá ið tit eru savnaðir saman, og
andi mín, við kraft várs Harra Jesu
Christs,
  5  At geva upp ein slíkan til
Satans til oyðileggingina av kjøtinum
,
at andin má verða frelstur
á degi Harrans Jesu.
  6  Rósan tykkara er ikki góð. Vita
tit ikki at eitt sindur av súrdeiggi
súrgar allan klumpin?
  7  Reinskið út tessvegna hitt
gamla súrdeiggið, at tit mega
verða nýggjur klumpur, eins
og tit eru ósúrgaðir. Tí enntá
Christus páskalamb okkara er
sláturofraður fyri okkum :
  8  Tessvegna latum okkum halda
hátíðina, ikki við gomlum
súrdeiggi, eiheldur við súrdeiggi
illvilja og vondsku; men við hinum
ósúrgaða breyði ærligleiks og
sannleiks.
  9  Eg skrivaði til tykkara í einum
epistli ikki at samlagast við
siðloysingar:
  10  Tó ikki samanumtikið við
siðloysingar hesa heims, ella við
hinar gírigu, ella peninganoyðarar,
ella við avgudadýrkarar; tí
tá máttu tit neyðugt farið út úr
heiminum.
  11  Men nú havi eg skrivað til
tykkara ikki at halda samlag, um
nakar maður sum er kallaður
ein bróðir, veri ein siðloysingur,
ella gírigur, ella ein avgudadýrkari,
ella ein illmælismaður, ella ein
drykkjumaður, ella ein peninganoyðari;
við slíkum einum nei
ikki at eta.
  12  Tí hvat havi eg at gera at
døma teir eisini sum eru uttanfyri?
døma ikki tit teir sum eru
innanfyri
?
  13  Men teir sum eru uttanfyri
dømir Guð. Tessvegna beinið
burtur frá ímillum tykkara handa
vonda persón.
( I. Cor. 5 FKJ )

DØMIÐ ikki, at tit verði ikki
dømd.
  2  Tí við hvørjum dómi ið tit
døma, skulu tit verða dømd : og
við hvørjum máti ið tit máta, skal
tykkum aftur verða mátað.
  3  Og hví skoðart tú flísina sum
er í eyga bróðurs tíns, men hugsart
ei um bjálkan sum er í tínum
egna eyga?
  4  Ella hvussu vilt tú siga við
bróður tín, Lat meg hála út flísina
út úr eyga tínum ; og, sí, ein bjálki
er í tínum egna eyga?
  5  Tín hyklari, fyrst kasta út bjálkan
út úr tínum egna eyga ; og tá
skalt tú síggja klárliga at kasta út
flísina út úr eyga bróður tíns
.
( Matth. 7:1-5 FKJ )

Boðskapur: Døm teg sjálvan fyrst, og tá kanst tú døma onnur.

Mynd: E-li´-jah hartar Áhab fyri fráfall og Ba´-al-s-tilbiðjan.

Onnur tíðindi